Píratar eru frumkristni nútímans. Komu sér upp heilagri ritningu, grunngildum pírata. Umhverfis heilaga ritningu eru ýmsir handhafar hennar, sem messa: „Eins og segir í grunngildunum“. Eða nefna jafnvel orðrétta kafla og vers. Þetta eru kirkjufeður nútímans. Flókinn nútími er metinn út frá túlkun hins heilaga orðs. Eins og sharia hjá íslam. Bráðum myndast kirkjudeildir, eins konar súnní, kaþólska, shia, orþódoxa og lúterska. Hugtök verða efni kirkjuþinga, eins og í Níkeu. Þar á meðal „frjálshyggja“, sem hefur eins margar merkingar og mælendur eru margir. Handhafar heilags orðs munu þar skilgreina villutrú og hreinsa út.

Langur vegur er frá barnatrú yfir í skipulögð trúarbrögð með heilagri ritningu, kirkjufeðrum og ajatollum. Enn í dag standa klerkar, rabbínar og múllar í stól og þylja vers úr heilagri ritningu. Túlka þau síðan út og suður. Predikurum sértrúar er hrósað fyrir að vera „biblíufróðir“. Margt í textanum er ógeðfellt, til dæmis í kóran og biblíu. Verst er íslam, sem tengir trú, menningu og pólitík í rembihnút. Með hverri kynslóð verður ýmis sértrú í íslam ómstríðari og herskárri. Líka sumt, sem áður taldist húsum hæft, svo sem Bræðralag múslima. Í vestrænni veraldarhyggju er lítið svigrúm fyrir heilagar möntrur salafista og wahabíta.

Framganga Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar í málum flóttamanna bendir ekki til, að Framsókn hyggist spila út rasistakortinu. Margir höfðu spáð, að velgengni rasista flokksins í borgarkosningunum mundi freista flokksins á landsvísu. Þegar flokkur er komin yzt á hægri jaðar, er oft skammt yfir í rasisma. Hann hefur aukið fylgi slíkra flokka víða í Evrópu. Sigmundur og Framsókn virðast ekki ætla að falla í þá gryfju og það er virðingarvert. Nógu slæmt er að vera kominn á jaðarinn. Á sama tíma beinist sviðsljósið æ meira að Sjálfstæðisflokki Bjarna Benedikssonar, sem síðustu vikurnar kútveltist um í spillingu Borgunar.

Evrópusambandið rambar milli mistaka síðustu árin. Hélt sig geta þvingað siðum upp á Austur-Evrópu. Þvert á móti veldur sá heimshluti vandræðum í Bruxelles. Eystra eru spilling og fasismi í hávegum. Stjórnir Ungverjalands, Póllands, Serbíu og Króatíu eru fasískar og hlæja að predikunum. Sambandið hélt sig líka geta siðað Grikki gegn fjárglæfrum. Reið ekki feitum hesti frá þeim samskiptum. Nú kennir sambandið Grikkjum um landhlaup flóttamanna til Evrópu. Þó er ljóst, að Grikkir geta ekki drekkt fólki, sem stígur á land á ótal grískum eyjum rétt við strendur Tyrklands. Hótanir aflóga undirmálskarla stjórna Evrópusambandinu.

Kortafyrirtæki eru óstjórnlega dýr milliliður í viðskiptum, skólabókardæmi um íslenzkan markaðsbúskap. Búið er til skrímsli utan um einfaldan þátt daglegra viðskipta. Kostnaðurinn fer út í verðlagið og veldur okkur nokkurra prósenta hækkun á vöruverði. Fyrir utan þennan veltutengda kostnað greiða neytendur offjár í kortagjöld og vexti. „Þetta er hrein geggjun“, segir Gylfi Magnússon hagfræðingur. Bendir á, að kostur sé á miklu ódýrari greiðslumiðlun en þessari. Losnað hefur um málbeinið á Gylfa síðan hann lét af ráðherradómi. Lætur ýmsa aðila heyra það á fésbókinni, Hagstofuna og Isavia jafnt sem Viðskiptaráð.

Frjálshyggja er heilög ritning eins og sósíalismi. Sumir segja hana vera eina setningu í grunnstefnu Pírata. Aðrir nefna ritningu frá Hayek, Friedman, jafnvel Bertrand Russell. Eða útópíu um borgaralaun. Aðrir segja, að hún sé ekki Bandaríkin og Ayn Rand, ekki Sjálfstæðis og Hannes Hólmsteinn. Spurt er, hvort hún þjóni hinum voldugu eða valdalausu. Við, sem lifum í veruleikanum, ættum að forðast draumsýnir. Virka eins og klerkur, rabbí eða múlla að þylja vers úr heilagri ritningu. Tölum heldur um það, sem var til, er til og verður til. Tölum um norræna, þýzka, svissneska, bandaríska eða nýsjálenzka fordæmið.

Kröfur til beztu kokka eru langtum harðskeyttari en kröfur til landsfeðra, sem sumir þurfa bara að rífa kjaft. Þriggja stjörnu kokkar mega hvergi misstíga sig. Eru bara hundrað í heimi Það er þung byrði að bera. Bernard Loiseau skaut sig 2003, er Gault-Millau lækkaði hann um eina húfu. Í gær var röð sjálfsvíga komin að Benoit Violier á Hotel de Ville í Crissier í Sviss. Efstur á heimsskrá franska utanríkisráðuneytisins, með þrjár Michelin stjörnur og topp í Gault-Millau. Ég prófaði aldrei matreiðslu Violier, en kom þangað, er forveri hans, Philippe Rochat, hélt um taumana. Þá þegar var þetta einn toppstaða heimsins.

Borgarstjórnin hefur einfalda lausn á takmarkaðri ánægju borgarbúa með þjónustu borgarinnar. Þjónustukannanir á stærstu sveitarfélögum landsins hafa hingað til sett borgina í eitt af neðstu sætunum. Hefur valdið borgarstjórninni óþægindum. Lausnin fólst í að hætta að kaupa þessar kannanir. Þöggun er vinsæl aðferð hjá Samfylkingunni eins og hjá krötum víðar um heim. Samanber þöggunina á vandræðum við aðlögun múslima. Vandinn hverfur kannski, ef ekki er talað um hann. Önnur sveitarfélög hrósa sér af útkomunni í síðustu þjónustukönnun. En borgin þegir þunnu hljóði. Samfylkingin, Björt framtíð og Píratar standa að þeirri þöggun.

Fyrr eða síðar kemur að takmörkunum á fjölmenningu í samræmi við regluna: Í Róm sem Rómverjar. Við munum ekki hagræða meginstraumi hegðunar okkar til að þóknast sérhagsmunum. Við munum ekki hagræða skólatímum, prófum og leikfimi eftir bænastundum eða föstum múslima. við munum ekki heldur taka upp halal eða kosher matreiðslu í mötuneytum. Við getum hins vegar samþykkt illa hirt skegg og slæður, því þau atriði breyta ekki okkar hegðun. Við getum fordæmt búrkur af kvenfrelsisástæðum, en varla bannað þær. Hvar sem ég fer um heiminn, virði ég siði og reglur fólksins. Ætlast til, að aðrir virði hér siði og reglur okkar.

Frjálshyggjufólk fer mikinn á píratavefnum, lofar draumsýnir hagspekinga fyrri aldar og spekúlerar um draumóra. Við hin lifum í veruleikanum og tölum um það, sem var til, er til og verður til. Tölum um norræna, þýzka, bandaríska fordæmið og ýmis fleiri. Sitt sýnist hverjum um fordæmin og hvað megi læra af hverju. Sé þrengt að frjálshyggjufólki, segir það drauminn sanna ekki hafa komizt í gang. Pólitíkusar hafi spillt því eða Ameríka. Eins og kommarnir sögðu, að Lenín og Stalín hefðu eyðilagt kommúnismann góða. Þorri fólks vill þýzka, franska eða norræna fordæmið. Hafnar bandaríska fordæminu og trúarofstæki í helgiritum.

Að ráði glærufræðinga opnaði borgin vinnurýmið í ráðhúsinu. Glærufræðingar telja slíkt skapa liðsheild og flæði, hindra einangrun, bæta samskipti og ég veit ekki hvað. Allt er það ósannað rugl. Veruleikinn er annar, fólk fór á taugum eins og venja er í opnu rými. Borgin fann á því lausn: Starfsfólk fékk eyrnahlífar, svo það þyrfti ekki að heyra hávaðann. Hávaðann í meintu flæði, liðsheild og samskiptum. Með miklum kostnaði er búið að fara hring í ferlinu. Búið að hlýða trúarsetningum glærufræðinga og síðan að koma í veg fyrir, að fólk þurfi að þola þær. Nýjasta dæmið um, að borgarstjórnin er dýr brandari.

Hinir fáu múslimar á Íslandi skiptast í þrjár fylkingar. Félagi Múslima stýrir Salmann Tamini, sem stefnir að mosku í Sogamýri. Íhaldssamari deild stjórnar Ahmed Sadeek í Menningarsetri Múslima, sem starfar í Skógarhlíð. Það hús er í eigu þriðju stofnunarinnar, Íslandsstofnunar Múslima. Hana rekur Hus­sein Al Daoudi, forstjóri Al-Salam skóla Wahabíta í Svíþjóð.  Fyrrnefndir söfnuðir saka hann um að hafa Sádi-peningana. Al Daoudi hyggst stofna sérstakan barnaskóla Wahabíta. Flutti erindi á Grand hóteli í gær. Hann tengist Al Haramein trúboði Wahabíta frá Sádi-Arabíu, sem Sameinuðu þjóðirnar segja fjármagna terrorista.

(Wikipedia)

Ríkið á og rekur Menntaskólann í Reykjavík, sem er með massíf framkvæmdaplön. MR fékk tregt leyfi þeirrar deildar forsætisráðuneytis, sem heitir Minjavernd. Má hennar vegna skófla Casa Christi KFUM upp í Árbæ til að rýma fyrir steypu. Reykjavíkurborg bað húsinu griða, en án árangurs. Því er allt raskið bak við MR komið á skipulag og framkvæmdastig. Framkvæmd málsins á öllum sviðum er á vegum ríkisins. Samt tekur ráðherra Minjaverndar upp á því að skammast úti í borgina fyrir þá ósvinnu að raska grónu umhverfi. Styttra væri fyrir Sigmund að tala við sig og sína menn en að arka keldur. En hann er ekki eins og fólk er flest.

Er fyrirmunað að skilja, hvers vegna utanríkisráðuneytið berst um á hæl og hnakka fyrir TISA leynisamningnum. Felur í sér jafnstöðu risafyrirtækja við fullvalda ríki.  Og skaðabótaskyldu þeirra ríkja, sem hunza vilja fyrirtækjanna. TISA/TTIP/TTP leynisamningarnir eru geðveiki út í gegn. Fulltrúi ráðuneytisins á fundinum í Norræna húsinu vissi fátt í sinn haus. Skrifstofustjóri utanríkis ruddist því fram, settist við ræðustólinn og reyndi án árangurs að taka fundinn yfir. Þetta var bíó. Mér sýnist líklegast, að þarna sé spilling að baki. Bæði í Evrópu og Bandaríkjunum hafa þúsundir atvinnu af að draga kontóristana á tálar.

Við höfum sömu landsframleiðslu á mann og norðurlönd. Eigum því að geta haft sömu velferð og þau. Samt vantar okkur 140 milljarða á ári í heilsu og velferð. „Hækkun í hafi“ stóriðju og kvótagreifa tekur líka hluta landsframleiðslunnar út úr þjóðhagsreikningum. Þurfum að fá þann hluta inn. Ráðlegt er að miða við hlutdeild í landsframleiðslu, þegar mælt er með að efla mikilvæg útgjöld. Það viðurkennir, að við getum ekki farið hraðar í góð mál en efni standa til. Tel 11% í heilsu í hærra lagi með tilliti til annarra þarfa. Mæli frekar með 10%, en styð þó framtak Kára Stefánssonar. Grunnhugsun hans um hlutdeild er rétt.