Sá munur er á Framsókn og Sjálfstæðis, að fyrrnefndum líkar ekki við Wintris. Formaðurinn hefur glatað trausti margra. Því verður landsþing Framsóknar fyrir kosningar. Á þinginu verður tekizt á um framtíð Sigmundar Davíðs. Hjá hinum flokknum eru engar efasemdir um Bjarna Benediktsson og skrautlegan feril hans. Siðferðisstig Sjálfstæðis er að meðaltali töluvert lægra en hjá Framsókn. Í Sjálfstæðis er talið gott, að hver klófesti það, sem hann kemur höndum yfir. En Framsókn tvístígur í spillingunni eins og í flestu öðru. Ráðherrar Sjálfstæðis þekkja ekki samvizkubit, en Eygló fær það þó tveimur mánuðum fyrir kosningar.

Kenningar um óvenjumikil og ört vaxandi trúaráhrif íslams í löndum múslima eru áberandi í nútímasagnfræði síðustu áratuga. Fjölmennur skóli fræðimanna telur þessa öld munu einkennast af núningi og stríði milli veraldarhyggju og íslams, ekki milli kristni og íslams. Íslam gerist almennt róttækari. Á Vesturlöndum eru 25%-50% múslima sammála ýmsum markmiðum jihadista, þótt þeir taki ekki þátt sjálfir í ofbeldinu. Til dæmis telur helmingur vestrænna múslima, að Evrópa muni fyrr en síðar verða hluti af heimi íslams. Ennfremur hefur komið í ljós víðtæk þöggun hins opinbera um lélega aðlögun múslima að vestrænum siðareglum.

Erfiðasti vandi íslenzkrar ferðaþjónustu er Isavia, hlutafélag um ríkiseinokun. Stofnunin er rekin í gróðaskyni í þágu bónusa forstjórans. Verst er breyting flugstöðvar Leifs Eiríkssonar í moll, sem gæti verið hvar sem er í heiminum. Markmiðið er að draga fólk meðfram ýmsum fjölþjóðlegum fyrirbærum. Ef hagsmunir ríkis og þjóðar væru í öndvegi, mundu umferðaræðar stöðvarinnar vera notaðar til að koma á framfæri skýrum upplýsingum fyrir ferðafólk, til dæmis um akstur utan þéttbýlis og í ósnortnu víðerni. Ennfremur um hentugan klæðnað, gistingu og veitingar. Reka þarf gróðasjúka forstjórann og gera Isavia að ríkisstofnun.

Líklega telst ég rasisti samkvæmt nýjum skilgreiningum. Er andvígur íslam sem trúarbrögðum. Að vísu andvígur trúarbrögðum yfirleitt og hvers kyns bókstaf guðsorðamanna. Er þó orðinn sáttur við þá kristni, sem hjarir á jaðri hinna veraldlegu samfélaga í Evrópu. Íslam er öðruvísi sem karlrembd eingyðistrú úr eyðimörkinni. Hefur aldrei komizt út úr myrkum miðöldum, þar sem konur og börn teljast vera milli manna og geita. Íslam slípaðist ekki af þekkingarbyltingu og franskri alþýðubyltingu. Ríki íslams undirrita ekki mannréttindaskrá Sameinuðu þjóðanna. Væri ekki fyrir olíufé, væri heimur íslams samfelld auðn Afganistans. Þar sem ég hef ávallt lýst andstöðu við hernað Vesturlanda í heimi íslams, þar á meðal stríðsglæpi Davíðs Oddssonar, tek ég enga ábyrgð á þeim ljóta hernaði.

Viðreisn Benedikts Jóhannessonar mælist í skoðanakönnunum upp á nokkra þingmenn og virðist draga að sér uppgefna sjálfstæðismenn. Stefnuskráin er komin fram og líkist því, sem Sjálfstæðisflokkurinn notaði, áður en hann varð að þjófaflokki. Viðreisn var stofnuð í maí. Formaðurinn hefur talað drýgindalega um söfnun á glæsiliði frambjóðenda. Enginn slíkur hefur samt komið í ljós. Ef til vill er Benedikt að fylgja ráðgjöf um að toppa ekki of snemma. En það eru bara tveir mánuðir í kosningar og erfitt að spá í flokk, sem hefur engan frambjóðanda. Ég er farinn að halda, að söfnun frambjóðenda hafi ekki gengið eftir væntingum.

Eðlilegt er, að Eygló Harðardóttir sé pirruð eftir kjörtímabil mótdrægninnar. Bjarni Benediktsson hefur með hjálp Sigmundar Davíðs lagzt á allar tilraunir hennar til velferðar og húsnæðismála. Eða breytt þeim í þágu yfirstéttarinnar.  Nú neitar Eygló að styðja fjármálastefnu Bjarna og er það að verðleikum. Urgur er í Sjálfstæðisflokknum út af einleik Eyglóar. Einn þingmaður heimtar, að hún segi af sér. Ósætti stjórnarflokkanna út af misjafnri endingu kosningaloforða leiðir auðvitað til aukinna ýfinga í þinglok. Framsókn reynir að fría sig af augljósri óvild Sjálfstæðisflokksins í garð öryrkja og aldraðra og fárveikra.

Bjarni Benediktsson kvartar yfir, að Fréttablaðið birti aðra skoðun í leiðara markaðskálfs blaðsins en var í aðalleiðaranum. Í markaðsleiðaranum er spurt, hvenær Bjarni ætli að hætta að berja hausnum við steininn. Fari að viðurkenna einfalda staðreynd, að leiðin til að bæta hag allra sé að taka upp alþjóðlega mynt. Bjarna gremst, að Fréttablaðið tali ekki einum, skipulögðum rómi, sem hentar honum sjálfum. Langt er síðan alvöru-dagblöð hættu að birta aðeins hina einu og sönnu og skipulögðu skoðun. Fóru að sjá tvær eða fleiri hliðar á hverju umdeildu máli. Það gera þau dagblöð, sem gera kröfu til að kallast þjóðarblöð.

Fátt er gert til að nýta upplýsingar um eignir Íslendinga í skattaskjóli á aflandseyjum. Varla er reynt að afla upplýsinga um uppruna fjárins eða hvernig hann spilar saman við verðhækkun í hafi á vörum og þjónustu í útflutningi eða innflutningi. Ekki er vitað til, að neitt skattamál sé rekið á grundvelli hinna birtu upplýsinga. Aðeins í örfáum hrunmálum hefur verið kafað eftir slíkum upplýsingum. Til dæmis er ekkert vitað um braskið í flutningum á fé fyrrverandi forsætisráðherra til Tortóla. Við höfum ekkert annað en hans eigin orð, sem eru marklaus. Sama gildir um brask og skatta fjármálaráðherra og innanríkisráðherra.

Nýjasta lækkun hindrana í vegi peningaflutninga kemur almenningi ekki að neinu gagni frekar en hinar fyrri. Eins og þær auðveldar hún stóreignafólki að flytja fé sitt í skattaskjól á aflandseyjum. Engar ráðstafanir eru gerðar til að ná í skatta af tekjunum. Í öllum tilvikum, stórum og smáum, eru gerðir stjórnarinnar í þágu auðfólks, ekki í þágu almennings. Þegar fært er milli hópa er ævinlega fært frá fátækum til ríkra. Engin ríkisstjórn lýðveldisins hefur eins eindregið stutt hina ríku á kostnað hinna fátæku. Til að hafa gagn af þessari nýjustu lækkun hindrana þarf fólk að hafa meira en milljón á mánuði í tekjur.

Þegar uppboð á fiskikvóta verða tekin upp að færeyskri fyrirmynd, þarf að gera ráð fyrir köldu stríði. Kvótagreifar eru vanir að ráða ferðinni með góðu eða illu. Kannski munu þeir láta sigla skipum til hafnar. Lögin um kvótauppboð eiga að gera ráð fyrir slíkum gagnaðgerðum. Þau geta skilgreint þær sem höfnun á aðild að uppboðum. Séu nokkrar útgerðir samstíga, sé það skilgreint sem samráð um andóf gegn almannahag, sem varði kvótamissi. Stjórnvöld, sem beita lögum um uppboð á kvóta, verða að vera vandlega undir það búin að láta hart mæta hörðu. Kvótagreifar eru frekastir og ósvífnastir allra og skilja ekkert nema hörkuna.

Það lengsta sem Íslendingar komast í stærðfræði prófkjörs er þessi. Efst er sá, sem fær flest atkvæði í fyrsta sæti. Næst kemur sá, sem fær flest atkvæði alls í fyrsta og annað sæti. Og svo framvegis. Ótal tilraunum er beitt til að minnka vandræði prófkjörs. Píratar nota svonefnda Schulze aðferð til að telja atkvæði. Hún er vissulega ekki eins flókin og sú aðferð, sem notuð er í þingkosningum til að finna svonefndan flakkara. Hann hoppar milli lista og kjördæma nokkrum sinnum á hverri talningarnótt. Flakkari og Schulze eru ofan við stærðfræðigetu fólks. Forðast ber reikniæfingar, sem fólk skilur ekki. Það vill „tölurnar“.

Ríkisstjórnin hyggst leggja 15 milljarða frá skattgreiðendum til að koma upp sparimerkjum fyrir ungt fólk. Eins og var á tímabilinu 1957-1993, þegar unga fólkið límdi frímerkjalíki í sparibók. Gat svo tekið út uppsafnaðan sparnað við 25 ár aldur eða við hjónaband. Sparimerkin urðu fljótt óvinsæl. Andlát þeirra varð fáum saknaðarefni. Núverandi ríkisstjórn hefur látið skattgreiðendur borga 80 milljarða til tekjuhárra skuldara. Alls segja þær ráðstafanir, og þessir 15 milljarðar að auki, lítið upp í 300 milljarða loforð, sem hrægammarnir áttu að borga. Þá var kominn kosningatitringur og nú er aftur kominn kosningatitringur.

Recep Tayyip Erdoğan, einræðisherra Tyrklands, flytur ríkið hratt frá vestræna ríkinu, sem Mustafa Kemal Atatürk kom á fót fyrir tæpri öld. Tyrkland er á leið til trúarríkis að hætti múslima. Nýjast er afnám lágmarksaldurs til hjónabands. Eftir 13. janúar 2017 má gifta börn og smábörn, ef þau segja „já“. Þannig er barnaníð afglæpavætt í Tyrklandi. Níðingarnir fá frjálsar hendur. Með afnámi vestrænna kvenréttinda, brottrekstri dómara, fangelsun blaðamanna og ferðabanni vísindamanna er Erdoğan að stíga risaskref frá veraldlegum mannréttindum. 80 milljónir manna hverfa úr veraldlegri nútímabirtu inn í miðaldamyrkur íslams.

Þetta eru spennandi tímar rétt fyrir andlát þríklofinnar Framsóknar. Til að útskýra málatilbúnað ríkisstjórnarinnar fékk Ríkisútvarpið fyrrum ráðherra. Sá er í þó litlu sambandi við ráðherra, aðra en Lilju Dögg Alfreðsdóttur og Gunnar Braga Sveinsson. Sigmundur Davíð útskýrari vissi auðvitað lítið um málin, vissi til dæmis lítið um niðurstöðu verðbólgumálsins. Upphaflega var það loforð upp á 300 milljarða frá hrægömmum, sem varð að 80 milljörðum frá skattgreiðendum. Nú er farið að tala um að banna annúítetslán, svona til að skipta út umræðuefnum. Aðaláhugamál Sigmundar Davíðs er, að stjórnarandstaðan „þvælist ekki fyrir“.

Á Íslandi eykst aðskilnaður ríkra og fátækra eins og yfirleitt á Vesturlöndum. Ferlið er hraðara hér. Róttæk hægri stjórn lætur greipar sópa um hag fátækra og hleður auði á ríka. Endar með byltingu fátækra. Í Bandaríkjunum og Þýzkalandi koma fram hægri alþýðuflokkar, Trump-istar, Aktion für Deutschland og aðrir hópar, sem yfirstéttin kallar rasista. Þangað flykkist fólk, sem er hrætt við múslima, vinnumissi eða tekjurýrnun, sem þarf að búa í hverfum innflytjenda. Ríkir óttast ekki, þeir búa í lokuðum hverfum í eigin alþjóðavædda gróðaheimi. Hér sér ungt miðstéttarfólk gegnum samsæri ríkra og fremur byltingu á miðjunni.