Ólafur Jóhannesson lagði sérstaka áherzlu á Afganistan í ræðu sinni á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna á mánudaginn var. Bæði þetta og önnur atriði hinnar óvenju umbúðalitlu ræðu voru Íslandi til sóma.
Ólafur minnti á, að í engu hefði verið sinnt kröfu samtakanna um tafarlausa brottför erlends hers frá Afganistan. Hann kallaði þetta stærsta þátt kólnandi sambúðar, dekksta skuggann í alþjóðamálum um þessar mundir.
Ólafur fór réttilega bil beggja í Palestínumálinu. Hann sagði hvort tveggja nauðsynlegt, viðurkenningu á rétti Ísraels til öruggra og viðurkenndra landamæra, svo og á þjóðarrétti Palestinumanna og þátttökurétti þeirra í samningum um málið.
Ólafur gagnrýndi árásina á bandaríska sendiráðið í Teheran og töku gíslanna þar. Hann sagði þessa árás sýnu alvarlegasta dæmið um aukningu ofbeldisverka og virðingarleysi fyrir lífi og frelsi manna.
Ólafur fór aðeins almennum orðum um önnur vandamál. Hann sagði, án þess að nefna nöfn, að lýðréttindi og virðing fyrir manninum eigi mjög í vök að verjast í heiminum og að þessa óheillaþróun þyrfti að stöðva.
Einhvern tíma kemur þó að því, að íslenzkur utanrikisráðherra verður að þora að rekja umbúðalaust, hvernig mannréttindayfirlýsing Sameinuðu þjóðanna er þverbrotin af hálfu ríkisstjórna mikils og vaxandi meirihluta þátttökuþjóðanna, svo sem skjalfest er af Amnesty og fleiri samtökum.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
