Heimskasti og hrokafyllsti bókartitill vertíðarinnar er: “Að kasta flugu í straumvatn er eins og að tala við guð”. Ekki er gerlegt að sjá neitt guðlegt við að veiða fisk. Ekki er ekki hægt að rjúfa tengingu milli þess að kasta flugu og veiða fisk. Aldrei mundi Sigmari B. Haukssyni detta í hug að rita bókina: “Að spenna rjúpnabyssu er eins og að tala við guð”. Til að semja slíkan titil þarf ótrúlega sjálfhverfan hroka. Hann finnst aðeins hjá þeim, sem hafa lengi stundað sjónhverfingar og blindazt af fágætri getu í þeim. Betri titill er: “Að kasta flugu í straumvatn er eins og að boxa við guð”.

Ríkidæmi Íslendinga stafar af fráhvarfi frá eysteinsku, sem ríkti hér fyrir hálfri öld. Auðurinn stafar af markaðsbúskap, sem smám saman hefur verið tekinn upp. Ég hef alltaf stutt það hagkerfi. Ég tel það hafa verið 99% til góðs. Ég tel það henta atvinnulífinu. En ekki endilega neinu öðru. Reynslan sýnir það líka. Einkavæðing hentar til dæmis ekki sósíalnum og ýmsum myndum hans, svo sem menntun og heilsu. Reynsla útlanda sýnir þar slakan árangur, svo sem í Bandaríkjunum og Bretlandi. Og ófundið er framhald hagkerfisins, er markaðurinn hefur náð eðlilegum endalokum og andláti í íslenzkri fáokun.

Dauðar húshliðar með læstum dyrum eru ekki miðbær gangandi fólks. Þær eru Wall Street og Threadneedle Street að kvöldi. Enginn fer í kaffi eftir þrjú í bankahverfi. Sama er um klúbbahverfi, sem lifna eftir tíu. Bær gangandi fólks þarf fullt af sjoppum, tuskubúðum, galleríum og kaffihúsum, sem kalla á fólk allan daginn. Skólavörðustígur og Laugavegur eru miðbær, Kvosin er það ekki. Þar eru Landsbankinn og Héraðsdómur með þungar húshliðar. Þar var Pravda, sem brann, og þar er kominn arftaki Apóteks. Klúbbar eiga að vera í sandgryfjum utanbæjar. Og bankarnir geta á tölvuöld verið í Ódáðahrauni.

Orkuveitan mútaði Ölfushreppi með 45 milljónum til að hefja undirbúning Bitruvirkjunar. Fyrir þetta fé fékk hún hagstæðan skipulagsúrskurð og framkvæmdaleyfi. Nýjasta dæmið um siðleysi stofnunar borgarinnar er í stíl við önnur vinnubrögð þar undanfarin ár. Mér sýnist, að Orkuveitan sé verra fyrirtæki en Landsvirkjun, sem þó er skelfileg. Ölfushreppur er líka fræg spillingarbúla. Nýr meirihluti í borginni þarf að ná tökum og reka liðið, sem stjórnar veitunni. Það er einmitt í stofnunum og nefndum sveitarfélaga, þar sem spilling hefur mælzt vera mest á auðugum vesturlöndum.

Ef Stóri bróðir er ekki kominn til Íslands, kemur hann, þegar gervihnettir fylgjast með öllum bílum. Samgönguráðuneytið vinnur að slíku kerfi til að geta fundið slysabíla og týnda bíla. Það er eins og að setja upp kerfi til að hlera alla síma við að finna vandamál í samfélaginu. Ríkið kann sér ekki læti í eftirlitshneigð. “Umræða um slíkt er ekki viðeigandi”, sagði einn forkólfurinn á forsíðu 24 stunda. Staðsetningarkerfi bíla er eins og að skjóta úr fílabyssu á mús. Slíkt kerfi getur komið að gagni í sárafáum tilvikum árlega. Og freistar auvðitað þeirra, sem vilja leika Stóra bróður.

Enn hafa endurskoðendur Evrópusambandsins neitað að skrifa undir reikninga þess. Í þrettánda skipti í röð fá þeir ekki undirritun. Í þetta sinn hafa rúmlega fjórir milljarðar evra verið greiddir án fullnægjandi skýringa. Áður var þetta einkum í landbúnaði, en að þessu sinni eru syndirnar einkum í innviða- og svæðishjálp. Þetta er náttúrulega afleitt fyrir bandalagið. Að vísu er því ekki einu um að kenna. Einstök ríki áttu að hafa eftirlit með fjórum evrum af hverjum fimm, sem hafa týnzt. Samt er ljóst, að stærsta hagkerfi heims getur ekki lengur sætt háði og spotti fyrir svona rugl.

Marc Veyrat er bezti kokkur í heimi. Sá eini, sem Gault-Millau gefa tuttugu stig af tuttugu mögulegum. Hann kokkar á sumrin í eigin höll í Veyrier og á veturna í föðurhúsum á skíðastaðnum Megeve. Þú getur gist hjá honum fyrir € 350 og fengið fimmtán rétta kvöldverð fyrir € 350 í viðbót. Þú getur líka fengið sautján rétta kvöldverð. Ef þú átt pening afgangs, verður þú að fara annað í hádeginu, þá er lokað. Veyrat varð viðurkenndur heimsmeistari árið 2003. Eldhúsið er opið, hann gengur um sal með stóran, svartan hatt á höfði og gerir athugasemdir við borðhald fólks. Menn þurfa að fara rétt að öllu.

Nú eru þeir farnir að ræða jarðasöfnun auðmanna. Flest getur orðið til að drepa tímann á Alþingi. Fjöldi bænda hefur getað brugðið búi með seðla í vasanum, í flestum tilvikum nægileg eftirlaun. Þeir, sem keyptu jarðirnar, gerðu þetta kleift. Í stað þess að jarðir legðust sjálfkrafa í eyði, engum að gagni. Afturhald Jóns Bjarnasonar og Bjarna Harðarsonar þingmanna hefði skaðað fólk. Hindrað það í að beita markaðsbúskap og hafa gott fyrir sinn snúð. Svonefndir auðmenn flikka svo upp á hús og girðingar. Þeir koma sér upp stóði, sumir rækta skóg, einn ræktaði hör. Allt er þetta af hinu góða.

Fasteignafélagið Þyrping reynir ítrekað að skerða lífsgæði Seltirninga. Með stuðningi áróðursritsins Nesfrétta. Áður reyndi félagið að fá að byggja í sjó við Eiðistorg. Nú beinir það arnaraugum að griðastað fugla í nágrenni Gróttu. Fyrir mörgum árum var háð barátta á Seltjarnarnesi gegn byggð við Nesstofu. Friðunarsinnar náðu fram, að fallið var frá hluta fyrirhugaðrar byggðar. Sá sigur virðist ætla að endast of skammst. Því að skipulagsnefnd hreppsins hefur tekið vel í nýjustu ágirnd Þyrpingar. Áhugafólk um leifar ósnortinnar náttúru á vestanverðu Nesinu þarf því að grípa aftur til vopna.

Mér kom á óvart, að bara 3,7% vinnuafls á Íslandi sé í upplýsingatækni. Ég hélt, að skólakerfið ungaði út vel menntuðu fólki í öllu, sem kemur við tölvum. Ég vissi að vísu, að það hefur aldrei haft marktæka menntun fyrir blaðamenn. En þeir eru bara hluti upplýsingatækninnar. Við lesum í miðlum um netþjónabú sem vænlegan kost í atvinnulífinu. Sem ódýra aðferð við að útvega margfalt fleiri færi á vinnu heldur en stóriðjan getur. Skipti úr stóriðjudraumum yfir í netþjónadrauma eru þáttaskil í draumórum okkar. Samt draumórar. Vitlegra er þó að flytja inn tölvufólk en starfsfólk álvera.

Kona varð 85% öryrki árið 2003 á hátíð embættis sýslumannsins á Selfossi. Það var afleiðing af bumbuslag tveggja lögreglumanna. Sýslumaðurinn og kollegi hans á Hvolsvelli klúðruðu kærumáli konunnar. Ríkissaksóknari sagði rannsóknina hafa brotið lög um stjórnsýslu og meðferð opinberra mála. Vitni voru að málinu, en þau voru ekki kölluð til, heldur bara valin einkavitni lögreglunnar. Umboðsmaður Alþingis hafði afskipti af málinu og taldi það forkastanlegt. Klúður tveggja sýslumanna er greinilega vísvitandi. Hafði þau hörmulegu áhrif, að konan náði ekki rétti sínum og fær engar bætur.

Gísli Már Gíslason prófessor hefur birt rökstudda skoðun, skýrða með dæmum. Hann fjallaði þar um, að stungið hafi verið undir stól mikilvægum gögnum um áhrif Bitruvirkjunar á umhverfið á Hellisheiði. VSÓ Ráðgjöf hefur svarað þessu með skætingi, án þess að taka efnislega á málinu, án þess að vísa til gagna. Viðbrögð VSÓ eru því miður dæmigerð um viðbrögð við gagnrýni hér á landi. Menn garga bara og segja fólk eiga bara að treysta sér. Því miður er engin ástæða til að treysta ráðgjöfum, sem geta ekki fjallað málefnalega um deilumál. Allt of mikið af umræðu í þjóðfélaginu er af tagi VSÓ Ráðgjafar.