Stjórnarfrumvarpið um ráðstöfun gengishagnaðar, sem lagt var fram á þingi í upphafi vikunnar, er alvarlegt spor stigið aftur á bak. Í því felst ekki neitt fráhvarf frá fargani millifærslusjóðanna, sem almennt hefur verið fordæmt að undanförnu.
Var þó í upphafi undirbúnings frumvarpsins lofað, að reynt yrði að draga að meira eða minna leyti úr millifærslukerfinu. Sjómenn og útgerðarmenn tóku undir þá stefnu með því að leggja til, að skipuð.yrði sérstök nefnd til að undirbúa afnám þessa kerfis og að hún ljúki störfum fyrir næstu áramót.
Þrátt fyrir gefin fyrirheit og stuðning sjávarútvegsins stefnir frumvarpið í öfuga átt, að aukningu millifærslufargansins.
Í fyrsta lagi gerir frumvarpið ráð fyrir nýju og misjöfnu útflutningsgjaldi á sjávarafurðir. Mjöl og lýsi eiga að greiða 2%, saltfiskur 6% og aðrar sjávarafurðir 4%. Með þessari mismunun er verið að draga úr því, að fiskiðnaðurinn leggi alla áherzlu á arðbærustu vinnsluna.
Í öðru lagi gerir frumvarpið ráð fyrir, að tekjurnar af útflutningsgjaldinu verði notaðar til að greiða olíu fiskiskipaflotans enn meira niður en áður hefur verið gert. Samkvæmt frumvarpinu á útgerðin aðeins að greiða 5,80 krónur , eða um 30% af 20,20 króna raunverði olíulítrans. Með þessari niðurgreiðslu er verið að draga úr því, að menn spari olíu í útgerðinni.
Að baki þessa hörmulega frumvarps er langt samningaþóf milli ólíkra sjónarmiða, svo að líklegt er, að það nái fram að ganga. En það er afar sorglegt, að hið gerspillta millifærslufargan skuli vera aukið einmitt núna, þegar allir málsaðilar hafa komið auga á ókosti þess.
Jónas Kristjánsson
Vísir
