Þjóðhátíðarhöldum sumarsins er að mestu lokið. Hátíðin í Reykjavík um síðustu helgi var glæsilegur lokapunktur eftir virðulegan hápunkt á Þingvöllum helgina áður.
Við höfum minnzt ellefu alda byggðar á Íslandi á verðugan og myndarlegan hátt. Hátíðirnar, stórar og smáar, voru vel skipulagðar og vel sóttar. Og víðast hvar kórónaði gott veður hátíðarbraginn, ekki sízt á fjölmennustu hátíðunum, á Þingvöllum og í Reykjavík.
Áfengisneyzla var hvergi til vandræða á þessum hátíðum, ekki einu sinni á hinni fjölmennu hátíð í Reykjavík. Þar var allt annar bragur en verið hefur venja við hátíðahöldin 17.júní. Var þó ekki lokað vínbúðum og sýnir það, að allsendis óþarfi er að fara aftan að fólki eins og gert var fyrir hátíðahöldin á Þingvöllum.
Lokun vínbúðanna þá voru einu mistök þjóðhátíðar, enda ekki framkvæmd á vegum þeirra aðila, er hátíðina skipulögðu. Lokunin tók frá þjóðinni heiðurinn af vínlausri Þingvallahátíð. Eftir reynsluna í Reykjavík er ljóst, að hátíðin á Þingvöllum hefði verið vínlaus, þótt áfengisverzlunum hefði ekki verið lokað.
Forustumenn þjóðhátíðarnefndar höfðuðu til þjóðarinnar og fengu fram af frjálsum vilja fólks þann hátíðabrag, sem nauðsynlegur var. Svo kom embættismannavaldið og vildi bæta um betur með því að koma aftan að þjóðinni. Hafa þeir valdsmenn af því verðuga skömm.
Greinilegt var, að þorri þjóðarinnar tók af lífi og sál þátt í hátíðahöldunum. Meira að segja 50.000 manns fóru á Þingvöll, þótt þar væri virðuleg dagskrá með litlu skemmtiefni. Vitanlega hafði veðrið sitt að segja, en eigi að síður átti þjóðin sjálf mikinn hátíðarsigur á Þingvöllum.
Borgarbragur Reykjavíkur hefur verið skemmtilega fjörugur undanfarna daga. Múgur og margmenni hefur sett fjörugan svip á Arnarhólinn og kvosina, ekki eingöngu Reykvíkingar, heldur einnig fjöldi aðkomufólks. Þetta var sannkölluð fjölskylduhátíð. Þar vantaði hvorki börnin né táningana, hina fullorðnu né hina öldruðu.
Skipuleggjendur lögðu sitt af mörkum til að gera Reykjavíkurhátíðina eftirminnilega. Alltaf var nóg við að vera og engum virtist leiðast. Hugmyndin um sviðstjaldið við Arnarhól var góð og tókst vel. Einnig var vel til fundið að koma upp listaverkum í Austurstræti og á Lækjartorgi. Þar var gífurleg umferð fólks, enda lá við, að Arnarhóll væri of lítill fyrir þann manngrúa, sem fylgdist með hátíðardagskránni.
Þetta minnir á, að nú stendur til hjá ráðamönnum Reykjavíkur að hefja skipulegar aðgerðir við að gæða borgina lífi á helgum og hátíðisdögum. Í vetur samþykkti borgarstjórn tillögu Birgis Ísleifs Gunnarssonar borgarstjóra um þetta efni. Meðal annars á að fá lúðrasveitir, aðrar hljómsveitir, söngflokka og leikflokka til að koma fram á torgum og opnum svæðum Reykvíkingum til upplyftingar. Skipulagning þjóðhátíðarinnar hefur veitt á þessu sviði dýrmæta reynslu, sem mun koma að gagni á næstu árum.
Jónas Kristjánsson
Vísir
