5. Austurborgin – Zeedijk

Borgarrölt
Zeedijk-brú & St. Nicolaas, Amsterdam

Zeedijk-brú & St. Nicolaas

Við förum áfram norður meðfram síkinu og sjáum framundan kirkjuna, sem tók við, þegar kaþólikkar máttu aftur þjóna guði opinberlega. Það er St Nicolaaskerk.

Við enda síkisins hægra megin brúar sjáum við hrörlegt hús hanga yfir síkinu. Það er frá því um 1500, eitt elzta hús borgarinnar. Þar var til skamms tíma hið fræga veitingahús Le Chat qui pelote, sem orðið hefur mörgum harm
dauði.

Áfram höldum við síðan ferð okkar eftir Sint Olofssteeg upp á hina frægu götu Zeedijk. Á horninu verða fyrir okkur smáhópar iðjuleysingja frá fyrrverandi nýlendum Hollands. Þeir eru sumir í vímu og taldir meinlitlir, en lögreglan er þó oftast hér á vakki.

Út á brúna förum við og virðum fyrir okkur útsýnið til baka eftir Oudezijds Voorburgwal og enn fremur í gagnstæða átt eftir þröngu síkinu Oudezijdskolk, þar sem er bakhlið St. Nicolaaskerk innan um gömul vöruhús. Síðan snúum við til baka af brúnni og höldum til vesturs Zeedijk stuttan spöl að Prins Hendrikkade.

Næstu skref

 

4. Austurborgin – Museum Amstelkring

Borgarrölt

Oudezijds Voorburgwal

Kirkjan er við Oudezijds Voorburgwal, sem er þungamiðja gleðikvennahverfisins, ásamt með hinu samhliða Oudezijds Actherburgwal. Í flestum húsunum umhverfis síkin tvö sitja þær í stórum gluggum og bíða viðskiptavina um bjartan dag sem á kvöldin.

Amstelkring Kerk, Amsterdam

Amstelkring Kerk

Við höldum til vinstri norður eftir bakkanum og tökum fljótlega eftir mjóstu götu borgarinnar, milli nr. 54 og 62. Það er nafnlaust og liggur inn að rauðum ljósum.

Museum Amstelkring

Örlitlu norðar komum við að Museum Amstelkring á nr. 40.
Þar uppi á lofti er leynikirkja kaþólskra frá 1663. Hún var notuð í tvær aldir, meðan Kalvínismi Hollendinga var sem strangastur. Talið er, að 0 slíkar leynikirkjur hafi verið í borginni, en þessi er hin eina í upprunalegu ástandi.

Kirkjan er innréttuð á efstu hæðum og í risi þriggja íbúðarhúsa. Hún er sjálf á þremur hæðum. Kirkjugestir skutust úr hliðargötu inn um litlar dyr upp þrönga og flókna stiga. Við tökum eftir, hversu slitin þrepin eru.

Klrkjan er til sýnis og sömuleiðis neðri hæðir hússins, þar sem innréttað hefur verið minjasafn, sem sýnir híbýli og húsbúnað hins vel stæða fólks, er lét gera kirkju uppi á lofti.

Næstu skref

 

3. Austurborgin – Oudekerk

Borgarrölt

Oudekerk

Oudekerk, Amsterdam
Oudekerk

Við göngum kringum Oudekerk, Gömlukirkju, og furðum okkur á tvennu. Annars vegar litlu húsunum, sem skotið er inn í króka kirkjuveggjanna til að nýta plássið. Og hins vegar, að hálfklæddu og digru dömurnar í rauðlýstu gluggunum skuli stunda iðju sína beint undir kirkjuveggjunum.
Oudekerk er elzta kirkja borgarinnar, frá því um 1300, næstum því eins gömul og Sturlungaöld. Hún er byggð úr tígulsteini og er í rómönskum stíl, en þó með miklum gluggum, fallega steindum, eins og tíðkaðist á síðari gotneskum tíma. Turninn er yngri, frá miðri sextándu öld, í blandstíl gotnesku og endurreisnar.

Turninn er raunar furðuleg smíði. Neðsti stallurinn er voldugur og ferstrendur með klukkuskífum til allra átta. Þar á ofan kemur port hárra og mjórra súlna. Síðan kemur næpa. Málið er ekki enn búið, því að þar á ofan kemur annað súlnaport og loks önnur, gullin næpa efst uppi.

Næstu skref

 

2. Austurborgin – Warmoesstraat

Borgarrölt

 

Warmoesstraat, Amsterdam
Warmoesstraat

Warmoesstraat

Frá hótelinu göngum við til hægri eftir Warmoesstraat, elztu götu borgarinnar. Þar bjuggu á 15. öld fínustu borgararnir. Þegar þeir fluttu á 17. öld til Herengracht, varð þessi gata að helztu verzlunargötunni og hótelgötunni. Hertoginn af Alba bjó hér, þegar hann vildi sauma að Hollendingum.

Tvær kaffiverzlanir endurspegla enn hina gömlu tíma. Thee en koffiehandel á nr. 102 og Geels & Co á nr. 67. Og farfuglaheimilið á nr. 87, sem bauð gistingu á Fl 17 og Fl 12 í sal, síðast þegar við gengum hjá, endurspeglar líka gamla tímann.

Við tökum fljótt eftir, ef við höfum ekki gert það á siglingunni um síkin, að mjóu gaflhúsin slúta í rauninni fram. Þau eru byggð svona af ásettu ráði. Efst í gaflinum er bálkur fyrir blokk. Þannig má á reipi draga stóra muni upp á hæðirnar, án þess að reka þá utan í. Engin leið er að koma þeim upp þrönga stigana. Þessa iðju verða menn að stunda enn þann dag í dag um alla borg.

Við förum götuna út að Oudebrugsteeg, sem liggur til vinstri og lítum aðeins inn í hana, því að þar er þétt setinn bekkurinn af smáhótelum, börum og búðum. Síðan förum við spölkorn til baka eftir Warmoesstraat, unz við sjáum Oudekerk til vinstri.

Næstu skref

4. Síkin – Graachten

Borgarrölt
Vindubrú úr timbri, Amsterdam

Vindubrú úr timbri

Herengracht

Næsta skeifusíki utan við Singel er Herengracht, „herramannasíki“, sem varð í upphafi 17. aldar að fína heimilisfanginu í Amsterdam. Þar reistu ríkustu kaupmennirnir hús sín og kepptu hver um annan þveran í glæsibrag.

Þessi hús standa nærri öll enn og hýsa skrifstofur og banka. Glæsilegust eru þau við aðra beygju síkisins, „gullbeygjuna“, við um það bil nr. 390, þar sem Nieuwe Spiegelstraat mætir síkinu. Rétt ofan við þriðju beygju, á nr. 502, er svo borgarstjórabústaðurinn.

Keizersgracht

Þriðja skeifusíkið heitir Keizersgracht eftir Habsborgaranum Maximilian I, sem meðal annarra landa réði Hollandi í upphafi 16. aldar. Við sjáum á húsunum, að þau eru ekki alveg eins ríkmannleg og við Herengracht. Hér bjuggu miðlungskaupmenn og vel stæðir iðnrekendur. Einnig hér standa 17. aldar húsin enn.

Prinsengracht

Yzta skeifusíkið innan við nýrri borgarmúrana á 17. öld er Prinsengracht. Þar eru íbúðarhúsin enn minni um sig og mikið er um vöruhús í bland. Mörgum þessara vöruhúsa hefur nú verið breytt í lúxusíbúðir, þótt ytra útlit sé óbreytt, enda eru þau yfirleitt friðuð.

Singelgracht

Utan um þessi hverfi 17. aldar var svo reistur nýr virkisgarður, innan við hann skeifusíkið Lijnbaansgracht og utan við hann síðasta skeifusíkið, Singelgracht. Það var raunverulegt virkissíki og engin borgarbyggð við það. Seint á 19. öld voru borgarvirkin rifin og fékkst þá dýrmætt rými fyrir samgönguæðar, garða, torg, opinberar byggingar og söfn.

Þá er komið að fyrstu göngunni og hún hefst hér

3. Síkin – Singel

Borgarrölt
Singel & Ronde Luterse Kerk, Amsterdam

Singel & Ronde Luterse Kerk

Innsta skeifusíkið umhverfis gamla miðbæinn er Singel, og framhald þess til norðausturs, handan Amstel, í Oudeschans. Singel var upprunalega síkið framan við borgarmúrana og var svo fram að gullöld Hollands og Amsterdam, sem hófst um 1600.

Við tökum eftir grennsta húsi borgarinnar, við Singel 7. Það er jafnmjótt og útidyrnar. Nokkru ofar, þar sem við komum að fyrstu beygjunni á síkinu, sjáum við sérkennilegt fangelsi í brúnni, sem við förum undir. Að fangelsinu verður einungis komizt á báti.

Við Singel eins og við Herengracht, Keizersgracht og Prinsengracht eru hús númeruð frá norðurendanum til suðurs og síðan til austurs að ánni Amstel.

Næstu skref

2. Síkin – Gaflhúsin

Borgarrölt

Úr bátnum kynnumst við gaflhúsagerðinni og ýmsum tilbrigðum hennar. Húsin voru reist svona há og mjó, af því að borgarskattur manna fór eftir því lengdarmáli, sem þeir tóku af síkisplássi. Persónuleiki byggingarmeistara fékk svo útrás í nánari útfærslu gaflanna.

Gaflhús við síki

Gaflhús við síki

Tígulsteinn gaflanna er misjafn á litinn. Sum húsin eru ljósgrá, önnur brúnleit, gul, ljósrauð eða jafnvel blárauð. Þá er toppstykkið útfært á misjafna
n hátt, sumpart vegna tízkustrauma á 17. og 18. öld, og höfðu tilhneigingu til að verða voldugri, eftir því sem auður kaupmanna jókst með tímanum.

Þessi saga byggingalistar, samþjappaðrar í mjóum göflum, rennur saman við fegurð ótal bogabrúa yfir síkin og voldugra trjáa á síkisbökkunum. Úr þessu verður heildarmynd, sem bezt er að njóta úr báti á miðju síki.

Mörg fyrirtæki reka bátsferðir og hafa brottfararstaði víðs vegar um miðborgina. Sama er, hvar við byrjum hringferðina, sem tekur eina stund. Bátarnir eru svipaðir, verðið svipað og leiðin í stórum dráttum hin sama.

Næstu skref

Unnið tafl Pútíns

Punktar

Valdatafl Pútíns Rússakeisara mun takast. Vesturlönd eru ekki í stakk búin til að tefla þá skák. Fyrir því er ekki pólitískur vilji. Geta hótað refsiaðgerðum, sem koma að engu gagni. Hótanir um að senda nokkur þúsund hermenn til Austur-Evrópu minna á Rússlandsævintýri Napóleons. Fyrir hvert þúsund hefur Pútín tíuþúsund. Stjórnin í Kiev hefur ekki heldur neinn herstyrk eða baráttuvilja hermanna til að verjast. Pútín getur valtað yfir landið á tveimur vikum. Við blasir, að hann fær væna sneið af austurhluta landsins, þar sem flestir mæla á rússnesku. Vesturlönd eru dæmd til að leika óvirðulegt hlutverk Chamberlains.

Steindautt turnahverfi

Punktar

Turnarnir við Skúlagötu eru grófasta dæmið um þéttingaráráttu skipulagsfólks í Reykjavík. Þannig hefur íbúafjöldi Skuggahverfis verið tvöfaldaður. Ætla mætti samkvæmt trúboðsritum, að þar hefðu í kjölfarið siglt inn kaffihús, veitingahús og hverfisverzlanir. Svo er ekki. Eina fólkið á stjái eru túristar. Standir þú nálægt inngangi einhvers turnsins, þarftu að vera þar klukkustundum saman til að sjá mannaferð í innganginum. Fólkið, sem þarna býr, fer bara í lyftu niður í kjallara, setzt þar upp í einkabíl og fer sinna erinda í öðrum hverfum. Það er niðurstaðan af tilraun sanntrúaðra til að efla mannlíf með þéttingu byggðar.

Misnotaður draumur

Punktar

Hluti sjálfsblekkingar þéttingarsinna borgarskipulags er draumurinn um litlar íbúðir fyrir fátækt fólk í miðbænum. Lóðareigendur og verktakar telja þeim trú um, að þar sé fólgin framtíð mannlífs. Veruleikinn er annar. Tilgangur flestra þessara steypukastala er að fá hótelíbúðir til að leigja útlendingum fyrir 100.000 krónur á nóttina. Fátækir námsmenn keppa ekki við það. Þétting byggðar með steypukössum smáíbúða er bara misnotaður draumur einfeldninga. Úr draumnum verður síðan martröð, þegar gengið er á græn svæði. Til að þjónusta gróðafíkn lóðareigenda og verktaka, hornstein trúarofsa og spillingar í borgarskipulagi.

Flýið meðan þið getið

Punktar

Þótt Íslendingar kunni ýmislegt fyrir sér í bókmenntum, listum og íþróttum, eru þeir analfabetar í pólitík. Þetta hefur ég margtuggið í blogginu. Enn hefur ein staðfesting bætzt við. Sjálfstæðisflokkurinn eykur fylgið, þegar ljóst er, að Hanna Birna hefur leikið lausum hala. Ferlin eru hér önnur en í lýðræðisríkjum. Hún segir ekki af sér og formaðurinn er mállaus. Samt eykur flokkurinn fylgið, kominn í 31%. Hefði átt að finna sinn botn í 20% fylgi. En vegir kjósenda eru órannsakanlegir. Unga fólkið, sem enn á framtíð fyrir sér, á að nýta sér mikla eftirspurn í Noregi. Og gott aðgengi að vinnu í Evrópu. Flýið meðan þið getið.

Of víðtækt ferðabann

Punktar

Stjórn Almannavarna á umferð á Norðausturlandi lyktar af forræðishyggju. Fólki er meinað að aka um Jökuldalsheiði og Kverkfjallaslóð austan við allt afrennsli Dyngjujökuls. Töluvert ímyndunarafl þarf til að telja hættu vera á þeim slóðum. Líklegt er, að margir vildu skreppa þá leið í von um að geta barið gosið augum. Einnig er lokað frá Suðurárbotnum til Mývatns, þótt það sé enn fíflalegri lokun að baki voldugra fjallgarða. Kannski eru þarna að verki litlir karlar að spila smákónga, þekkt fyrirbæri í valdapíramídum. Betra væri, að þeir kynnu á kort og hæðarlínur. Misráðið er að vera með meinsemi í garð forvitinna og ferðafólks.

Sperrtur kennitöluflakkari

Punktar

Fólki brá, þegar það sá sperrtan Björn Leifsson með yfirlýsingar í sjónvarpinu. Frægasti kennitöluflakkari landsins sagði „Það verður að þagga niðri í svona mönnum.“ Lýsti líka yfir, að hann ætlaði að kaupa í DV til að reka ritstjórann og selja síðan hlutinn aftur. Þetta er hreint ógeð. Kennitöluflakkarinn skildi eftir eins milljarðs skuldir á gjaldþrota kennitölu og fékk eignirnar aftur frá Landsbankanum. Bankinn hefur haldið einokun gæludýrsins á floti síðan í hruni. Þar eru brenndir peningar almennings, eins og Landsbankanum einum er lagið. Eru notaðir til að gefa sperrtum kennitöluflakkara kleift að gera sig breiðan.

 

Kúnninn tapar alltaf

Punktar

Í gamla daga fórum við í bankann og afgreiddum okkar mál með bankastarfsfólki. Kostaði auðvitað vinnu starfsfólks. Nú sitjum við heima og afgreiðum okkar mál gegnum tölvu. Kostar enga vinnu starfsfólks og sparar bankanum nokkurn pening. Eðlilegt framhald væri, að nýju samskiptin leiddu til verðlækkunar á þjónustu. En slíkt dettur bankastjórum aldrei í hug. Aldrei. Banksterar fara bara hina leiðina og hækka verð þjónustunnar hjá þeim, sem enn nota gamla mátann. Þannig sparar bankinn á annan veginn og krækir í aukatekjur á hinn veginn. Banksterar hafa auðvitað samráð um samsærið, þannig eru banka-„viðskipti“ á Íslandi í dag.

Verum ekki vinir bófa

Punktar

Nú er ekki sá tími, að öll dýrin í skóginum eigi að vera vinir. Rándýrin vaða um og láta greipar sópa. Refurinn étur ekki gras, þótt klifurmúsin mæli með því. Dýrin í skóginum þurfa þvert á móti að verjast rándýrunum. Stefna Bjartrar framtíðar er út í hött, því orðið „sátt“ þýðir að rándýrin fái að kýla málalok niður í kok á þér. Nú er fremur tími til að berjast. Ef þjóðin grípur ekki til varna, mun hún standa slypp og snauð eftir þrjú ár enn af rugli. Landið allt og miðin öll verða þá eign bófa, sem líka eiga pólitíkina, embættin, dómsvaldið og fjölmiðlana. Verum ekki vinir bófa, okkur verður skammtað það, sem úti frýs.