Í siðuðu þjóðfélagi væru Axel Karl Gíslason og Viktor Már Axelsson ekkert vandamál. Hefðu annað hvort lent á höggstokknum eða í lífstíðarfangelsi og væru þar með úr sögunni. Lágmarkskrafa til ríkisvaldsins er, að það verji fólk fyrir geðsjúkum ofbeldismönnum. Nóg er til af haughúsum á jörðum, sem komnar eru úr ábúð. Kaupa má eitt slíkt fyrir slikk. Sturta má ólæknanlegum dólgum niður um opið á haughúsinu. Skutla síðan til þeirra vatni og brauði einu sinni á dag. Út í hött er að láta þá ganga lausa til að angra fólk eða fórna dýru fangelsisplássi. Þeir eiga bara að vera í svartholi siðaðri tíma.
