Var að skoða brot úr svörum forsetaframbjóðenda í Bandaríkjunum við erfiðum spurningum. Í sjónvarpinu komu þeir vel fyrir og virtust hafa sómasamleg svör við öllu. Síðan bar ég þau saman við sömu svör í bókstöfum, eins og þau sjást á prenti. Þá fyrst sá ég gegnum svörin, hvílíkt rugl þau voru. Prentmiðlar eru óvæginn vettvangur skoðana, þar sjást keisarar án klæða. Í sjónvarpinu kemur karisma, meintur persónuleiki, til sögunnar og varpar dulu yfir keisarana. Þess vegna vilja stjórnmálamenn koma fram í sjónvarpi, en ekki í prentmiðlum. Sjónvarpið blekkir fólk, en textinn frelsar það.

Mér finnst pólitíkin vera málefnalegri núna en hún hefur verið undanfarin haust. Það er bjartara kringum hana. Meira er talað málefnalega um mikilvæg mál eins og kvóta og veiðiheimildir, evru og Evrópu. Ástæðan fyrir þessu er, að Framsókn er dottin út úr pólitík. Hún hvarf í vor í kosningunum. Hún var ætíð plága í pólitíkinni, vinnumiðlun undir yfirvarpi stjórnmála. Hún var öflugasta tæki hræsninnar, sem áður einkenndi pólitíkina. Nú hefur þetta tæki legið forsmáð utan garðs í nokkra mánuði. Mikilvægasta verkefnið í pólitík er að hindra þessa vinnumiðlun í að komast aftur til valda.

Bæklingur um tímaritið Lifandi vísindi kom inn um lúguna. Þar er auglýst í bak og fyrir, að menn borgi 790 krónur fyrir áskrift og ódýra myndavél. Á áskriftarseðlinum er þessari upphæð slegið upp. Annars staðar í bæklingnum segir í smáu letri, að menn skuldbindi sig til að borga til viðbótar 6.786 krónur á hálfs árs fresti. Það eru 13.572 krónur á ári. Einnig skuldbindur fólk sig til að borga árbók á 3.990 krónur. Samtals virðast ársviðskiptin því nema 17.562 krónum, þótt aðeins sé flaggað 790 króna startgreiðslu. Ég hef ekki áður séð svo víðfeðmt hugmyndaflug við að plata sveitamanninn.

Bandaríkjastjórn undirbýr árás á Íran vegna meintra atómvopna. Þótt Mohamed ElBaradei, eftirlitsstjóri Sameinuðu þjóðanna, segi Íran fara að tilmælum. Bandaríkjastjórn réðst á Írak af sama tilefni, þótt eftirlitsmennirnir Hans Blix og Scott Ritter segðu landið fara að tilmælum. Bandaríkjastjórn lýgur nú eins og hún laug þá. Hún veður fram og lætur ekki staðreyndir aftra sér. Þýzkaland hefur ákveðið að taka engan þátt í ofsa Bandaríkjanna gegn Íran. Stjórn Bandaríkjanna segir þeim mun meiri ástæðu til að ráðast á Íran. Fasistastöðin Fox segir fyrirhugaða árás vera þýzkri linkind um að kenna.

Trúað fólk fremur ekki færri glæpi en vantrúaðir. Trúað fólk hegðar sér ekki betur en vantrúaðir. Trúað fólk er ekki siðaðra en vantrúaðir. Jafnvel þótt yfirlögregluþjónn úr Fíladelfíu haldi því fram á Ómega. Þvert á móti eru trúaðir að meðaltali til meiri vandræða í samfélaginu en vantrúaðir. Yfirleitt eru vantrúaðir bezta fólk. Þeir eru ekki og þurfa ekki að fela sig bak við neitt. Algengt er hins vegar, að fólk, sem er eitthvað skrítið eða afbrigðilegt, feli sig. Bak við útbreidd trúarbrögð og önnur “sannindi” í samfélaginu. Án sannana fullyrðum við ekki, að vantrúaðir brjóti gler.

Samfylkingin er ekki umhverfisflokkur. Afstaðan er svipuð og Framsóknar, þegar hún var í stjórn. Ekkert hald er í iðnaðar- og umhverfisráðherrum flokksins. Smám saman mun koma í ljós á einu ári, að óbreyttur hraði er á stóriðju. Tvær virkjanir verða reistar í Neðri-Þjórsá. Borað verður í Gjástykki, virkjað á Þeistareykjum og víða um Reykjanes. Ekkert verður reynt að hægja á fullu ferðinni. Áfram verður hræsnað “newspeak” upp úr bókinni “1984” eftir George Orwell. Talað verður um að fara varlega, en farið geyst í raun. Talað um að vernda land, en því rústað í raun.

Fólk, sem vill ekki fara í strætó, vill enn síður borga fyrir það. Nánast allir, sem geta, fara sinna ferða á bíl, hvað sem menn predika. Nú hefur verið prófað að gefa skólafólki frítt í strætó. Margir virðast sætta sig við að fara í strætó upp á þau býti. Skipulagsvitringar telja, að aukin notkun á strætó létti á umferðinni og spari framkvæmdir. Rökrétt framhald þeirrar skoðunar er að gefa öllum frítt í strætó. Sums staðar erlendis er farið að gera það. Tekjutapið ætti að jafnast upp með sparnaði í kostnaði við umferð og mannvirki. Frítt fyrir alla er sanngjarnt næsta skref.

Þægilegt er að liggja í laut og horfa á annan járna. Hann var að járna fyrir mig níu hesta fyrir sumarferðir. Ég gæti ekki járnað einn á dag. Er slakur í erfiðisvinnu og verð fljótt þreyttur. Sem bóndi þarf ég að sinna girðingum, nýjum og gömlum, nokkra daga á sumri. Alltaf verð ég jafnþreyttur. Verð líka þreyttur af að sitja á hestbaki. Sex tímar í hnakk á dag eru nóg, tíu tímar of mikið. Þegar hestar eru komnir í næturhaga og ég í skála, á ég nánast enga orku eftir í bloggið. Engar hugmyndir, tómur að innan. Kannski gerir þessi tæming hestaferðir svo unaðslega þægilegar.

Icelandair lætur Letcharter taka yfir flug, sem íslenzkir flugmenn hafa áður sinnt. Að því leyti er flugfélagið að brjóta á Íslandi. Flugfólk getur hins vegar ekki ætlast til að fá störf, sem lettneskt flugfólk hefur áður sinnt. Deilan milli Icelandair og flugmanna er ekki spurning um svart og hvítt. Sumpart hefur félagið samt verið að færa verkefni frá íslenzku flugfólki yfir til ódýrara fólks. Það er draumur fjölþjóðafyrirtækja að kaupa vinnu, þar sem hún er ódýrust. Sá draumur er ástæða þess, að Ísland verður að taka fast á slíkum fyrirtækjum. Aðgerðir flugmanna eru réttmætar.

Þótt Evrópusambandið sé ekki fullkomið og evran ekki fullkomin, eigum við að vera með. Þótt embættismenn séu fyrirferðarmiklir í sambandinu, eru þeir ekki vanhæfir eins og þeir íslenzku. Þeir evrópsku kunna stjórnsýslu, en íslenzkir embættismenn kunna ekkert í henni. Þótt lýðræði sé lítið í sambandinu, er það enn minna hér á landi. Mestu máli skiptir, að krónan er orðin hættuleg hagkerfinu. Hún rambar út og suður, viðkvæm fyrir árásum fjárglæframanna. Sem betur fer er þjóðin loksins eftir dúk og disk að átta sig á, að fullyrðingar Davíðs Oddssonar í evrópumálum eru hlægilegar.

Stríðið í Írak er ekki bara George Bush að kenna. Það er Bandaríkjamönnum að kenna. Þeir kusu hann og endurkusu hann meira að segja eftir að eðli hans var orðið ljóst. Hvar eru milljónir manna að mótmæla á götum borga í Bandaríkjunum? Hvergi. Hér og þar eru hundrað manns. Hvar er hin heilaga reiði, sem drap stríðið gegn Víetnam? Hvergi. Demókratar malda í móinn, en eru meira eða minna sammála repúblikönum. Obama frambjóðandi vill meira að segja ráðast á Íran. Clinton frambjóðandi studdi stríðið gegn Írak fram á þetta ár. Veruleiki almennra Bandaríkjamanna er firrtur sýndarveruleiki.