Flokkurinn og Framsókn eru pólitískir armar bófaflokka, er hafa haldið okkur í gíslingu um áratugi. Stuðningur við þá lýsir yfir eigin heimsku. Einnig er Samfylkingin afleit, hrunflokkur verksmiðjukrata. Hvorki áhugi á landvernd né upplýsingafrelsi og hvað þá á nýrri stjórnarskrá, samanber frí Alþingis eftir áramótin. Slappir Vinstri grænir hafa hvorki áhuga á upplýsingafrelsi né stjórnarskrá. Smávon er í öllum nýju flokkunum. Ég bíð eftir yfirlýsingum þeirra um nýja stjórnarskrá og upplýsingafrelsi. Og um stöðvum eyðileggingar Eldvarpa sem fyrsta áfanga í herútboði gegn verksmiðjukrötum allra flokka.

Alltaf gaman að lesa blogg og fésbók. Björn Bjarnason er þaggari frá gamalli tíð; kvartar yfir, að Ríkisútvarpið skuli segja frá útifundi til stuðnings nýrri stjórnarskrá. Stöð 2 falsar niðurstöður könnunar til að hækka tölur um fylgi Sjálfstæðisflokksins. Vilhjálmi Bjarnasyni skákað niður um sæti til að hindra þingmennsku hans fyrir Flokkinn; ætli Jón Þorláksson yrði ekki píptur niður þar á bæ léti hann á sér kræla. Stjórnarliðið hyggst biðja andstöðuna um að segja sér, hvaða breytingar megi gera á stjórnarskránni. Sykurbergur rukkar starfsmenn Fésbókar um 12.000 krónur fyrir að fá að senda honum póst.

Brottfluttir Íslendingar fóru að streyma til landsins í haust. Til landsins fluttust þá 630 fleiri en fluttust til útlanda. Atvinnuleysi hefur minnkað á þessum tíma og er komið niður í jafnvægistölur neðan við 6%. Enda sjáum við á atvinnuauglýsingum, að mikill skortur er á fólki til ýmissa starfa. Eins og venjulega standast framboð og eftirspurn ekki á, menntað fólk á fleiri og betri kosti en ómenntaðir. Atvinnulífið er komið í fullan snúning án þess að það hafi kostað mikla fjárfestingu. Ekkert lát er á þenslu í ferðaþjónustu. Spurning er, hvort rétt sé að færa Reykjanesskaga úr orkugeira í ferðageira.

Þjóðverjar telja ekki tryggt að geyma gullforða sinn í Bandaríkjunum. Ætla að flytja 1500 tonn af gulli til Berlínar. Hlýtur að valda fiðringi annarra, sem enn geyma gullið sitt þar vestra. Fjármál Bandaríkjanna verða stöðugt furðulegri. Skuldasöfnun í algleymingi hjá mörgum forsetum, hverjum á fætur öðrum. Í hruni er hætt við, að erfitt verði að nálgast gullið þar. Fleiri fara óðslega, einkum Bretland og Japan. Fjármálaráðherra Þýzkalands varar við skuldasöfnun þeirra, sem er meiri en í evrulöndum Evrópu. Líklega verður evran traustust, er í harðbakkann slær. Um framtíð hennar er gullinn bjarmi.

Ég fæ gæsahúð í hvert sinn sem ég sé forstöðumann greiningardeildar banka tjá sig í fjölmiðli. Skil ekkert í, að ritstjórnir skuli telja þá merkar heimildir um þróun fjármála. Fyrir hrun voru þessar greiningadeildir notaðar til að básúna hagsmuni bankstera og telja fólki trú um, að allt væri í bezta lagi. Nú kemur einn greiningastjórinn enn og segir allt vera í skralli. Mín fyrsta spurning er, hverra hagsmuna er hún að gæta. Eru það vogunarsjóðir í útlöndum eða eru það kvótagreifar, sem vilja lækka gengið? Örugglega er ekki neitt málefnalegt í ummælum hennar og brýnast er að skilja hagsmunagæzluna.

Einkennileg ummæli Kristínar Völundardóttur um hælisleitendur eru í stíl við aðra framgöngu Útlendingastofnunar frá upphafi. Ekki er von á góðu frá þeim, sem hata fólk frá þriðja heiminum. Og heimta jafnvel vottorð frá pyndurum um, að þeir hafi pyndað hælisleitanda. Slík vottorð fást hvergi. En krafan sýnir vel, í hvaða rugli þessi stofnun er. Þar á ofan væri almennt gott, að embættismenn tjáðu sig varlega um ágreiningsefni í samfélaginu. Kristín hefur ítrekað sýnt hatursfullar skoðanir á hælisleitendum. Hún er óhæf til að gegna þessu ábyrgðarstarfi. Í alvöruríki væri hún búin að segja af sér.

Ég fagna velgengni Bjartrar framtíðar í skoðanakönnunum, enda styð ég aðild Íslands að Evrópu. Hins vegar styð ég ekki flokkinn. Efast um, að hann hafi marktækan áhuga á nýju stjórnarskránni eða á ákvæðum hennar um gegnsæja stjórnsýslu. Efast líka um, að hann hafi marktækan áhuga á að berjast gegn eyðileggingu Eldvarpa og annarra vildarstaða okkar á Reykjanesskaga. Finnst flokkurinn snúast of mikið um að efla stöðu kurteisra pólitíkusa við myndun næstu ríkisstjórnar. Það er út af fyrir sig gott, en að mínu viti ekki nóg. Bíð enn spenntur, hvar aðrir nýflokkar staðsetja sig í stóru deilumálunum.

Helmingur þjóðarinnar er andvígur aðild og helmingur þjóðarinnar vill ljúka samningum. Þannig er skoðanakönnun um aðildarviðræður við Evrópu túlkuð út og suður. Sumir sjá bara andstöðuna við aðild og aðrir sjá bara stuðninginn við aðildarviðræður. Betra er að skoða samhengið, einblína ekki á það, sem hentar málstaðnum. Merkilegast er lítið fylgi er við að draga umsóknina til baka, aðeins 15% vilja hlé á viðræðum. Þeir, sem vilja halda áfram viðræðum, eru samt ekki endilega fylgjandi aðild. Sumir þeirra eru andvígir, en vilja samt klára dæmið. Stóru línurnar í almenningsálitinu eru áfram óbreyttar.

Hannes Hólmsteinn Gissurarson er höfundur efnahags- og fjármálastefnunnar, sem Davíð Oddsson gerði að ríkistrú. Burtséð frá heiti hennar fólst hún í reyndinni í að einkavinavæða ríkisstofnanir fyrir slikk og koma upp skorti á eftirliti með gæludýrum viðskiptalífsins, einkum í bönkunum. Geir H. Haarde tók við keflinu af Davíð, sem flutti sig yfir í Seðlabankann. Voru báðir á vaktinni í hruninu. Tjónið nam hundruðum milljarða í gjaldþroti Seðlabankans og öðrum hundruðum milljarða í nýja banka á rústum allra gömlu bankanna. Því eru þeir Hannes, Davíð og Geir hin heilaga þrenning hins séríslenzka hruns.

Í tilefni afmælis Davíðs minnist ég, að hann breytti Flokknum í harðan flokk eins þáttar í frjálshyggju. Fólst í einkavæðingu og afnámi eftirlits með viðskiptum, einkum bankanna. Einkavæðingin var einungis einkavinavæðing og skilaði ekki krónu af gróðanum, sem átti að flæða um kerfið. Þegar kasthjól þessa kerfis var komið á ofurferð, fór hann í Seðlabankann og deleraði þar. Meðan Geir H. Haarde missti tök á kasthjólinu og bankana í gjaldþrot, missti Davíð Seðlabankann líka í gjaldþrot. Samanlagt leiddi tjónið til alls konar vandræða og kostnaðar skattgreiðenda upp á fimm hundruð milljarða króna.

Í samræmi við nýja Rammaáætlun hyggst HS Orka strá salti í sárin með því að senda í júní stórvirkar vélar í Eldvörp að eyðileggja einstæðar heimsminjar um náttúruöfl og mannvistarminjar. Fást eiga 8% af orkuþörf Helguvíkur. Um takmarkaðan tíma, því að vinnslan verður ekki sjálfbær, heldur eyðist orkan miklu hraðar en við bætist. Þetta er fullkomlega geðveik ráðagerð á ábyrgð verksmiðjukrata í Samfylkingunni. Og samt rís engin Helguvík, því að hún þarf 92% orku sinnar annars staðar frá. Hvaðan? Meiri gróði er af að loka öllum skaganum fyrir slíkri ánauð og skipuleggja útivistarferðir um svæðið.

Frjálst flæði upplýsinga er forsenda þess, að fólk geti tekið upplýstar ákvarðanir, svo sem í kosningum. Því berst kerfið harðast gegn tillögum um aukið upplýsingafrelsi. Sést vel í lögum um upplýsingaskyldu stjórnvalda og í framkvæmdinni hjá úrskurðarnefnd um upplýsingamál. Kom líka skýrt fram í lögum um Persónuvernd auðmanna. Í umboðssvikum lagatæknanefndar Alþingis sást þetta síðast. Hún læddi inn efnisbreytingum, sem gerðu að engu ákvæði komandi stjórnarskrár um gegnsætt þjóðfélag. Varðhundar kerfisins eru alls staðar á vakt. Pírataflokkurinn er eini flokkurinn, sem tekur á þeim vanda.

Hvernig líður börnum illa vegna fjölmiðla? Líður þeim ekki bara illa, því að faðirinn framdi óhæfuverk? Er það ekki hann, sem ber ábyrgð á vanlíðan barna sinna? Af hverju skyldi hann fá bætur af fjölmiðli fyrir að hafa raskað ró barna sinna? Jón Þorsteinn Jónsson átti að hugsa sinn gang hjá Byr, áður en hann setti í gang gjaldeyrisbrask vegna Exeter. Endaði með honum í fangelsi fyrir umboðssvik. Er ekki nær að halda, að sá atburður hafi valdið angist barnanna, fremur en eðlilegar fréttir í lýðræðisríki? Útrásarbófar kæra nú fjölmiðla út og suður fyrir að segja frá brölti þeirra gegn samfélaginu.

Ýmis hagsmunasamtök gegn almenningi reka svonefndar fræðistofnanir til að villa um fyrir fólki. Mest eru þær kostaðar af stórfyrirtækjum og samtökum þeirra. Yfirleitt eru þær yzt á róttæka hægri kantinum. Svo sem illræmdar Heritage Foundation og Cato Institute í Bandaríkjunum. Hraðlygnir fræðimenn ráða sig þar og fá um leið fríar ferðir um allan heim til að boða fögnuð frjálshyggju og eftirlitsleysis með fjármálabófum. Stríður straumur slíka er hingað til lands. Sænska deildin í þessu mynztri heitir Ratio Institute. Þaðan kom um helgina Nils Karlsson til að stoppa í lekafley bófahyggjunnar.

Við hæfi er að hefja kennslu í fjármálalæsi í skólum. Tilraunir eru þegar hafnar. Samfélagið er orðið of flókið. Það bætir stöðu fólks að eiga kost á betri sýn inn í myrkviði fjármála. Til dæmis þarfnast fólk meiri skilnings á kostnaði við íbúðakaup og rekstur bíla. Varast lunknar gildrur smálánanna illræmdu. Fleiri atriði daglegrar hegðunar þarf að kenna fólki. Til dæmis að fleygja rusli bara á þar til hæfa staði, að skipta um dekk á bíl og að halda húsnæði hreinu. Matseld er víðast kennd og er það vel. Mest er þörfin þó á að kenna klassíska rökfræði í skólum, svo að fólk hætti að bulla út í eitt.