Hinn þögli meirihluti verður hneykslaður og reiðastur við ábendingum þeirra, sem sjá framar nefi sínu og maga. Minnisstætt, þegar heimskur Landsfundur baulaði Ólaf Magnússon úr pontu og af fundi fyrir að benda á umhverfisvernd. Sannleikur er heimska meirihlutanum óbærilegur og sjálfstæðismenn hata fátt meira en umhverfisvernd. Annað brýnasta mál mannkyns er barátta fólks við auðinn og völdin um frelsið á netinu og vefnum. Mjög fáir skilja mikilvægi veffrelsis og enginn sjálfstæðismaður skilur það. Fleiri kjánar eru á stjái, einkum þeir, sem vilja setja lög um gott skipulag á netnotkun fólks.

Helgi Gunnlaugsson prófessor rekur ofbeldi á barnaperrum til hömluleysis í þjóðarsálinni. Ég held, að viðbrögðin stafi miklu fremur af uppgjöf gagnvart lögreglu og dómstólum. Alþýða manna telji þessar stofnanir ekki sinna neinu réttlæti, heldur bíti sig í undarlegar orðskýringar. Þegar fólk telur, að stofnanir laga og réttar þjóni ekki hlutverki sínu, tekur það lög og rétt í eigin hendur. Sumpart stafar þetta af brottfalli þöggunar og sumpart af hömluleysi. En fyrst og fremst er þetta uppgjöf, máttlaus viðbrögð fólks við illsku kerfisins. Það er kerfið sjálft, sem hefur stundað óbærilegt gerræði.

Árni Páll Árnason minnir á málþófsmenn Sjálfstæðisflokksins á alþingi, enda er hann í röngum flokki. Segir Samfylkinguna hafa svör við öllum vanda, en segir ekki, hver þau svör séu. Eins og málþófsmenn í umræðu um stjórnarskrá tala um, að tala þurfi um stjórnarskrána. Án þess að ræða hana efnislega. Kennt í Morfís, að því er mér er tjáð. Hvað meinar Árni Páll, þegar hann boðar “fjölbreytt grænt þekkingarhagkerfi”. Samkvæmt mínum skólabókum er þetta dæmigerð froða. Hún vellur silkimjúkt upp úr hverjum þeim, sem fær ráð almannatengla. Ráðin snúast um að segja sem fæst í sem flestum sætum orðum.

Hættulegustu samtök landsins eru Samtök atvinnulífsins og Alþýðusambandið, sem starfa náið saman. Helzta baráttumál þeirra er að efla hag verktaka. Því heimta þau opinberar framkvæmdir fyrir skattfé, sem ekki er til. Vilja ný orkuver út í eitt, bara vegna stundarhagsmuna verktaka. Samt er atvinnuleysi komið niður fyrir fimm prósent um háveturinn og meira framboð af störfum en eftirspurn. Tillögur þessara samtaka leiða til óhófsþenslu og tilhlaups að nýju hruni. Verst er, að þessi hættulegu samtök eru jafnan kölluð til, þegar ná þarf sátt um eitthvað. Niðurstaðan er ævinlega á kostnað skattgreiðenda.

Skondin er upphafin hrifning góðviðrisfólks í Samfylkingunni yfir formanni, sem er órator, en gat ekki skúrað bankana eftir hrun. Einn segir um hótanir hans um hægri stefnu, að hann sé “að velta fyrir sér einhverjum möguleikum.” Fegnir að losna við skúringakerlinguna og fá dáindis fínimann, sem er tækur í veizlur nýrrar ríkisstjórnar hrunverja. Ég hlustaði á óratoríuna og heyrði bara silkimjúkt þvaður um “þjóðarheimili” ofan á þetta venjulega, sjálfvirka ræðurennsli. Samfylkingin hefur ákveðið, að tími sé til að rétta sáttahönd til fornvina sinna úr hrunstjórninni sælu. Þótt skúringin sé varla hálfnuð.

Innanríkisráðherra er í vondu máli vegna komu bandarískra njósnara. Virðast hafa starfað í viku í leyfi ráðuneytis, ríkislögreglustjóra og -saksóknara. Fóru út fyrir verksvið sitt og var vísað úr landi, en dvölin ekki rannsökuð. Í gær gáfu stjórarnir með asnaeyrun út greinargerð. Dylgja um, að maður hjá Wikileaks sé enn grunaður um tölvunjósnir. Ekkert hefur heyrzt í hálft annað ár um, að sá hafi verið kærður. Annað hvort þarf að kæra manninn eða biðja afsökunar. Tímabært er, að ýmsir áttavilltir embættismenn í bófahasar séu látnir segja af sér. Ögmundur Jónasson var að endurráða ríkislögreglustjóra.

Því fleiri ógeðsdóma, sem Hæstiréttur kveður upp í kynferðismálum og því lengur, sem lögreglan fer illa með slík mál, þeim mun dýpri verður gjáin. Því fleiri greinar, sem Brynjar Níelsson skrifar þessu til varnar, því dýpri verður gjáin. Samkvæmt þessum aðilum er sambandslaust milli réttlætis annars vegar og laga og réttar hins vegar. Kerfið vinnur eftir undarlegum túlkunum orðhengla. Íslenzk lagahefð er samfelldur orðhengilsháttur, sem töluverðum hluta þjóðarinnar verður óglatt af. Fólk hafnar lögreglunni og dómstólunum og tekur lög og rétt í sínar hendur, eins og sést af fréttum síðustu daga.

Fjórflokkurinn setur sig í stellingar fyrir kosningarnar. Samfylkingin færði sig Evrópumegin upp að hlið Sjálfstæðisflokksins. Stóriðjukratar hafa tekið völdin og allt rautt og grænt er hreinsað burt. Svo lágt er risið á Vinstri grænum, að þeir geta ekki notfært sér brotthvarfið. Heldur getur alvörugrænn flokkur, verði hann í boði, hreinsað restina af örfylgi Vinstri grænna. Einn flokkur enn er kominn Evrópumegin upp að Sjálfstæðisflokknum, Björt framtíð. Ætlar sér sess í hægri stjórninni í vor. Hægri grænir eru líka að reyna að naga utan af skrímslinu. En Framsókn hirðir fjölmenna hjörð þjóðrembinganna.

Skoðanakannanir segja okkur, að Framsókn lyftist aðeins við IceSave dóminn. Og að Björt framtíð sé altjend ekki skammvinn bóla. Þær segja okkur ekkert um atkvæðahlutfall flokkanna og ekkert um þingmannafjölda þeirra. Er tæpur helmingur svarar ekki, má búast við að hinir síðbúnu raðist á annan hátt á flokkana en hinir. Get ímyndað mér, að raunverulegt botnfylgi Flokksins sé 25%, Bjartrar framtíðar, Framsóknar og Samfylkingar 10% á hvern og Vinstri grænna 5%. Alls 60% hjá fjórflokknum. Hvar hin 40% lenda veit ég ekki. En vona, að ný framboð nái flugi, sem mun bezt gerast með góðum frambjóðendum.

Formaður Samfylkingarinnar vill friðarstjórnmál, því jafnaðarstefna þrífist illa í vopnaglamri. Með öðrum orðum er Samfylkingin góðviðrisflokkur, sem þrífst helzt, þegar nóg er að bíta og brenna. Flokknum henta illa erfiðir tímar eins og þeir hafa verið hér um skeið. Þetta eru almælt tíðindi. Eftir kosningar munu Árni Páll Árnason og Bjarni Benediktsson fara saman í stjórn. Banksteravinir og braskarar eiga vel saman, verði Samfylkingunni að góðu. Þá verður búið að moka mestu af skítnum út, svo að hægt er að efna í nýtt sukk og nýja hrunversku. Þá verða sko bófar og banksterar teknir aftur í sátt.

Kyndugt er, að Samtök um nýja stjórnarskrá, SANS, vilja sjálf ekki fylgja þeirri stjórnarskrá. Samtökin neita að gefa upp, hvernig barátta þeirra er fjármögnuð. “Telst ekki til siðs að upplýsa þannig,” sagði Þórir Baldursson tónlistarmaður og gjaldkeri samtakanna. Ég ætlaði ekki að trúa þessu. Í nýju stjórnarskránni er ákvæði um að opna leynilegar upplýsingar um pólitíska fjárstrauma. Samtök um nýja stjórnarskrá hafa samt tekið forustu í að halda slíkum upplýsingum leyndum. Ég lét segja mér þetta tvisvar. Ekki er von á góðu, þegar réttlátir haga sér svona. Hvernig eru þá ranglætið á Íslandi?

Fimm lífeyrissjóðir kæra slitastjórn Glitnis fyrir ofurþjófnað úr þrotabúi bankans. Steinunn Guðbjartsdóttir og Páll Eiríksson eru sökuð um að hafa oftekið sér 400 milljónir króna úr búinu árin 2009-2012. Útselda vinnu sína þennan tíma reikna þau sér á 842 milljónir króna. Geðveikisleg græðgi. Þungt var að toga upplýsingar upp úr hinum kærðu, en með hótunum hafa tölur loks komið í ljós. Lengi hefur verið vitað, að héraðsdómstólar fara óvarlega í vali skilanefndarfólks. En skilanefnd Glitnis hefur slegið öll fyrri met í óheyrilegri græðgi í sjálftöku sinni. Ísland í dag, lagatæknar á útopnuðu.

Þegar hægri grænir sýna grænan lit, mega þeir koma nokkrum mönnum á þing. Dögun er blanda ágætrar Hreyfingar og vafasamra Hagsmunasamtaka. Ályktun í kjölfar IceSave dóms sýnir, að flokkurinn umgengst sannleikann af kæruleysi. Sumir frambjóðendur eru þar góðir, svo flokkurinn á skilið nokkra þingmenn. Píratar eru vænn flokkur með skörunginn Birgittu Jónsdóttur, en flokksnafnið fælir góðborgara frá stuðningi. Flokkurinn á skilið nokkra þingmenn. Björt Framtíð vekur ugg í brjósti mér, lyktar af pólitískri kaupsýslu, við bíðum og sjáum. Vonandi rís upp fólk úr Stjórnlagaráði með Stjórnarskrárflokkinn.

Okkur er fyrirmunað að skilja vanda bankanna. Enn eru skipaðir bankastjórar í samráðshóp um efnahagsmál. Enn er kallað í forstjóra greiningadeilda banka til að gefa álit um fjármál í fjölmiðlum. Enn amast of fáir við aðgerðaleysi stjórnvalda gegn eindregnum brotavilja í fordæmismálum. Við þurfum að afnema bankaleynd, því gegnsæi veitir glæfrafólki nauðsynlegt aðhald. Afnema alla ríkisábyrgð á bönkum. Banna samkrull viðskiptabanka og fjárfestingarbanka. Banna sukk í rekstri yfirstéttar bankanna. Fá siðfræðinga í bankaeftirlit og fjármálaeftirlit. Fortíðin í bönkunum er enn á fullu fjórum árum eftir hrun.

Kvótafrumvarp Steingríms J. Sigfússonar er ekki frumvarpið, sem stjórnin lofaði í sáttmála sínum. Og engan veginn það sem þjóðin vildi. Hvorki eru veiðiheimildir fyrndar né boðnar út á markaði, heldur fá greifarnir tuttugu ára heimild. Þetta er ekki sátt við þjóðina, Steingrímur hefur einfaldlega klúðrað málinu. Þar á ofan er orðið of seint að afgreiða málið, því að fúsk hans hefur tekið óheyrilegan tíma. Svo sterk eru tök Samherja og annarra kvótagreifa á pólitíkinni. Þjóðin eignast ekki auðlindir sínar að sinni. Ekki fyrr en öllum fjórflokknum hefur endanlega verið úthýst í kosningum.