Makalaus grimmd yfirvalda Sovétríkjanna í garð Ljudmilu Agapovu, ungrar dóttur hennar og 68 ára gamallar tengdamóður er dæmigerð fyrir innsta eðli sovézks þjóðskipulags. Það er stærsta fangelsi í heimi.
Konurnar þrjár hafa nokkrum sinnum reynt að flýja til Vesturlanda og komast til eiginmanns Ljudmilu, sem býr í Svíþjóð. Þessar tilraunir hafa mistekizt, hin síðasta í fyrri viku, er sænskur ævintýraflugmaður lenti flugvél á ís innan landamæra Sovétríkjanna.
Tvær kvennanna hafa reynt að fremja sjálfsmorð. Að baki þessarar löngu harmsögu liggja ótal árangurslausar tilraunir til að fá að flytjast úr landi á löglegan hátt. Margir aðilar hafa reynt að fá yfirvöld Sovétríkjanna til að láta af hinu sjúklega atferli, en án nokkurs árangurs.
Staðreyndin er sú, að ráðamenn Sovétríkjanna eru gersamlega tilfinningalausir gagnvart mannlegum örlögum. Í því hefur eins og á svo mörgum öðrum sviðum ekki orðið nein breyting frá keisaratímanum.
Líta má á Bresnjev sem beinan og eðlilegan arftaka Alexandra og Nikulása fyrri tíma, alveg eins og Stalín var arftaki Ívans grimma. Því meira sem tímarnir breytast, þeim mun meira eru þeir eins.
Heiftin í garð Agapovanna er ekkert einangrað dæmi, svo sem mönnum er kunnugt um af fréttum. Hvað eftir annað hafa komið upp harmleikir af slíku tagi. Fjölskyldum er miskunnarlaust stíað í sundur, að því er virðist eingöngu til að sýna þegnunum fram á alræði stjórnvaldanna.
Íslendingum er vel kunnugt um eitt dæmið, er það tók fjöldamörg ár að fá leyfi handa tengdaföður Þórunnar Ashkenazy til að heimsækja skyldfólk sitt á Íslandi. En yfirvöld Sovétríkjanna gáfust ekki upp, fyrr en málið var orðið að heimsfrægu hneyksli.
Gyðingar eru fjölmennasti hópurinn, sem verður fyrir barðinu á vélrænni grimmd Bresnjevs og hirðmanna hans. Það kemur í rauninni ekki á óvart, því að öldum saman hefur Rússland verið ríki, þar sem gyðingaofsóknir hafa verið opinberlega skipulagðar til að leiða athyglina frá ýmsum vandamálum.
Vilji Gyðingur flytja úr landi, er honum sagt upp starfi. Síðan er hann tekinn fastur fyrir að hafa ekki vinnu. Ef hann er andvígur stjórnarfarinu, er hann settur á geðveikrahæli. Svo segja ráðamennirnir rjóðir og sælir, að ekki séu pólitískir fangar í Sovétríkjunum.
Munurinn á Sovétríkjunum annars vegar og alræðisríkjum í öðrum heimshlutum hins vegar, svo sem Uganda og Chile, er sá, að töluverðir möguleikar eru á flótta annars staðar en í Sovétríkjunum. Þess vegna eru. Sovétríkin lokað fangelsi, en Uganda og Chile eru hálfopin fangelsi.
Sovétríkin eru orðin öflugasta herveldi heimsins og hafa vaxandi pólitísk afskipti um heim allan. Víðbjóðslegt stjórnkerfi þeirra og takmarkalaust tilfinningaleysi ráðsmanna þeirra hvíla því eins og martröð yfir jörðinni allri.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
