Þægilegt er að skipta fylgi bófaflokkanna í tvo jafna hluta. Annars vegar séu hinir forhertu, sem vilja spillingu og telja sig geta fengið mola, er hrjóta af borðum hennar. Fólk hins eindregna brotavilja telur þá um það bil 15% kjósenda, 30.000 manns, oft kallað „þjóðin“. Annar hópur sé skipaður hinum fákænu, sem af ýmsum ástæðum lenda í klóm bófaflokkanna og gera það, sem þeir segja. Þar eru þrælar og gamalt fólk, sem hefur aldrei vanizt öðru en að hlýða. Hefur alltaf fylgt bófaflokkum, er lengi höfðu samtals tvo þriðju alls fylgis. Nú er fylgi bófanna komið niður í þriðjung og þrælunum fækkar sífellt. En bófarnir djöflast samt enn.

Forsætisráðherra er skylt að svara fyrirspurnum þingmanna að lögum og reglum. Sigmundur Davíð getur það samt ekki. Á almennt erfitt með að taka þátt í umræðu á þingi. Verður jafnan reiður og hleypur út, ef eitthvað bjátar á. En í þessu máli kastar tólfunum. Hefur í átta mánuði komið sér undan að svara, hvað varð um loforð hans um afnám verðtryggingar. Vísað er á Bjarna Benediktsson, er hafi með verðtryggingu að gera í ríkisstjórninni. Með því er forsætis að segja, að hann ráði ekki við fjármálaráðherra. Ekki er samt í boði að Bjarni svari fyrir digurbarkaleg loforð Sigmundar. Hvarf hins fagra loforðs er því enn á huldu.

Græðgi og óþolinmæði eru fremur hratt orðin inngróin í samfélagið. Forstjórum fyrirtækja er fyrirmunað að sjá út yfir ársfjórðungsuppgjörið. Mantran er: Ég vil fá allt og vil það strax. Skylt þessu er, að ríkið neitar að borga fólki, sem vann neyðarþjónustu í verkfalli. Hlýtur að hefna sín, þegar til lengri tíma er litið. Annar þáttur er hefnigirnin í Hæstarétti, sem dæmir burðardýr í hæstu refsingar. Dómari of hefnigjarn til að draga strútshausinn úr sandinum. Spáir ekki í langtíma afleiðingar, þegar aukahjól glæpa neita að hjálpa rannsakendum. Pyrrusar-sigur í bardaga dagsins er guð, án tillits til tjónsins fyrir Rómar-stríðið næstu mánuði og ár.

Vel gekk að koma á netið leiðbeiningum mínum um borgarrölt. Inn komu Amsterdam, Dublin, Feneyjar, Kaupmannahöfn, London, Madrid, New York, París og Róm. Allt tekið úr ferðabókum mínum, gefnum út árin 1981-1996. Hér á síðunni er það undir flokknum Borgarrölt. Gengið er þannig frá efninu, að göngutúrar rekja sig síðu fyrir síðu í stuttum texta og ótal myndum. Ekki fannst textinn um París, svo að ensk útgáfa er notuð þar. Ætla að setja upp fleiri svona þræði. Byrjaði raunar á Istanbul. Fer svo smám saman um spennandi staði, Marokkó, Egyptaland, Persíu Indland, Kenía og Suður-Afríku. En það tekur lengri tíma en klippið úr bókunum.

Hafinn er reglufastur helgileikur um smíði texta, sem enginn valdamaður les. Smíði stefnuskrár Sjálfstæðisflokksins fyrir landsfund og á fundinum. Nefndir eru að skila plöggum, sem fara í vinnslu í málefnanefndum fundarins og síðan samþykktar einróma. Við munum eftir frægum slíkum. Til dæmis þjóðaratkvæði um framhald Evrópuviðræðna. Til dæmis um gildi markaðarins í samfélaginu. Engum flokksforingja dettur í hug að fara eftir þessu. Þeir munu hér eftir sem hingað til þrengja markaðsfrelsi og víkka pilsfald hins opinbera fyrir gæludýrin. Predika eitt og gera öfugt. Hápunktur lífs óbreyttra bjána er að fá að taka þátt í að semja stefnu, sem aldrei er lesin.

Munurinn á forsætis og fjármála er, að Sigmundur Davíð virðist beita og beitir samhengislausu rugli. Bjarni hins vegar virðist vera með tungumálið í sæmilegu samhengi, þótt röksemdafærslan sé ekki upp á marga fiska. Ekki skildi ég ræðu hans um afnám gjaldeyrishafta, kaup og sölu bankanna. Svo var raunar um fleiri, sem tjáðu sig um ræðu hans í gær og í dag. Mér kom í hug ástandið í aðdraganda hrunsins, þegar bankarnir voru gefnir einkavinum. Verður útkoman að þessu sinni sú sama, að ríkið kaupir bankana til að gefa gæludýrum? Tap skattgreiðenda af fyrra tilviki nam hundruðum milljarða. Hvert verður þá tap skattgreiðenda núna? Sérhæfa bófaflokkarnir sig í raðglæpum?

Hef ekki séð fréttir í hefðbundnum fjölmiðlum af nýjustu fylgiskönnun MMR 16. október 2015. Hún sýnir nánast óbreytt hlutföll stjórnmálaflokkanna. Tölurnar eru þessar:

34% Píratar
22% Sjálfstæðisflokkur
12% Vinstri græn
11% Samfylkingin
10% Framsókn
6% Björt framtíð
3% aðrir alls

Fylgi flokkanna hefur haldizt nánast óbreytt í könnun eftir könnun síðan í vor. Sveifur eru innan skekkjumarka og þess vegna ekki marktækar. Ýmsar sviptingar í pólitíkinni og tilraunir til að hrista fylgið hafa engu breytt. Bófaflokkarnir hafa fundið sinn botn og fara ekki neðar vegna mikils fjölda íslenzkra fávita. Píratar hafa fundið sinn topp og munu þurfa tvo flokka með sér í næstu ríkisstjórn. Þar verða Blair-istar Samfylkingarinnar til mestra vandræða.

Línurit MMR

Brauðmolatrúin hefur tröllriðið Vesturlöndum um áratugi og leitt til aukinnar stéttaskiptingar. Brauðmolar hrynja ekki af borðum auðmanna niður til fátækra. Auðugir hirða allan hagvöxtinn og meira til. Þess vegna er þessi trú komin á leiðarenda víðast hvar nema hér á landi. Íslenzk hagfræði fylgir enn þessum trúarbrögðum hagfræðideildar Háskóla Íslands. Þar á ofan er Alþýðusambandið þessarar trúar og tók til skamms tíma þátt í samstarfi um skiptingu molanna. Forseti þess kveinar yfir víxlhækkunum launa og verðs, er orðinn umbi hinna ríkustu. Stjórnarmenn lífeyrissjóða á glapstigum eru mikilvægur þáttur vandans.

Fór inn á píratavefinn og reifst pínulítið um hugverkastuld. Þar á fólk erfitt með að tjá sig, svo að aðrir skilji. Ég lagði til, að fyrsta málsgrein stefnu flokksins um hugverkarétt og hugverkastuld hljóðaði svo: Píratar eru andvígir hugverkastuldi og vilja að höfundar njóti hugverka sinna. Punktur. Svo kæmu þrjár málsgreinar með frekari sundurliðun í rökstuðningi. Síðan aðrar þrjár málsgreinar um erfiðleika við framkvæmd hugverkaverndar. Bent á, hvaða leiðir muni ekki virka og hvaða leiðir séu betri. Verði pírötum slátrað í kosningunum, mun það byggjast á langdregnum og leiðinlegum úr-og-í texta um hugverkastuld.

Gjaldeyrir flæðir um þjóðfélagið í kjölfar sprengingar í komu ferðamanna. Einstök þjóðargæfa í kjölfar hrunsins. Að venju líta sjálfstæðismenn bara til næsta þriggja mánaða uppgjörs. Engin fyrirhyggja er þar í boði, samanber fyrri hrun. Akkúrat ekkert er gert til að varðveita sjálfbærni og framtíð auðlindar ferðaþjónustu. Sjálfstæðisflokkurinn er bara í snöggum gróða líðandi stundar og vill vera við kassann. Enginn flokkur er eins illa fær um að sjá um framtíð okkar. Og enginn sjálfstæðismaður er eins illa fær um að sjá um hana en einmitt Ragnheiður Elín Árnadóttir. Ekkert af viti hefur komið frá henni í rúm tvö ár.

„Biðst velvirðingar ef þetta hefur kostað þig óþægindi.“ Svo hljóðar undarleg afsökunarbeiðni Jóhanns Páls Valdimarssonar hjá Forlaginu fyrir að hafa logið stórkarlalega að blaðamanni Fréttatímans. Afsökunarbeiðnin er nánast verri en tilefnið. Að vísu er hún í stíl við almenna vangetu Íslendinga við að biðjast heiðarlega afsökunar. Lygi Forlagsins í mörgum tölvupóstum leiddi til langs viðtals með tröllasögum höfundar, sem alls ekki er til. Augljóst er, að ítrekuð og barnaleg fyndni hefur valdið blaðamanni og fréttablaði sárum álitshnekki. Hver á hér eftir að trúa Jóhanni Páli og Forlaginu?

Eftir hálft ár flottrar útkomu í könnunum vilja allir vera píratar. Til dæmis þeir, sem áður hafa án árangurs reynt fyrir sér í pólitík. Þannig er um alla þá fjölbreyttu flokka, sem hlutu ekkert fylgi í síðust kosningum. Hvað sem þeir hétu, Hægri grænir, Flokkur heimilanna, Regnboginn, Lýðræðisvaktin, Húmanistar, Dögun, Sturla, Landsbyggðin, Alþýðufylkingin, Bjartsýnisflokkurinn, Kristilegir  eða Lýðfrelsisflokkurinn. Til dæmis ávarpar eigandi Hægri grænna sig jafnan á vef pírata sem „við píratar“. Ótrúlegt safn lúsera. Og nú vill félag gamlingja bjóða fram með pírötum. Samanlögð einsmálsfélög munu þó ekki auka fylgi pírata.

Svissneski CREDIT SUISSE bankinn birtir tölur, sem sýna misjafnan auð þjóða. Þar er Ísland í næstefsta sæti á eftir Sviss. Nettó auður Íslending á hvern mann er sá næstmesti í Evrópu. En ójöfnuður er meiri hér en víðast annars staðar og fer ört vaxandi. Þriðjungur Íslendingar á minna en ekki neitt, hefur eignastöðu í mínus. Hálf þjóðin á minna en eina milljón í eignum. Ríkasta 1% þjóðarinnar á 25% allra eigna og auður þeirra hefur vaxið um 40% síðasta áratug. Þessar tölur segja okkur frá sprengingu í stéttskiptingu. Þjóðarauði okkar er stungið undan. Breytist ekki fyrr en bófaflokkunum verður úthýst úr alþingi og ríkisstjórn.

Af hverju spyrja fjölmiðlar ekki? Svo sem: Af hverju talar þú um kjarasamninga við ríkisstarfsmenn sem þér óviðkomandi mál. Ráðherrar segja í raun: „Fáist ég ekki til að semja við þá, gæti farið svo, að ég þurfi að setja lög á þá.“ Og hvers vegna segja fjölmiðlar ekki Illuga að svara spurningunni í stað þess að  tala um skattskýrslu. Hvers vegna spyrja fjölmiðlar ekki forstjóra Bankasýslu og Fjármálaeftirlits, hvort þeir séu ráðnir til að sofa, Höskuldur gengur enn laus. Hvers vegna er Sigmundur Davíð ekki spurður, hvers vegna hann svarar ekki fyrirspurnum á þingi. Hvers vegna er hann ekki spurður, hvað ruglið hans þýði.

Ólöf Nordal ráðherra segir hælisleitendur ekki senda til Ungverjalands, Ítalíu og Grikklands, þeim sé þar hætta búin. Af því tilefni byrjar Útlendingastofnun átak í að senda þá til Grikklands. Hvað er í gangi, er Ólöf Nordal eins konar Eygló Harðardóttir úti í mýri? Þarf ekki að skoða stofnun, sem þarf bara tölvu til að segja nei. Stofnunin hefur tugi lögfræðinga til að skoða hælisleitanda árum saman. Að lokum segir tölvan alltaf nei, það er innbyggt. Þótt hinir brottreknu séu í vinnu og taki þátt í samfélaginu. Er ekki verið að flytja inn starfsfólk? Af hverju er rugluð Kristín Völundardóttir ennþá forstjóri þarna?