Hreyfing á fylginu

Punktar

Skoðanakönnun MMR var tekin áður en leki tengdi Ólaf Ragnar við skattaskjól. Segir því fátt um fylgi hans núna. Þá var bara vitað, að hann er gamalgróinn tækifærissinni og afturhaldsinni úr Framsókn. Andvígur nýrri stjórnarskrá og auðlindarentu. Sundrungarafl þjóðarinnar, margsaga um mikilvæg mál, klappstýra útrásar og málvinur einræðisfauta. Ekki var vitað um gimsteinaviðskipti Dorrit. Annast fjármál föður síns heitins, frægs smyglara, án þess að vita neitt um þau. Er sem forsetafrú ekki skattborgari í landinu. Þeytist samt frí og frjáls á diplómatapassa. Lekinn kom hreyfingu á fylgið, sem ekki hefur enn verið mæld.

Vinstri villugötur

Punktar

Vinstri stefnu verður ekki bjargað með upptöku hægri sinnaðra viðhorfa. Slíkt grefur undan hornsteinunum. Þannig fór fyrir Blair-ismanum í Bretlandi, kratar misstu hina siðferðilegu kjölfestu. Corbyn sækir hana aftur. Þess vegna út með Árna Pál og aðra Blair-ista. Vinstri stefna bjargast ekki heldur með vinstri sveitaframsókn, sem treður inn á okkur álverum í krummaskuð. Þess vegna út með Steingrím og aðra framsóknarmenn. Líka út með alla sérvitringa, sem geta ekki unnið með öðrum, út með Ögmund og aðra slíka. Þetta er sjálft afturhaldið. Píratar hirða lungann úr vinstra fylginu, af því að þeir skilja unga fólkið.

Furðulegur ruslahaugur

Punktar

Frumvörpin 77, sem ríkisstjórnin segist þurfa að fá samþykkt fyrir kosningar, eru furðulegur ruslahaugur. Fyrirferðarmest eru þau frumvörp, sem eru alls ekki til, hafa ekki verið samin. Listinn er sýndur til að tefja kosningar. Draga þær fram á næsta vor. Nokkur frumvörp eru þó fagleg, einkum evrópskar tilskipanir, sem þola stjórnarskipti. Svo eru frumvörp rugludallanna, Ragnheiðar Elínar og Eyglóar, sem koma engu í verk. Verri eru beinlínis hættuleg ofstækisfrumvörp Kristjáns Þór og Illuga. Vilja kyrkja heilsu og skóla og einkavæða rústirnar. Eldfimast verður fjárlagafrumvarp Bjarna, svanasöngur einkavinavæðingar hans.

Heimsmet í spillingu

Punktar

Sumir hafa lengi komið milljörðum í skjól með hækkun í hafi í utanríkisverzlun. Aðrir geta gengið í banka fyrir gengishrun, skipt lánsfé í gjaldeyri og komið honum í skjól. Öll glæpastarfsemin er enn á fullu. Menn gerast síðan hrægammar, kaupa bankaskuldir fyrir slikk og verða kröfuhafar. Sem slíkir hafa þeir fengið bónus hjá þjóðinni upp á milljarða króna. Fá afslátt af stöðugleikaframlagi upp á milljarða króna. Ryðja heilbrigðum rekstri úr vegi og innleiða fólsku sína í atvinnulífið. Hafa ekki verið rukkaðir um skattaskil né látnir útskýra hvarf á fengnu lánsfé og öðru kennitöluflakki. Ríkisstjórnin stjórnar þessu heimmeti.

Bjarni er kóngulóin

Punktar

Bjarni Benediktsson skipaði einkavæðingarnefnd, sem á að starfa „í hæfilegri fjarlægð frá ráðuneytinu“. Kónguló ríkisstjórnarinnar ræður ekki lengur við klær sínar. Sér fram á hrun ríkisstjórnarinnar í næstu kosningum. Vill klófesta sem mest af ríkinu fyrir sig og sína. Pólitíska ógeðið hvarf ekki með Sigmundi Davíð, sem var bara vitleysingur. Kóngulóin gráðuga er Bjarni Benediktsson aflandseyingur. Tryggir hag þeirra, sem forðuðu lánsfé undan endurgreiðslu með kennitöluflakki. Þeir geta mokað gjaldeyri úr bönkum, falið í skattaskjóli og notað stöðugleikafríðindin til að gína yfir enn stærri hlut samfélagsins.

Verbúð 11 poppuð upp

Veitingar

Fyrrum Verbúð 11 er orðin „Lobster & Stuff“, líklega að undirlagi markaðsstofu. Staðurinn poppaður upp með skrítnu veggfóðri, skipt út eigendum og starfsliði. Samt er maturinn áfram góður. Fiskur dagsins í hádeginu var ágæt langa á 2.300 krónur, frekar naumt skömmtuð. Gæðin á pari við ýmsa aðra góða fiskistaði í miðborginni. Hægt væri að kalla staðinn Humar á íslenzku, en tæpast Lobster á ensku, því hér er enginn Lobster, bara Langoustines. Samt á staðurinn einkum að höfða til túrista. Á kvöldin er dágóð umferð þeirra, en lítil í hádeginu, en þá slæðist inn heimafólk. Starfsfólk í sal talar núna íslenzku, sem er gott fyrir okkur gamla fólkið, en úr eldhúsinu heyrist amerískan.

Andri Snær er málið

Punktar

Mér sýnist Guðni Th. vera fallinn á tíma út af japli, jamli og fuðri um framboð sitt. Mér sýnist fésbókin sýna, að Andri Snær sé sá, sem muni fella pólitíska kameljónið Ólaf Ragnar. Þið framsóknarmenn og aðrir þeir, sem hatið náttúru landsins, verðið bara að sætta ykkur við það. Þetta skýrist náttúrlega betur næstu daga, þegar alvöru fylgiskannanir fara að birtast. Fólk er allt í einu búið að fá nóg af íslenzkum pólitíkusum, hræsni þeirra og lygi, sjónhverfingum og spillingu. Þar á meðal er fólk búið að fá nóg af innantómu blaðri Ólafs Ragnars. Hann er bara til leiðinda, nema sem grínfígúra í bandarískri músík.

Bjarni þarf meiri tíma

Punktar

Fjármálaráðherra hefur límt sig við stólinn. Er að vinna tíma til að koma meiru af eignum ríkisins til ættingja og auðgreifa. Frægast er, þegar Landsbankinn var nánast látinn gefa Borgun. Nýjasta dæmið er ívilnunarsamningur við Matorku. Öll verk Bjarna Benediktssonar snúast um að færa fé frá þjóðinni til auðgreifa. Til þess þarf hann meiri tíma. Fylgi ríkisstjórnarinnar er að vísu komið niður í þriðjung kjósenda. Samt streitist Bjarni við. Lýgur því, að kosið verði í haust, en setur óaðgengileg skilyrði. Hann mun þrjóskast við fram á næsta vor. Gefur honum færi á að misnota fjármálaráðuneytið enn frekar en orðið er.

Frosið blóð í formönnum

Punktar

Mikil er meðvirkni formanna þriggja stjórnarandstöðuflokka á alþingi. Vinstri græn, Samfylking og Björt framtíð láta segja sér, að ekki sé enn búið að ákveða kjördag. Að tortólingur hyggist semja fjárlög. Að fyndinn forgangslisti 76 mála sé forsenda kjördags í haust. Árni Páll fagnar bara, að málaskrá sé komin fram. Illugi Jökulsson spyr réttilega: „Fyrirgefiði – en rennur yfirleitt í þessu fólki blóðið?“ Hér er allt á hvolfi: Tveir tortólingar enn ráðherrar. Algert minnisleysi um allt, nema að skattur sé greiddur af gleymdum eignum. Framsókn hefur ekki enn sagt af sér. Krafan á að vera: Kosið verði strax, ekki í haust.

Sinnuleysi um summur

Punktar

Fróðlegt. Ólafur Ragnar Grímsson tengist aflandsfélagi á Tortóla. Í viðtali við Christiane Amanpour á CNN sagði hann „No, no, no, no, no“. Síðan kemur í ljós, að forsetafrúin á föðurarf í aflandsfélagi á Tortóla. Sagði sig frá íslenzku lögheimili og fluttist til London til að höndla með fjármál sín. Móðir hennar veit ekkert um félagið og forsetafrúin sjálf veit ekkert um rosalegar árlegar tekjur sínar af Tortóla. Sinnuleysi um fé. Líkist íslenzkum tortólingum, sem muna fátt um félög sín, annað en að fullir skattar hafi verið greiddir. Eina forsetafrú heims, sem ekki greiðir skatta í landi forsetans. Ísland í dag.

Nýtum vinninginn betur

Punktar

Því hærri sem laun eru, því meiri verður velta í samfélaginu, skatttekjur hærri og velmegun þéttari. Minna aflögu hjá græðgiskörlum til að fela í skattaskjóli á aflandseyjum framhjá þjóðarbúskapnum. Uppgangur í ferðaþjónustu er of mikill og mun enda með ósköpum. Því er gullið færi á að draga úr aukningu ferðafólks og hækka tekjur starfsfólks. Þannig flæðir aukin velmegun almennings um allt, eflir verzlun og þjónustu. Þannig aukast líka skatttekjur fyrir spítala og heilsugæzlu. Ekki halda tekjum láglaunafólks niðri með innflutningi þræla. Við þurfum innspýtinguna, en græðgiskarlar Flokksins halda henni fyrir sig eina.

Merkisberi fátæktarstefnu

Punktar

Borgin er stærsti eigandi Strætó. Sem slíkur stendur hún fyrir tilraunum Strætó til að halda niðri launum bílstjóra. Taxtar þeirra eru of lágir eins og raunar allra lágstétta. Því vilja menn ekki keyra Strætó. Í staðinn er ráðið fólk frá Austur-Evrópu. Vinsæl aðferð við að halda niðri launum í landinu. Ég efast um, að það verði borgarstjórn til gæfu að ofsækja láglaunafólk. Aukin eftirspurn eftir fólki á að hækka laun, svo einfalt er markaðslögmálið. Með dólgaleiðinni er borgin að loka lágstéttirnar inni í gildru fátæktar. Lætur glepjast til að gerast merkisberi hins fjölþjóðlega kapphlaups þriðja heimsins niður á botninn.

Timbraðir ferðastaðir

Punktar

Sérkennilegir eru þessir timburpallar og timburstigar, sem reistir hafa verið við ferðamannastaði. Áberandi á Þingvöllum, við Gullfoss, á Hveravöllum og raunar miklu víðar. Allt þetta timbur stingur í stúf við umhverfið og er þar að auki rosalega hált í bleytum við frostmark. Það hlýtur að vera hægt að hanna umhverfisvænni varnir við ágangi fólks, til dæmis með steinum og hraunhellum. Líklega verður rótað til í þessum málum, þegar búið er að losna við verkfælna Ragnheiði Elínu Árnadóttur ráðherra. Þá verður gott að hafa alla hönnun við ferðmannastaði miklu nákvæmari og umhverfisvænni og einkum þó fegurri en núna.

Bjarni Ben í tímahraki

Punktar

Nú segja menn af sér hver um annan þveran, þegar upp kemst um reikninga þeirra á Tortóla. Síðast var það stjórnandi lífeyrissjóðsins Stapa. Bjarni Ben segir samt ekki af sér. Er hann þó gæzlumaður ríkissjóðs. Þar er margt hægt að grípa áður en fulltrúi Engeyinga hrekst frá völdum. Hann er siðblindur og er bara í pólitík til að græða. Í einkabransanum tapaði hann á öllu, sem honum var falið að passa. Segist líka hafa tapað á Tortóla. Á eftir að gefa bankana ættingjum sínum og eigendum Sjálfstæðisflokksins. Á eftir að gefa kvótagreifum auðlindir hafsins. Þess vegna lýgur hann bara um kosningar. Þær verða ekki á þessu ári.

Burt með friðarspillinn

Punktar

Brýnna er að koma Ólafi Ragnari friðarspilli frá völdum en að velja milli Andra Snæs Magnasonar og Guðna Th. Jóhannessonar. Er raunar reiðubúinn að kjósa hvorn þeirra, sem líklegri er til að fella hinn ófriðlega á Bessastöðum. Sá hefur lengi verið klappstýra útrásarbófa og aflandseyinga. Andstæðingur þeirra, sem vilja lina heljartök auðgreifa á landi og þjóð. Miklu betra er, að eftirlit og aðhald með valdhöfum sé beint í höndum kjósenda. Ekki í höndum hins dæmigerða ég-um mig-frá mér-til mín sölumanns snákaolíu, sem ætíð hefur kynt ófriðarbál. Ólafur Ragnar er vís til að beita fantabrögðum til að hindra nýja stjórnarskrá.