Höfuðsmenn landbúnaðarins kvarta sáran um það, sem þeir nefna rakalausar fullyrðingar um, að leggja beri niður landbúnað á Íslandi. Eiga þeir þá væntanlega við lýsingar Vísis á meingölluðu fjármögnunarkerfi landbúnaðarins.
Samt hefur Vísir ekki lagt til, að landbúnaðurinn verði lagður niður. Blaðið hefur aðeins lagt til, að smám saman verði afnumin þau forréttindi, sem landbúnaðurinn hefur umfram aðrar atvinnugreinar.
Ef höfuðsmenn landbúnaðarins telja afnám forréttinda í áföngum jafngilda því, að landbúnaður verði lagður niður, þá er það þeirra mat. En sú vantrú endurspeglar að sjálfsögðu vandamál landbúnaðar í nútíma efnahagslífi.
Enn síður hafa lýsingar Vísis verið rakalausar. Af nógu hefur verið að taka fyrir utan þau augljósu sannindi, að mestur efnahagslegur árangur næst með sem mestu jafnrétti atvinnuvega.
Samkvæmt nýjustu upplýsingum munu 7-8% Íslendinga starfa í landbúnaði og uppfylla með afurðum sínum upp undir 50% af neyzluþörfum þjóðarinnar. Hinn helmingur neyzlunnar kemur frá sjávarútvegi annars vegar og frá ýmsum innflutningi hins vegar.
Í Bandaríkjunum starfa hins vegar ekki nema 2,5% þjóðarinnar í landbúnaði og uppfylla sem svarar 100% af neyzluþörfum þjóðarinnar. Innflutningur landbúnaðarafurða og neyzla innlendra sjávarafurða standast nokkurn veginn á við útflutning landbúnaðarafurða.
Það þarf semsagt þrisvar sinnum færri menn í Bandaríkjunum til að framleiða helmingi meiri hluta neyzluþarfanna. Af þessum einfalda samanburði má sjá, að bandarískur landbúnaður er a.m.k. sex sinnum framleiðnari en íslenzkur.
Danmörk er langt frá því að vera eins háþróað landbúnaðarland og Bandaríkin, en hefur þó tvisvar til þrisvar sinnum meiri framleiðni í þessari grein en við höfum hér.
Til staðfestingar þessari fullyrðingu verða hér borin saman annars vegar nokkurra mánaða gömul dönsk útflutningsverð eða fob. verð samkvæmt Nordisk Landbrugsekonomisk Tidskrift og hins vegar íslenzkt heildsöluverð frá sama tíma, hvort tveggja í kílóum og án söluskatts.
Danskt smjör er þrisvar sinnum ódýrara en íslenzkt og kostar 277 á móti 731 krónu. Danskur 45% ostur er þriðjungi ódýrari en íslenzkur og kostar 302 krónur á móti 444 krónum. Dönsk egg eru helmingi ódýrari en íslenzk og kosta 177 krónur á móti 320 krónum. Danskir kjúklingar eru helmingi ódýrari en íslenzkir og kosta 213 krónur á móti 370 krónum. Danskt svínakjöt er þriðjungi ódýrara en íslenzkt og kostar 262 krónur á móti 351 krónu. Danska svínakjötið er líka þriðjungi ódýrara en íslenzka dilkakjötið, sem kostar 387 krónur.
Hin gífurlegu fjármagnsforréttindi landbúnaðarins hafa ekki megnað að gera hann framleiðinn á borð við landbúnað Danmerkur og Bandaríkjanna. Við stöndum andspænis þeirri dapurlegu staðreynd, að þetta kostar okkur mjög marga milljarða króna á ári hverju.
Staðreyndin er sú, að við mundum spara milljarða á afnámi forréttindanna og aðra milljarða á innflutningi ódýrra landbúnaðarafurða, aðallega frá Bandaríkjunum. Vísir hefur áður lýst því rækilega, hvernig framkvæma megi þetta þjóðhagsmunamál á löngum tíma.
Jónas Kristjánsson
Vísir
