Eitt helzta deilumálið á opinberum vettvangi þessa dagana er, hvort meiri fjármálaspilling ríki meðal framsóknarmanna en félaga í öðrum stjórnmálaflokkum eða ekki. Nefna sumir olíumálið, grænubaunamálið, klúbbmálið og enn yngri mál sem dæmi um lítið siðferðisþrek ýmissa framsóknarmanna. En Tíminn verst og segir allt þetta tal bera vitni um skipulagðar ofsóknir gegn flokknum.
Fyrir rúmri viku benti Tíminn á það í leiðara, að afbrot séu ekkert einkamál Framsóknarflokksins, og rekur blaðið nokkur dæmi úr Íslandssögunni um misferli manna tengdum öðrum stjórnmálaflokkum. Kemur þetta í kjölfar hótana Tímans um að segja frá ýmsum myrkraverkum sjálfstæðismanna, ef ekkert lát verði á frásögnum af myrkraverkum framsóknarmanna.
Tilboð Tímans um gagnkvæma þögn er dæmi um, að í Framsóknarflokknum er útbreiddur hugsunarháttur, sem brýtur í bága við almennt siðferði. Forusta flokksins virðist ekki hafa gert neina tilraun til að losa flokkinn við hið illa blóð. Hún hefur meira að segja leyft Tímanum að halda uppi langvinnum árásum á þá embættismenn, sem komu upp um olíumálið og Klúbbmálið.
Svo virðist sem frá gamalli tíð hafi mótazt í forustu Framsóknarflokksins einhver hóphyggja, sem veldur því, að hver ver annan og afgreiðir ábendingar um afglöp sem stjórnmálaofsóknir. Forustan er jafnan sjót að vísa til Kollumáls og Kleppsmáls til staðfestingar á því, að um ofsóknir sé að ræða.
Hin sjálfvirka afneitun allra afglapa og afbrota vekur sjálfsagt eftirtekt ýmissa glæframanna. Þeir telja sig sjá, að Framsóknarflokkurinn geti verið þeim góður griðastaður. Þar verði ábendingar annarra um misferli þeirra taldar vera pólitískar ofsóknir.
Aðeins nokkur ár eru síðan grænar baunir og ýmis önnur undarleg atriði í opinberum bílrekstri núverandi ritara Framsóknarflokksins komust upp við endurskoðun reikninga stofnunar hans. Þessar upplýsingar höfðu engin áhrif á stöðu ritarans í flokknum. Vegur hans þar hefur aukizt síðan, ef eitthvað er.
Það er við hæfi, að þessi sami flokksritari skuli nú koma fram í Tímanum með kröfur um, að Sjálfstæðisflokkurinn sjái um ritskoðun á skrifum ýmissa dagblaða um spillinguna í þjóðfélaginu, einkum þá spillingu, sem tengist framsíknarmönnum beint eða óbeint.
Auðvitað sækja flugurnar í forina. Það er freistandi fyrir glæframenn að halla sér að Framsóknarflokknum, ef þeir telja, að þar ríki meira frjálslyndi í viðhorfum til vafasamrar hegðunar í fjármálum. Tónninn í skrifum Tímans og ritara Framsóknarflokksins bendir til, að þetta frjálslyndi ráði þar raunverulega ríkjum.
Glæfrar þróast örugglega víðar en í Framsóknarflokknum. En þeir atburirr hafa gerzt, er hljóta að neyða forystu flokksins til að hefja rækilega jólahreingerningu og losa flokkinn við flugurnar. Ennfremur þarf forusta flokksins að láta af hugarfari, sem leiðir til krafna um pólitíska ritskoðun á skrifum um spillingu, tilboða um gagnkvæma þögn, árása á samvizkusama embættismenn og til sjálfvirkra kvartana um pólitískar ofsóknir gegn Framsóknarflokknum.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
