Þetta var hefðbundið, þegar viðmælandi er heimskur og getur ekki haft lygi og sannleika á lofti í einu. Sigmundur Davíð vanmat, hversu mikið blaðamennirnir vissu. Þegar þeir fóru að spyrja út í áður sagða lygi, vafðist honum tunga um tönn. Réð ekki við söguþráðinn. Þeir höfðu allt á hreinu. Þegar hann var kominn með allt niðrum sig, gat hann ekki tekið slaginn, heldur gekk út. Varð óvænt frægur í helztu fjölmiðlum heims. Ekki var það sú heimsfrægð og þau heimsmet, sem hann þráði. Málið var rétt að byrja og Sigmundur sleginn út í fyrstu lotu. Kannski veitir Erdoğan honum landvistarleyfi sem fórnardýri fréttafrelsis.

Flókið verður fyrir Sigmund Davíð að hanga áfram. Myndskeið sýnir hann ljúga að heimspressunni um falda fjársjóðinn á aflandseyju. Myndskeiðið sýnir hann átta sig á, að hann er kominn út í horn, og flýja af hólmi. Frá 11. marz hefur hann vitað um þetta myndskeið. Í fjórar vikur finnur hann ekki leið til að klóra í bakkann. Bullar bara áfram eins og ekkert hafi í skorizt. Líklega reynir hann að hanga áfram, unz næsta skoðanakönnun sýnir, hvort óbeit fólks er í alvöru. Gleymið ekki, að þjóðin er spillt frá rótum, 600 manns á dauðalista. En málið heldur áfram, þetta  var bara fyrsta skot. Óbærilegir tímar framundan hjá SDG og auðgreifunum.

Frá og með þessu kvöldi veit nánast öll Vestur-Evrópa, að Ísland er spilltasta land Evrópu. Eignir 600 Íslendinga í aflandsfélögum eru langt umfram það hlutfall, sem þekkist í öðrum löndum. Erlendir blaðamenn reka auðvitað upp stór augu út af fyrirferð svona fámenns lands. Ísland er líka eina land V-Evrópu, þar sem pólitíkusar taka þátt í þessari spillingu. Enda er höfuðtilgangur íslenzkra stjórnmála að gæta hagsmuna auðgreifa. Markmið eigna í aflandsfélögum er að fela eignarhaldið og stela undan skatti. Eignirnar eru líka notaðar til að þvo illa fengið fé. Landsfeður okkar niðurlægja þannig Ísland í augum umheimsins.

Heilbrigðisráðherra segist lina gífurlegan kostnað af sjúkraþjónustu. Vill gera það á kostnað þeirra sjúklinga, sem minna eru veikir. Minna veikir borgi fyrir meira veika. Ekki þannig, að heilbrigðir borgi fyrir veika, sem er grundvöllur vestrænnar velferðar. Stjórnin vill ekki sætta sig við að þurfa að endurheimta auðlegðarskatt og koma á fullri auðlindarentu. Hún telur hlutverk sitt vera að gæta hagsmuna þjóðareigenda, auðgreifanna. Í beinni andstöðu við þjóðarviljann, sem í skoðanakönnum styður velferðina, einkum ókeypis sjúkraþjónustu. Kristján Þór Júlíusson reynir að valda sem mestum skemmdum fyrir lok kjörtímabilsins.

Almannatenglar Framsóknar eru á fullu að takmarka skaðann af Sigmundi Davíð. Áherzlan er á samfélagsmiðlunum. Hópar trúaðra fá dagskipanir um mál dagsins. Hvattir til að vera „on cue“, tala einum rómi. Útkoman er kostuleg. Þorsteinn Sæmundsson kann ekki að skrifa. Klippir og límir textann frá Karli Garðarssyni án þess að setja gæsalappir. Ásmundur Einar Daðason á erfitt með að muna tvennt í senn. Endurtók lexíuna sjö sinnum í viðtali: „Það liggur algjörlega ljóst fyrir, að skattar hafa verið greiddir af þessu og það er stóra málið.“ Einar stöðvaði hann loksins: „Þú verður að vera með fleiri línur, þetta gengur ekki“.

Kristján Gunnar Valdimarsson lektor segir ekkert skattalegt hagræði fólgið í að eiga félag á aflandseyjum. Ekkert skattahagræði að skattaparadísum! Stýrði áður einkabankaþjónustu Landsbankans, skipulagði færslu eigna yfir í gjaldeyri til að fela í skattaparadísum! Mikil viðsnúningur, sem krefst skýringa. Annað hvort laug hann að auðgreifum og valdagreifum um ágæti skattaparadísa eða hann er að ljúga núna. Stöð 2 spurði hann ekki um fortíð hans, svo að notendur gætu metið, hvort honum mætti treysta. Og hvort hann hafi áður haft Sigmund Davíð að fífli. Var Kristján Gunnar bara að plata sveitamanninn, þegar hann ráðlagði greifunum?

Komið er í ljós, að forsætisráðherra hafði eiginhagsmuni af ljúfum samningnum við hrægamma og afnámi auðlegðarskatts. Þegar hann æsti lýðinn til að styðja krónuna, kom hann fé sínu í gjaldeyri og faldi í skattaskjóli á aflandseyju. Hvert atriði mundi duga til afsagnar í siðuðu samfélagi. Sigmundur Davíð hefur gert grófa atlögu að siðferði þjóðarinnar. Hefur ræktað tvískipta þjóð, annars vegar bófa með aðstöðu og hins vegar aðstöðulausan þrælalýð. Siðblinda barnið nýtur einskis trausts, svarar engum spurningum um götin í útskýringum sínum. Samkvæmt orðaskýringum legátanna eru feðgar ekki skyldir og hjón ekki tengd.

Fréttablaðið birtir fjölþjóðlega skoðanakönnun frá YouGov um misjafnt mat þjóða á mannréttindum. Þar kemur skýrt í ljós, að flestar þjóðir Vestur-Evrópu setja kosningarétt ofar öðrum réttindum. Ennfremur, að þar á eftir kemur málfrelsi og ýmis velferð, svo sem ókeypis eða ódýr heilsa, ókeypis menntun, jöfnuður og öryggi á götum úti. Í allri Vestur-Evrópu er meirihluti fyrir velferð. Önnur atriði mannréttinda, svo sem eignaréttur og lágir skattar, njóta miklu minna fylgis. Hér á landi sýna kannanir, að flestir vilja ókeypis heilsu og menntun. Ríkisstjórn bófanna hér gengur þar þvert á vilja Íslendinga og vesturevrópubúa.

Flóttamannastraumurinn til Evrópu veldur álfunni jarðskjálftum í pólitík. Staða Angelu Merkel sem eins konar kanzlara Evrópu hefur hrunið. Fylgið heima fyrir streymir til andstæðinga múslima. Hún lenti í vanheilagri sambúð við geðbilaðan einræðisherra Tyrklands. Erdoğan tekur morð fjár fyrir að taka flóttamenn til baka. Telur Tyrkland komast í Evrópusambandið, sem áreiðanlega verður aldrei. Merkel tapaði áliti í Evrópu og hefur ekki lengur síðasta orðið um álfupólitísk mál. Evrópa hefur veika forustu og ráðamen ramba frá einni krísu til annarrar án þess að ná tökum á neinu. Allar lausnir eru til að redda málum til morguns.

Mikill meirihluti þjóðarinnar er orðinn fráhverfur orkusölu til stóriðju. Bara 15% eru henni enn fylgjandi. Sama gildir um orkusölu um streng til útlanda, bara 25% eru henni fylgjandi. Andstaðan við þjóðgarð á hálendinu er bara 23%. Hins vegar vill fólk rafvæða bílaflotann og aðrar samgöngur, 81%. Þetta sýnir að stóriðjustefnan er dauð. Við höfum þegar virkjað meira en við þurfum. Ekkert tilefni er til að ráðast frekar að náttúruperlum landsins. Við eigum til dæmis að stöðva boranir við Eldvörp. Strax, áður en það verður of seint. Nú þurfum við bara að fylgja hugarfarsbreytingunni eftir og reka stóriðjufólk frá völdum.

Þjóðarleiðtogar okkar eru staðnir að leyndum bankareikningum í skattaparadísum aflandseyja. Þeir segjast ekki hafa verið að svíkja undan skatti. Sé svo, þá er eina skýringin, að þeir hafi verið að flytja eignir úr krónum í peninga. Slíkt geta ekki venjulegir Íslendingar. Höfðingjar virðast eiga leið framhjá kerfinu. Með þessu eru forsætis og fjármála að lýsa marklausar sínar eigin kenningar um mikilvægi krónunnar. Þeir vilja sjálfir vera í heimi alvörupeninga rétt eins og kvótagreifar. En halda þjóðinni læstri í fjötra verðlausrar krónu. Fylgja ekki því sem þeir predika. Vilja alls ekki deila örlögum, sem þeir áskapa þjóðinni.

Nýbirt skoðanakönnun Gallup er að mestu tekin á undan Tortola-máli forsætis- og fjármálaráðherra. Sýnir engar breytingar á fylgi. Tilfærslur á fylgi mælast allar upp á brot úr prósenti, langt innan skekkjumarka. Staðfestir fyrri botn bófaflokkanna, sem náðist fyrir löngu. Botn Sjálfstæðis er 23% og Framsóknar er 12%. Þriðjungur fólks hefur fylgt kæru bófaflokkum sínum gegnum þykkt og þunnt. Klofningsflokkurinn Viðreisn mælist aðeins með 3%. Segir mér, að endurbætur á þjóðfélaginu verða torsóttar. Þjóðin hefur takmarkaðan áhuga á siðvæðingu valdsins. Fróðlegt verður að sjá, hvort þetta breyttist eftir Tortola-fréttir.

Seint og um síðir mannaði Fjármálaeftirlitið sig upp í að skamma Landsbankann. Segir söluna á Borgun vera í ósamræmi við eðlilega viðskiptahætti. Verklagi bankans hafi verið áfátt og ekki skilað bankanum góðri niðurstöðu. Áður hafði Bankasýslan hafnað öllum vörnum bankans og sagt þær ósannfærandi. Bankasýslan kom þeim skilaboðum til bankans að reka þyrfti Steinþór Pálsson bankastjóra og formann og varaformann bankaráðsins. Í kjölfarið sögðu fimm bankaráðsmenn af sér, en Steinþór situr enn sem fastast. Hann streittist líka við, þegar bankinn hugðist byggja monthús við Hörpu. Dagar hans í bankanum hljóta að vera taldir.

Fátt bendir til, að Reykjavík sé að spila sig út af ferðamarkaði. Yfirleitt fær þjónustan góð eða sæmileg ummæli á TripAdvisor. Engin ferðaþjónusta fær slæma einkunn, ekki einu sinni lundabúðir og hvalaskoðun. Hótel eru aðeins lakari. Þrjú B&B eru hefðbundnir vandræðagripir, Travel Inn, Adam og Tunguvegur, sem ætti öllum að loka. Á þessum enda hefur fjölgað um I Sleep Reykjavík, Egilsborg, Sigríður og Fjord. Af stærri hótelum fá Blue Arctic Suðurgata og Metropolitan lélegar einkunnir. Veitingahús eru flest góð eða sæmileg, helzt þarf að varast austurasíska staði, svo og Serrano, Ruby Tuesday, Piccolo Italia og TGI Friday. Landsbyggðin er gráðugri, þar skortir mig yfirsýn, matur er þó oftast slappur og rándýr.

Ég hallast núna að eins árs kjörtímabili næst. Geri ráð fyrir, að píratar verði leiðandi afl á þingi eftir næstu kosningar. Sú ríkisstjórn knýi fram atkvæði á þingi um orðalag nýrrar stjórnarskrár. Jafnframt verði ein fjárlög afgreidd, þar á meðal með lykilatriðum á borð við auðlegðarskatt og hærri auðlindarentu. Að þessu eina ári liðnu sé heppilegt að hafa þjóðaratkvæði um stjórnarskrána og nýjar alþingiskosningar. Eftir þessar kosningar verði nýja stjórnarskráin samþykkt í annað sinn á alþingi. Taki þetta mikið lengri tíma, er hætt við, að fólk með gullfiskaminni verði ginnkeypt fyrir sjónhverfingum bófaflokkanna.