Ósigur Bandaríkjanna og Bretlands í Írak stöðvar frekari árásir þeirra á harðstjóra. Hugsjón íhlutunar í skítaríki, sem hófst til virðingar á Balkanskaga, hrundi aftur í Afganistan og Írak. Menn treysta sér ekki í slíkt eftir hrunið í Írak. Allir sjá, að ástandið þar var betra á tíma Saddam Hussein. Vesturveldin þora því ekki að ráðast á Súdan og frelsa Darfur-hérað. Hin skýringin á vangetunni er sú, að Bandaríkin standa ekki í skilum með greiðslur til friðargæzluliða í Darfur. Vanskil Bandaríkjanna nema einum milljarði dollara. Fjárhagslegt og hernaðarlegt vanhæfi í senn.

Slegið hefur í gamlar kenningar um, að lýðræði og markaðsbúskapur styðji hvort annað og fari saman. Dæmin um annað eru orðin mörg, ekki bara Malasía og Singapúr, heldur líka Kína og Venezúela og í seinni tíð einnig Rússland. Þar ríkir markaðsbúskapur með valdshyggju fremur en lýðræði. Fræðimenn, sem áður hömpuðu markaðsbúskap sem hinni hliðinni á lýðræði, hafa sumir snúið við blaðinu. Patricia Cohen skrifar um þetta fróðlega grein í New York Times og International Herald Tribune. Hún vitnar í Dahrendorf lávarð, Bruce Scott, Joseph Stiglitz, Michael Mandelbaum og Francis Fukuyama.

Mér finnst ég vera meira lesinn á vefnum en ég var á prenti. Að minnsta kosti vita fleiri af því. Sumpart er þetta sama fólkið, en sumpart hafa gamlir kúnnar dottið út og nýir komið inn. Gamla fólkið notar ekki vefinn og unga fólkið notar ekki prentið. Skoðanir í leiðurum og kjöllurum á prenti verða smám saman úrelt fyrirbæri. Þær duga aðeins snillingum á borð við dr. Gunna og Davíð Þór, Guðberg og Erp. Allur þorri leiðara og greina í Mogganum er til dæmis ólæsilegur. Sama er auðvitað að segja um bloggið á vefnum. En gullmolunum þar fjölgar og þeir rotta sig saman á safnsíður.

Kommúnistum fækkar á Íslandi vikulega með eðlilegu brottfalli aldraðs fólks. Vinstri grænir sækja lítið fylgi þangað, en eiga þeim mun meiri möguleika á grænu fylgi. Þeir eru í samstarfi við hliðstæða flokka á Norðurlöndum. Málið vandast, þegar suður í álfuna kemur. Þar eru annars vegar grænir flokkar og hins vegar kommúnistaflokkar undir ýmsum felunöfnum. Vinstri grænir hafa kosið að heimsækja landsþing kommanna (Die Linke) í Þýzkalandi en ekki landsþing græningjana (Die Grünen). Ég held, að tímaskökk viðhorfin að baki þessa muni reynast vinstri grænum hættuleg.

Styrjöld raunverulegu heimsveldanna harðnar. Forstjóri Yahoo, Terry Semel, varð að segja af sér um helgina, því að Google hefur valtað yfir Yahoo. Og sækir nú að Microsft með nýrri blöndu forrita með leit, skrifstofubúnaði, stýrikerfi og vafra. Því er beint gegn Windows, Office og Explorer. Nýi pakkinn er ókeypis og notar Open Office. Hann verður auðvitað veiru- og ormafrír, því að hann er ekki Windows. Google hefur lengi verið fremst í leit. Yahoo reyndi að andæfa með því að skipta inn Panama leitarbúnaði fyrir Overture. Það jók notkunina, en hún magnaðist enn meira hjá Google.

Gunnar Birgisson svaraði fyrir sig í tveggja síðna viðtali í DV í gær. Þetta var svona Frankín Steiner viðtal, nema hvað Franklín otaði barninu sínu framan í myndavélina. Ég las það tvisvar og snara því hér með yfir á íslenzku: “Greinarnar um mig stafa af öfund í garð Kópavogs. Ég er firna góður, duglegur og siðprúður maður, þekki biskupinn. Mér er sama um gagnrýni, en fjölskylda mín þjáist.” Gunnar hefði mátt hugsa meira um hana, er hann kaus að hafa dólgslæti á oddinum í samskiptum við fólk, fyrirtæki og stofnanir. En hann sakar ekki sig, heldur tímarit, sem öfunda Kópavog.

Enn hef ég ekki opnað heimasíðuna fyrir viðbrögðum annarra. Samt á slíkt að vera þáttur í nýmiðluninni. Hún er sögð eiga að vera samtal frekar en fyrirlestur. Ég er hins vegar gamaldags. Hef aldrei séð neitt gagn í að lesa viðbrögð neðan við fréttir eða blogg. Ég er líka hræddur við, að menn setji þar inn orðbragð og leiðindi. Ég vil gjarna vera skammaður af fólki, sem ég tek mark á. Það fólk getur tekið mig í bakaríið á sínum heimasíðum. Nafnlaust fólk og leiðindatröll þoli ég hins vegar ekki. Því verður bið á, að ég breyti heimasíðunni úr gamaldags fyrirlestri í nýmóðins samtal.

Árborg hefur breytt skipulagi, ætlar að taka lóð eignarnámi, rífa þar hús og reisa stórhýsi. Ekki hefur verið talað við eigandann. Yfirgangur hreppa er hinn sami í Árborg sem í Kópavogi eða Reykjavík, hvaða flokkar sem eru við völd. Athyglisvert er þó, að Framsókn er í stjórn á báðum stöðum. Í Bandaríkjunum er meira en helmingur allrar spillingar talinn tengjast sveitarstjórnum og skipulagsnefndum, sem makka við verktaka. Hér á landi virðast þessir opinberu aðilar í auknum mæli þjónusta verktaka, til dæmis í Örfirisey og við Mýrargötu. Ég tel, að ameríska spillingin sé komin.

Bullur úr Verzló kvarta í fjölmiðlum um aðbúð á Kanarí. Næturlífið er minna í Fuertevertura en þær héldu. Næturklúbbar loka klukkan tvö að morgni. Eftir þann tíma er ekki vinsælt á hótelum að sjá og heyra bullur vaða um með gargi og ælum. Við þurfum sérhótel, segja bullurnar. Svo illa létu þær, að herlögregla kom á vettvang. Það er fín landkynningin þarna í sólinni. Daginn eftir segir Blaðið, að bullur séu óhæfar í unglingavinnu, því að þær hóti stúlkum nauðgunum, gangi um með klámi og dónaskap í garð minnihluta. Er ekki hægt að stinga slíkum bullum í gapastokk? Til dæmis í Leifsstöð.

Mogginn rýndi bókina Confessions of an Economic Hit Man eftir John Perkins og var hrifinn. Bókin segir hörmungar þriðja heimsins ekki stafa af fávísri hagfræði Chicago-skólans. Heldur skipulagðar til að magna gróða Halliburton og fleiri risafyrirtækja, með aðstoð Alþjóðabankans og Gjaldeyrissjóðsins. Þetta er ekki ný bók, kom út fyrir tveimur árum, þá skömmuð fyrir skort á staðreyndum. Nú er svo komin út bókin A Game As Old As Empire eftir Perkins og annan mann, Steven Hiatt. Þar eru staðreyndirnar, sem skorti í þá fyrri. Sérfræðingar skrifa þar hver sinn kaflann. Írak var eyðilagt út á olíuna.

Loks er ég með RSS á blogginu mínu. Það gerir notendum kleift að beita fréttasafnara til að pikka upp mitt blogg með bloggi frá öðrum. Þykir sjálfsagt nú til dags. Það kemur mér líka inn á tidarandinn.is, þar sem safnað er ýmsu góðu bloggi, einkum pólitísku. Ég nota sjálfur bloggsafn Tíðarandans. Það er að því leyti betra en heimatilbúið safn, að það sér oft nýtt blogg, sem ég hafði ekki tekið eftir. En ég á enn eftir að bæta við plássi fyrir viðbrögð notenda. Ég hef efasemdir um nafnleysi og skítkast. Ég les ALDREI athugasemdir við blogg annarra. Er því enn að hugsa málið.

Ríkisútvarpinu er ekki sæmandi að birta úthrópaðan áróðursþátt 4. rásar í Bretlandi gegn aðgerðum til björgunar andrúmsloftinu. Sjónvarpið kynnir þáttinn sem vísindalegan. Hann er það ekki. Þar koma fram nokkrir menn, sem eru á mála hjá mengunarfyrirtækjum og njóta einskis álits. Svo og menn, sem síðan hafa kvartað yfir, að skoðanir sínar hafi þarna verið mistsúlkaðar. Í umræðunni erlendis hefur þátturinn verið málefnalega tættur í spað í öllum smáatriðum. Kannski næsta skref ríkissjónvarpsins verði að sýna áróðursþátt um, að þróunarkenningin hafi verið afsönnuð hjá hvítasunnumönnum í Kansas.