Enginn ráðherra hefur verið eins iðinn við að reyna að gæta hagsmuna greifanna og Sigurður Ingi Jóhannsson. Enginn þeirra hefur heldur verið eins klaufalegur og hann. Ekki tókst honum að sparka Fiskistofu til Akureyrar. Ekki tókst honum heldur að ná fram stóra kvótafrumvarpinu. Og enn síður tókst honum að koma fram makrílfrumvarpinu. Öll málin hans eru botnfrosin, þrátt fyrir þingmeirihluta í vænni kantinum. Tveggja ára stjórn hans á sjávarútvegi kemur út á hreinu núlli. Ég efast um, að greifarnir séu sáttir. En þjóðin má vera sátt við Sigurð. Meðan hann rótast árangurslaust eins og naut í flagi, leiðir hann til lítils tjóns.

Evrópusambandið veldur vonbrigðum. Ráðamenn þess valda ekki verkefni sínu. Hafa hrakið Grikkland hálfa leið úr sambandinu og evrunni með eindreginni handrukkun fyrir lánardrottna Grikklands. Þeir bera hálfa ábyrgð á ástandinu og eiga að fá að blæða eins og Grikkir. Það er ekki bara illmennska, heldur hrein heimska að halda, að Grikkir geti staðið undir lánunum. Þeir hafa engan efnahag, Aðgerðir Evrópusambandsins og Alþjóðabankans hafa mest falist í lengingu lána. Frestaði aðeins hruninu, en hindraði ekki. Þannig deyr bandalag, sem svíkur upprunalegan tilgang farsældar almennings allra þjóða og gerist handrukkari óðra bankstera.

Skuldaleiðréttingin átti að vera ranglát og var það. Hún átti að bæta ríkum það upp, sem þeir fengu ekki í skuldaleiðréttingum fyrri ríkisstjórnar. Sú, sem nú situr, fór ekkert dult með, að sanngjarnara væri, að allir fengju jafnt. Ríkir fengu því núna mest að og þeir allra ríkustu allra mest. Við búum við stjórn silfurskeiðunga í þágu silfurskeiðunga. Réttlæti er ekki miðlægt hugtak hjá flokkum ríkisstjórnarinnar eða kjósendum þeirra. Vel stætt fólk er sátt við stjórnina og vill sem minnsta tekjujöfnun í þjóðfélaginu. Um þetta atriði snýst pólitíkin. Í tvö ár hefur hinum ríkustu verið hossað og sparkað í þá fátækustu.

Meðan þjóðin fagnaði afmæli hins lítt umdeilda forseta síns, gat sýndarforseti auðgreifanna ekki tekið þátt. Ólafur Ragnar varð að vera í dinner til heiðurs stjórnendum góða bankans Goldman Sachs, helzta geranda bankahrunsins. Var þar í boði hins valinkunna Lakshmi Mittal, þrælahaldarans í ArcelorMittal. Oftast er Ólafur Ragnar þó í gilliboðum með helztu vinum mannréttinda á Arabíuskaga. Nema þegar hann er hjá öðlingunum Pútín eða Xi Jinping. Ólafur Ragnar kann að velja sér vini utan siðmenningar. Er enn í ruglinu frá 2007, þegar stjarna hans reis hæst sem merkisberi útrásarvíkinga. Hinn goðumlíki gróðursetur sko engin tré.

Ég næ því ekki, að Hæstiréttur skuli leggja hluta málsvarnarlauna bankagreifa á herðar skattgreiðenda. Ekki eru dómararnir svo örlátir við fátæka og aumingja. Ekki er nóg með, að bankagreifar og auðgreifar fái þúsundfalt léttari dóma en auralausir, sem stela sér til matar. Njóta líka sérstakrar aðstoðar við að fá sér hersveitir ósvífinna lagatækna. Sem ganga út og spilla málum, þegar þeim þóknast. Af hverju halda þessir lagatæknar fullum réttindum til að leika sér með brenglað réttarfar? Svo búa dæmdir auðgreifar og bankagreifar á hóteli, meðan aumingjarnir fara á Litla-Hraun. Þetta er hið stéttskipta Ísland í dag.

Ísland verður að setja fjölmenningarstefnu mörk. Eigum ekki að víkja af sælum vegi vestrænnar menningar til að þóknast nýbúum. Séu þeir að flýja aðstæður í heimahögum, geta þeir ekki ætlast til að fá að búa hér til þær sömu aðstæður. Við eigum ekki að leyfa feðraveldi eða karlrembu múslima, ekki búrkur og aðra kvennakúgun. Eigum ekki að breyta skólamáltíðum eða frídögum. Eigum ekki að leyfa, að wahabítar/salafistar fjármagni moskur. Fjölmenningarstefna er ágæt, en verður að hafa takmörk. Við eigum ekki að láta reka sofandi að feigðarósi. Við eigum hins vegar að leyfa smíði mosku á þegar samþykktum stað í Sogamýri.

Ár er síðan Wikileaks kom upp um leyniplott Bandaríkjanna og Evrópu um TISA. Samt hefur Gunnar Bragi Sveinsson ekki stöðvað landráð Martins Eyjólfssonar sendifulltrúa í Genf. Þar er verið að semja um, að auðfyrirtæki verði jafnsett þjóðríkjum fyrir dómstólum, skipuðum af auðfyrirtækjum. Þar er verið að semja um, að lægstu laun á svæðinu gildi á svæðinu öllu. Ákveðið, að stjórnvöld verði skaðabótaskyld fyrir ákvæði um neytendavernd, umhverfisvernd og lágmarkslaun. Í ótal atriðum er TISA samningurinn hrein geðveiki. Kasta ber samningnum í heild út á hafsauga og draga fáráða samningsaðila í ráðuneytinu til pólitískrar ábyrgðar.

Hitler og Sigmundur Davíð eru gerólíkir. Hitler var fátæklingur, en Sigmundur silfurskeiðungur. Sigmundur kann ekki handbragðið við að mála, en Hitler málaði snoturt, gamaldags „kitsch“. Sigmundur notar sér kerfið, en Hitler hataði kerfið alla tíð. Notaði það ekki, þegar hann komst til valda. Reyndi ætíð að stofna flokksapparöt til hliðar, jafnvel SA og SS til hliðar við Abwehr. Sigmundur er semsagt kerfiskarl, en Hitler var í uppreisn gegn kerfinu. Líf þeirra í bönker er ólíkt. Hitler bjó bara 3-4 mánuði í sínum steinsteypta bönker. Sigmundur hefur alla valdatíðina búið í veruleikafirrtum bönker sinnar snilli. Varinn gegn samsæri og einelti pólitíkusa, bloggara og bilaða fólksins.

Hagfræðingar eru yfirleitt lítilla sanda og lítilla sæva. Neðstur er þar Ragnar Árnason prófessor. Hefur ekki kíkt í fræðibækur frá skólaárum. Predikar enn, að hlaða beri sem mest undir kvótagreifa, svo að brauðmolar sáldrist af borðum þeirra yfir fátæka. Hlegið er að þessari tilgátu um allan heim.  Allt annað er uppi á teningunum. Kvótagreifar taka mest af arðinum með hækkun í hafi. Selja sjálfum sér fiskinn í útlöndum og taka mismun á þurru. Hann er utan þjóðbúsins og hverfur í völundarhús skattaskjóla. Því er brýnt, að bjóða út aflaheimildir, svo að sjálfkrafa komi í ljós, hver skuli vera auðlindarenta til þjóðarinnar.

Elsa Lára Arnardóttir þingmaður hefur látið lítið fyrir sér fara á tímabilinu, hefur ekkert að segja. Henni leiðist þó, þegar Framsókn er skömmuð fyrir svik og pretti, sjónhverfingar og draumóra. Af einlægu ábyrgðarleysi sínu kallar hún það einelti og groddalega hegðun. Hún á ekki erindi í pólitík, hafi hún talið, að það felist í hópefli í aðdáun á Sigmundi Davíð. Á alþingi er tekizt á um framvindu mála. Það er ekkert dúkkulísuhús. Gagnrýni á illan Sigmund Davíð er sjálfsögð og eðlileg. Gagnrýnendur verða eins og Elsa Lára að mæta kjósendum og gera upp reikningana fyrir orð og gerðir. Sjálf skilur hún bara tómið eftir.

Á þjóðfundi 2009 ákvað 1231 manna slembiúrtak, hver séu grundvallargildi okkar. Heiðarleiki var þar efstur á blaði. Í framhaldinu var komst lýðræðislega kjörið stjórnlagaráð einróma að niðurstöðu um orðalag nýrrar stjórnarskrár. Svo stakk fjórflokkurinn stjórnarskránni í ruslatunnu. Þessi gildi og þessi stjórnarskrá eru enn til, minnisvarði um flott verk. Píratar einir styðja hana. Ríkisstjórn SDG gengur í flestum atriðum þvert gegn grunngildum okkar. Einkum er hún svikul og gefin fyrir sjónhverfingar. Ráðherrar eru bófar og bjánar og illa innrættir, gæta þrengstu sérhagsmuna. Herða ber gagnrýni á þessa andverðleikastjórn.

Norrænum þjóðrembuflokkum hefur vegnað bezt, þegar þeir sinna áhyggjum fátækra. Einkum skiptir máli áhugi þeirra á velferð fólks. Í öðru sæti er ræktun þeirra á ótta fátækra við útlendinga. Þannig náði danski þjóðarflokkurinn miklu fylgi í kosningunum um daginn. Þannig hafa vinstri kjósendur krata óvænt fært sig yfir á hægri væng. Miðstéttastefna krata höfðar ekki til þeirra. Hér gegnir Framsókn hlutverki útlendingahaturs, en það dugir henni ekki. Fylgið er ítrekað um 9% í könnunum. Stafar af eindreginni óbeit Sigmundar Davíðs á hvers kyns velferð. Ekki er nóg að tala flátt, þegar verkin níðast eindregið á fátækum.

Gallinn við vinnu og niðurstöður Rögnunefndar er, að dæmið snýst ekki um neinn veruleika. Annað hvort vill fólk hafa innanlandsflugvöll áfram í Vatnsmýri eða vill flytja flugið til Keflavíkurvallar. Heilbrigð skynsemi segir, að þessir tveir séu kostirnir, enda langódýrastir. Óðs manns æði sé að reisa flugvöll frá grunni á nýju svæði. Að setja upp nefnd um tugmilljarða hugmyndir var eyðsla á tíma og fé. Tilgangur Rögnunefndar var raunar ekki að leysa mál, heldur fresta illdeilum fram yfir kosningar. Hún var pólitískt trikk og niðurstaðan í samræmi við það. Nú má setja þetta plagg í ruslakörfuna og halda áfram að rífast.

Vaðlaheiðargöng eru þrælpólitísk. Þingmenn kjördæmisins rottuðu sig saman um framkvæmdina án eðlilegra prófana. Þær hefðu leitt í ljós hættu á köldu flóði og heitu flóði. En pólitíkusar þurfa ekki varfærni, þegar þeir reyna að kaupa fylgi kjósenda á landsbyggðinni. Vaðlaheiðargöng eru því í tómu tjóni um þessar mundir. Munu verða viðkomandi pólitíkusum banabiti. Enginn tekur lengur mark á Steingrími J. Sigfússyni og Kristjáni L. Möller. Þeir eru voldug forsenda í áhugaleysi kjósenda á flokkum þeirra. Samfylkingin og Vinstri græn reyndust stunda sama sérhagsmunapotið og Sjálfstæðis og Framsókn hafa ævinlega ræktað.

Enn fjölgar uppsögnum hjúkrunarfólks og þær fyrri eru ekki dregnar til baka. Bendir til, að fólk sé ósátt við útkomuna. Dregur úr líkum á, að unnt sé að trekkja klukkuna til baka. Til þess tíma, er sjúkrahús hér voru sambærileg við norræn. Ekkert bendir til, að lát verði á ofsóknum ríkisstjórnarinnar í garð hjúkrunarfólks. Markmið ráðherra er raunar annað: Að rústa Landspítalanum, láta einkavini leysa hann af hólmi. Eftir bandarískri reynslu verður heilsugeirinn þá tvöfalt dýrari. Nær samt bara til hálfrar þjóðarinnar. Einnig hér er hálf þjóðin of fátæk til að borga. Verður eins og einkavinavæðing vatnsins í Suður-Ameríku.