Vantraust á orkuráðherra

Greinar

Sveitarstjórnarmenn úti um allt land eru ákaflega óánægðir með stefnu ríkisstjórnarinnar í orkumálum. Þetta kom skýrt fram á miðsvetrarfundi Sambands íslenzkra rafveitna, sem haldinn var í fyrri viku. Ræðumenn á fundinum töldu miklu ódýrara, fljótara og öruggara að ráðast fyrst í hagkvæmar smávirkjanir heima í héraði en að samtengja

Landsvirkjunarsvæðið við önnur orkuveitusvæði.

Dæmigerð fyrir þessi sjónarmið voru ummæli Bjarna Einarssonar bæjarstjóra á Akureyri í erindi, sem flutt var á ráðstefnunni. Hann sagðist ekki vera sammála Magnúsi Kjartanssyni orkuráðherra, að samtenging orkuveitusvæða væri forsenda þess, að bætt verði úr orkuskorti um land allt.

Síðan sagði Bjarni: “Flestir landshlutar búa yfir orkulindum, sem auðveldara og ódýrara er að nýta en að flytja orku til þeirra um langan veg eftir háspennulínum um byggðir eða óbyggðir.” Ennfremur: “Ýmsar virkjanir á Norðurlandi, sem rannsakaðar hafa verið, geta framleitt mun ódýrari orku en Sigölduvirkjun, þótt smærri séu, og með mun meira öryggi en unnt er að tryggja með flutningi orku frá Sigöldu norður. Hins vegar er samtenging orkuveitusvæða sjálfsögð, þegar hún er tímabær.”

Bjarni rekur efasemdir um, að Landsvirkjun geti í náinni framtíð ábyrgzt orkusölu norður að vetrarlagi. Hann bendir á, að háspennulínur séu veikar fyrir stórviðrum og krefjist mikils varaafls.

Einnig segir Bjarni, að flutningsgeta byggðalínunnar sé svo lítil, að hún nægi ekki einu sinni fyrir húsahitun á Akureyri. Samt sé hún óhemjulega dýr, 750 milljónir króna. Þannig vakni sú spurning, hvort hið ránrýra olíuafl verði ekki dýrara en línurafmagnið.

Bjarni kvartar yfir því, að stjórnvöld skuli hafa stöðvað framkvæmdir og undirbúning hagkvæmra virkjana á Norðurlandi, svo sem í Laxá og Svartá. Hann telur ríkið verða að borga kostnaðinn af þeim mistökum að taka samtenginguna fram yfir virkjanir á slíkum stöðum.

Hann bendir einnig á, að hin takmörkuðu not, sem verði af línunni frá Landsvirkjun, verði aðeins í þrjú ár, því að árið 1978 taki Kröfluvirkjun væntanlega til starfa og geri línuna að sunnan óþarfa um nokkurt árabil.

Ekki verður annað séð en að ummæli Bjarna og ýmissa annarra fundarmanna feli í sér alvarlegt vantraust á orkuráðherra og kröfu til ríkisstjórnarinnar um, að hún snúi nú þegar frá stefnu hans, þótt framkvæmdir séu hafnar og búið að leggja línu frá Eyjafirði til Skagafjarðar. Í stað þess beri á flýta framkvæmdum við litlar en hagkvæmar virkjanir heima í héruðum. Það yrði ódýrara, öruggara og fljótara.

Jónas Kristjánsson

Vísir