Skálavörður Ferðafélags Íslands og Náttúruverndarráðs í Landmannalaugum kom í október upp um stórfelldan veiðiþjófnað í Kirkjufellslvatni og Kílingavötnum og fékk lögreglu á staðinn til að standa mennina að verki. Voru þeir ma. á bíl frá Orkustofnun og höfðu fjölda neta úti. Játuðu mennirnir að hafa stundað þessa iðju í nokkur ár.
Síðan hofur verið tekið með sérstökum silkihönzkum á veiðiþjófunum. Orkustofnun hefur ekki séð þörf neinna aðgerða, þótt starfsmenn hennar hafi notað tæki hennar til aðstoðar við þjófnað. Og skálavörðurinn hefur ekki enn verið kallaður til að gefa skýrslu, þótt komið sé fram á sumar. Málið sefur værum blundi í skúffum ríkissaksóknara.
En það eru fleiri aðilar en Orkustofnun og ríkissaksóknari, sem líta mildum augum á þennan stórfellda veiðiþjófnað. Það er samstarfsnefnd Ferðafélags Íslands og Náttúruverndarráðs, sem sér um ráðningar skálavarða. Hún hefur nú hafnað því að endurráða skálavörðinn, sem kom upp um þjófana. Ber hún fyrir sig smávægileg formsatriði, en hefur látið skálavörðinn vita, að hann hafi farið út fyrir verksvið sitt í veiðiþjófnaðarmálinu.
Ferðafélag Íslands getur svo sem hagað sér eins og því þóknast, svo framarlega sem félagsmennirnir sætta sig við stuðning við veiðiþjófa. Slíkt kemur utanfélagsmönnum lítið við, en gefur þó til kynna, að ekki sé allt með felldu í félagsskapnum.
Öllu alvarlegra er, að Árni Reynisson skuli mega breyta Náttúruverndarráði í eins konar Þjófaverndarráð. Ráðið er kostað af ríkinu til að vernda náttúru landsins en ekki til að ofsækja menn, sem eru að reyna að friða það fyrir þjófum.
Fjárveitingar til ráðsins hafa aukizt mjög verulega frá ári til árs. Það er greinilega orðið tímabært að staldra svolítið við og kanna fyrir gerð næstu fjárlaga ríkisins, hvort réttilega sé á þessu fé haldið og hvort stjórnendur ráðsins hafi nægan siðferðisstyrk til að gegna störfum sínum.
Það er borgaraleg skylda hvers manns að koma vitneskju sinni um þjófnað á framfæri við lögregluna. Og það er borgaraleg skylda hvers vinnuveitenda að meta vel slíkt framtak starfsmanns. Ferðafélag Íslands og Náttúruverndarráð eru ekki undanþegin slíkum siðferðisskyldum.
Í þessu máli hefur skálkurinn verið heiðraður eins og svo oft áður í þessu landi kunningsskapar og stjórnmálaflokka, sem haga sér eins og glæpaflokkar. Þetta alvarlega ástand veldur því, að dómsvaldið er í molum í landinu. Mestu skálkarnir ganga lausir vegna flokkstengsla, kunningjatengsla og viðskiptatengsla.
Veiðiþjófnaðurinn við Landmannalaugar og meðferð málsins síðan er aðeins lítill angi af útbreiddri siðspillingu, sem hefur jafnvel gert Náttúruverndarráði að þjófaverndarráði.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
