Þægilegt er fyrir ríkisstjórnina að hafa þorskastríð að yfirvarpi, þegar hún reynir að klófesta hvern þann eyri, sem hún fær augum barinn. Hin ófyrirleitna ríkisstjórn kennir nú Landhelgisgæzlunni um nýja skattheimtu, sem í rauninni stafar af takmarkalausri fjármálaóstjórn ríkisstjórnarinnar.
Menn geta verið sammála um, að auka þurfi greiðslur til Landhelgisgæzlunnar. Þegar er fyrirsjáanlegt, að rekstur hennar muno aukast um 500 milljónir króna umfram fjárlög. Ennfremur er skynsamlegt að gera ráð fyrir, að ýmis ófyrirséður rekstrarkostnaður hennar geti numið 250 milljónum króna tll viðbótar.
Auðvitað á þetta fé að nást af sparnaði á öðrum sviðum rekstrar og framkvæmda ríkisins. Ríkisgeirinn í þjóðarbúinu hefur bólgnað svo rosalega á síðustu árum á kostnað almennings og atvinnuvega, að fyrir löngu er orðið tímabært að spyrna við fótum.
Enga nýja skatta þarf að leggja á þjóðina að þessu sinni. Þvert á móti þarf nú að draga smám saman úr núverandi sköttum, unz ríkisgeirinn er aftur kominn í jafnvægi gagnvart geira almennings og atvinnuvega. Þetta er eina leiðin til að hindra, að ríkisstjórnin geri þjóðina gjaldþrota.
Í ljós hefur komið, að skattprósentan var áætluð of lág í síðustu fjárlögum. Skatttekjur ríkisins verða því 4000 milljónum meiri en ráð var fyrir gert. Einnig hefur komið í ljós, að ýmsir útgjaldaliðir fjárlaga voru falsaðir til þess að niðurstöðutölurnar yrðu ekki of háar. Þessir liðir nema samtals rúmlega 6000 milljónum.
Núverandi ríkisstjórn hefur haldið þeim ósið, sem vinstri stjórnin tók upp, að vanáætla á fjárlögum til þess að geta logið því, að ríkið gerði ekki meira en halda óbreyttum hluta af þjóðarkökunni. Ár eftir ár hefur komizt upp um þetta og nú þegar er komið upp um markleysi tæplega fimm mánaða gamalla fjárlaga.
Nú leggur ríkisstjórnin fram nýtt frumvarp um aukna skattheimtu upp á rúmlega 2200 milljónir króna. Hún ætlar sem sagt að brúa bilið á fjárlögunum án þess að spara í einu eða neinu. Hún ætlar engum sönsum að taka, þótt almenningur og atvinnuvegir séu að kikna undan byrðum sínum.
Ríkisstjórnin styður sig við hagfræðinga, sem búa hvorki yfir bókviti né brjóstviti. Hún hagar sér í öllu eins og vinstri stjórnin, þó með þeirri undantekningu að hún sýnir meiri óráðsíu og ófyrirleitni. Hún er gersamlega ófær um að leiða þjóðina út úr þeim erfiðleikum, sem stjórnin sjálf hefur bakað.
Á aðeins tveimur árum hefur greiðslubyrði þjóðarinnar vegna vaxta og afborgana af erlendum lánum hækkað úr 11% í 19% af utflutningstekjum. Á aðeins tveimur árum hefur óreiðuskuld ríkisst jórnarinnar við Seðlabankann aukizt úr 630 milljónum króna í tíu milljarða króna.
Frumvarp ríkisstjórnarinnar um nýja fjáröflun til að magna sukkið og vitleysuna er ný sönnun þess, að hún er úti að aka og að Landhelgisgæzlan er bara yfirvarp. Ríkisstjórnin á að fara frá og á því sviði er hver klukkutími dýrmætur.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
