Reiðiköst Davíðs Oddssonar voru fræg og ágerðust með aldrinum. Voru verri í Seðlabankanum en þau höfðu verið í ríkisstjórninni. Ólafur Arnarson segir frá sumum þeirra í bókinni Sofandi að feigðarósi. Í auknum mæli snerist hugsun Davíðs um fjölmarga óvini og hvernig hann gæti klekkt á þeim. Sjúk hugsun fléttaðist við störf hans sem ráðherra og einkum í Seðlabankanum. Ég líkti Davíð snemma við Mussolini og hegðun hans staðfesti það. Samanlagður ferill Davíðs er skelfilegur. Einkabankar án eftirlits, þúsundmilljarðarugl í bankamálum. Enginn orsakavaldur hrunsins kemst nálægt Davíð Oddssyni.

Ekki gengur lengur, að Seðlabankinn skrái sérstaklega hátt gengi á krónunni. Enn síður er vit í, að bankinn fórni dýrmætum gjaldeyri í að halda uppi ýktu gengi krónunnar. Bankinn brennir tugmilljarða á mánuði og við höfum ekki ráð á því. Menn eru farnir að spila á þetta tvöfalda gengi og græða hundruð milljóna á því. Það er eins og var á tíma bátagjaldeyris, áhafnagjaldeyris og námsmannagjaldeyris fyrir 1960. Norski seðlabankastjórinn okkar var ekki nógu hæfur til að sjá þetta. Full reynsla er komin á, að krónan er minna virði í útlöndum en hún er í Seðlabankanum. Honum ber að eyða mismuninum.

Margt er skrýtið í kýrhausnum. 1. Davíð Oddsson undirritaði skuldbindingar vegna IceSave. Segist núna vera andvígur þeim. Skrýtnara er, að hluti þjóðarinnar elskar Davíð svo heitt, að hún trúir honum. Enginn lýgur eins bratt og einmitt Davíð Oddsson. Sagði eitt í plöggum, en þykist nú hafa sagt prívat eitthvað allt annað. 2. Sjálfstæðisflokkurinn bar ábyrgð á IceSave skuldbindingunni í haust. Þar á meðal þáverandi þingflokksformaður, Bjarni Benediktsson. Nú þykist flokkurinn vera andvígur skuldbindingunni, þar á meðal formaðurinn Bjarni Benediktsson. Þetta er landsins stærsti kýrhaus.

Bretar tefla Tony Blair fram sem fyrsta forseta Evrópusambandsins. Skrítið í ljósi þess, að Bretar hafa lengst af grafið undan sambandinu og viljað veldi þess sem minnst. Á valdaskeiði Blair í Bretlandi stundaði hann skæruhernað gegn sambandinu. Árás Bush og Blair á Írak hangir líka eins og snara um háls hans. Ennfremur vingaðist hann við Silvio Berlusconi, sem allir fyrirlíta. Ég tel sambandið muni setja niður við að stilla sölumanni snákaolíu á topp Evrópu. Blair kemur vel fyrir, brosir út að eyrum, en er skrímsli í raun. Hann flutti brezka krataflokkinn út á hægri fasistajaðar brezkra stjórnmála.

Nokkrir menn rústuðu Íslandi, ef til vill tuttugu. Víkingar, bankastjórar, eftirlitsaðilar, pólitíkusar. Menn á borð við Björgólfsfeðga, Sigurjón Þ. Árnason, Davíð Oddsson og Geir Haarde. Allir á hægri kanti stjórnmálanna. Þeir ollu tjóni upp á þúsund eða tvöþúsund milljarða króna. Engin viðurlög ná yfir þvílíka gereyðingu. Við þurfum að horfast í augu við, að lög gera kannski ekki ráð fyrir glæpum af þessari stærðargráðu. Ná ef til vill ekki til þeirra. Kannski fást ekki aðrir dæmdir en bankastjórarnir. Þjóðin getur þurft að grípa til annarra ráða en laganna til að fullnægja réttlætinu.

Feginn er ég, að þetta er búið. Evrópukjaftæðið var komið upp í háls. Nú fer málið til embættismanna og kemur þaðan ekki fyrr en eftir tvö ár eða síðar. Þá verður Evrópa að vísu felld í þjóðaratkvæðagreiðslu. Málið er ekki nógu vel undirbúið og of umdeilt. Því miður mótast umræðan einkum af botnlausri þjóðernisþvælu heimalninga. Þeim, sem vilja halda uppi krónu og séríslenzku sukki. Ég hef lengi verið sinnaður fyrir Evrópu. Hef lengi haft til þess nægar upplýsingar. Viðurkenni samt, að meirihluti þjóðarinnar er andvígur og hlýtur að ráða. Ferð Samfylkingarinnar er vonlaus og gerir bara illt verra.

Eftir flokkadrættina út af Evrópusambandinu er Samfylkingin í fínni stöðu. Flokkurinn er einn um stuðning við Evrópu og fær obba þess fylgis. Aðrir flokkar bítast um fylgi þjóðernissinna. Stjórnendur viðskiptalífsins hljóta að pirrast út í Sjálfstæðisflokkinn fyrir að hrökkva snöggt frá stuðningi yfir í andstöðu. Þeir hljóta sumir hverir að hallast að Samfylkingunni. Með þeim koma peningar í kosningabaráttu. Gleymd er aðild Samfylkingarinnar að hruninu, sem Sjálfstæðisflokkurinn framleiddi. Hún getr gengið til næstu kosninga í fullri vissu um, að verða áfram stærsti flokkur landsins.

Upp úr áramótum var Sjálfstæðisflokkurinn á siglingu í átt til stuðnings við aðild að Evrópu. Þungavigtarnefnd flokksins gaf út skýrslu í þeim anda. Aðildin var eindregið studd ýmsum samtökum atvinnulífs, nema sjávarútvegs og landbúnaðar. Nokkrum vikum fyrir landsfund stöðvaðist siglingin. Flokkurinn hrökk til baka. Líklega fyrir tilstilli Davíðs Oddssonar. Varð eindreginn andstæðingur aðildar að Evrópu. Viðskiptalífið hlýtur því að endurskoða afstöðuna til flokksins. Hann stefnir óðfluga í átt til þjóðernissinnaðs afturhaldsflokks Davíðs. En Samfylkingin hirðir fylgið úr viðskiptalífinu.

Enski rithöfundurinn Graham Greene skrifaði árið 1935 bókina England Made Me um íslenzka hrunið 2008. Útrásarvíkingarnir heita Erik Krogh í bókinni og eru að sigra heiminn. Með því að láta innhaldslaus fyrirtæki kaupa fyrirtæki án innihalds. Smám saman verður erfiðara að halda ímyndinni gangandi, þegar aðrir fara að átta sig á, að ekki er allt með felldu. Krogh fleygir aurum í listamenn milli þess sem hann tekur nýja snúninga á sjónhverfingunni. Skil ekki, hvernig Graham Greene gat árið 1935 séð fyrir atburði, sem gerðust árið 2008. Kannski haft aðgang að tímavél. Gaman væri að eiga eina slíka.

Þjóðin þarf opinberar yfirheyrslur þingnefndar. Eins og í Bandaríkjunum. Hún þarf ekki leynilegar yfirheyrslur Páls Hreinssonar í sannleiksnefnd Alþingis. Hún þarf sjálf að heyra spurningarnar og svörin. Hún þarf að fá að sjá framan í dólgana, þegar þeir útskýra mál sitt. Horfa á pólitíkusana, eftirlitsmennina, bankastjórana, víkingana. Þetta mundi létta þrýstingi af ríkisstjórn og réttarkerfi. Mundi tappa af gífurlegum þrýstingi reiðinnar hjá almenningi. Róa stemmninguna. Alþingi má beita sjónvarps-yfirheyrslum að bandarískum hætti. Viðskiptanefnd Alþingis gæti til dæmis staðið fyrir þeim.

Kennitöluflakk er orðin opinber stjórnarstefna Gylfa Magnússonar ráðherra. Og allra ríkisbankanna. Engin hagfræði er þar að baki. Samanber tengdasyni Soffanísar Cecilssonar í Grundarfirði. Þeir fá áfram að reka fyrirtækið, þótt tilviljanaúrtak úr þjóðskránni mundi gera það betur. Hver grínistinn í sjávarútvegi á fætur öðrum losnar við skuldir og heldur áfram að sukka á nýrri kennitölu. Í stað þess að bjóða rústirnar út til allra hinna, sem eru hæfari. Gylfi ráðherra hefur sjálfur varið kennitöluflakk. Þar með hvetur hann siðblinda bankastjóra til óhæfuverka. Grínistarnir eru verðlaunaðir.

IceSave samningarnir eru marklausir. Gilda ekki samkvæmt Evrópurétti. Eru einhliða kúgun af hálfu sigurvegara í peningastríði, þrefalt verri en Versalasamningarnir 1919. Bretland og Holland beittu fyrir sig Alþjóða gjaldeyrissjóðnum og Evrópusambandinu. Þær glæpahneigðu stofnanir settu Íslandi stólinn fyrir dyrnar. Kalt og ákveðið miðuðu þær byssum á Ísland. Svo einfalt var það. Gegn ofbeldishótun þeirra mátti Ísland sín einskis. Niðurstaðan líkist skilyrðislausri uppgjöf sigraðs ríkis við styrjaldarlok. Hefur ekkert lagalegt gildi í Evrópu. Þar að auki auðvitað alveg siðlaus.

Gaman er að skoða viðbrögð erlendra pólitíkusa og fjölmiðla. Þeir fagna ósk Alþingis um aðildarviðræður við Evrópusambandið. Ég til litla ástæðu fyrir þá að fagna. Samþykkt málsins var meiri ímynd en innihald. Erlendu aðilarnir eru komnir upp á Samfylkinguna með villandi upplýsingar. Að ástæðulausu gaf Evrópusambandið út fagnaðarboðskap José Manuel Barroso. Norðmenn telja sig jafnvel þurfa að athuga inngöngu. En það þurfa þeir alls ekki. Einkenni Evrópusinna hér heima og erlendis er hæfni til að láta ímyndanir verða sér að gleðigjafa. Frá sjónarhóli vinstri grænna er þetta allt í þykjustunni.

Í Seðlabankanum var fámenn hirð umhverfis Davíð Oddsson. Sumir voru ráðnir í kjölfar valdatöku hans, aðrir voru jábræður frá fyrri tíma. Davíð hafði ekki samband við yfirmenn, sem voru honum lítt að skapi. Drap til dæmis Glitni án samráðs við hagfræðideildina. Vitum þó af fréttum af andófi á Austurvelli, að bardagafús hagfræðingur er í hirðinni, Ólafur Örn Klemensson. Síðast kom í ljós, að lögmaður bankans er líka í hirðínni, Sigríður Logadóttir. Hins vegar er Davíð hættur í bankanum. Eins og víðar dreymir suma hirðmenn hans um endurkomu píslarvottarins. Vofa greifans sveimar enn yfir vötnum bankans.

Svavar Gestsson var vanhæfur sem formaður IceSave nefndarinnar. Af þeirri einföldu ástæðu, að hann er pólitíkus og pólitískt ráðinn sendiherra. Eins og Seðlabanki Davíðs er vanhæfur. Engu máli skiptir, hvort niðurstaðan er góð eða vond. Frá upphafi var ljóst, að hún færi illa í stjórnarandstöðuna. Enda setur þingið fyrirvara. Steingrímur J. Sigfússon framdi pólitískt sjálfsvíg með skipun Svavars. Æ síðan hefur ráðherrann talið sig þurfa að verja útkomuna. Í því hlutverki hefur hann hrakist eins og Nixon úr einni lyginni í aðra. Virtasti pólitíkus landsins varð smám saman ærulaus.