Einar Ben er flott. Hann er ekki þungmæltur og torskilinn eins og margir telja. Notar oftast stutt og skiljanleg orð. Þótt sumar hugleiðingar hans um gátur lífsins hafi verið mikilúðlegar á síðari hluta ferilsins. Engin hefur lýst gæðingum betur en hestamaðurinn Einar Benediktsson: “Brúnirnar þyngjast. Þeir harðna á hvarm./Það hrökkva af augunum neista él./Riðullinn þyrpist með arm við arm./Það urgar í jöxlum við bitul og mél./Þeir stytta sporin. Þeir stappa hófum/og strjúka tauma úr lófum og glófum./Höfuðin lyftast. Hin lifandi vél/logar af fjöri undir söðulsins þófum.”
