Af bréfi yfirsakadómara til lögfræðings tveggja starfsmanna ritstjórnar Dagblaðsins, sem handteknir voru um daginn, er ljóst, að embættið kærir sig ekkl um að gefa neinar skýringar á undarlegri framkomu manna sinna.
Þeir höfðu handtekið ljósmyndara Dagblaðsins fyrir ao taka mynd. af þýzka rannsóknarlögreglumanninum Schütz. Ennfremur höfðu þeir með valdi tekið af honum myndavél og filmur. Loks höfðu þeir handtekið blaðamann Dagblaðsins, sem ekkert kom nálægt þessu máli og haldlð honum föngnum um tíma.
Hvorugur starfsmaðurlnn fékk að hafa samband við umheiminn, ekki einu sinni lögfræðing. Engin kæra var birt þeim, né heldur teknar af þeim skýrslur. Engin handtökuheimild var til né heldur gæzluvarðhaldsúrskurður.
Ýmsar áleitnar spurningar vakna eftir fyrstu viðbrögð yfirsakadómara:
Af hverju mátti ekki mynda Schütz? Ekki hafði hann bannað slíkar myndatökur. Auk þess tók hann það fram á blaðamannafundi síðar, að honum væri sama um slíkar myndatökur. Er fulltrúi í sakadómi ráðinn til að hugsa fyrir Schütz?
Hvaða slæm áhrif hefur birting mynda af Schütz haft? Dagblaðið birti strax símsenda mynd af Schütz frá Spiegel í Vestur-Þýzkalandi og nokkru síðar eigin mynd. Áttu blöðin að láta sér nægja skrípamyndir eins og Morgunblaðið? Schütz hefur þó ekki kært Dagblaðið fyrir myndirnar.
Hvernig getur yfirsakadómari eignað embætti sínu mötuneyti, sem starfrækt er af Áfengis- og tóbaksverzlun ríkisins fyrir stóran hóp ríkisfyrirtækja? Hann getur alveg eins eignað Sakadómi landið allt.
Er yfirsakadómari að reyna að skapa nýja hefð með því að láta hafa eftir sér, að ekki megi mynda fólk á opinberum vettvangi án leyfis? Slíkar myndatökur hafa hingað til verið heimilaðar hér á landi eins og í öðrum löndum, þar sem Íslendingar þekkja til.
Mega lykilstarfsmenn Sakadóms missa stjórn á sér og skipa óbreyttum lögreglumönnum til óhæfuverka, án þess að yfirsakadómari geri minnstu tilraun til að koma aga á lið sitt? Telur hann fulltrúa sína vera ofar lögum?
Af hverju gleðjast starfsmenn Sakadóms yfir því á prenti, að starfsmenn Dagblaðsins hafi verið órólegir og taugaspenntir undir ólöglegri handtöku og yfirheyrslu? Er verið að stofna til austantjaldsanda í Sakadómi?
Loks vaknar sú spurning, hvort lykilstarfsmenn sakadóms hafi eins og nú er ástatt í þjóðfélaginu ekki öðrum og meiri hnöppum að hneppa en standa í einkastyrjöld við fjölmiðil, sem hefur ónáðað þá með óskum um upplýsingar.
Ástandið í þjóðfélaginu gerir einnig kröfu til þess, að starfsmenn Dagblaðsins fylgi þessu máli vel eftir fyrir dómstólunum, svo að einnig á þessu sviði megi koma í ljós, hvar Ísland er á vegi statt í réttarfari.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
