Með sama framhaldi missir íslenzk tunga beygingar eins og ýmis tungumál. Föll, tíðir, myndir, hættir og tölur orða hverfa. Dagleg dæmi Eiðs Svanbergs Guðnasonar úr fjölmiðlum sýna minnkandi áhuga starfsmanna á varðveizlu eins helzta einkennis tungunnar. Breytingarnar eru studdar fræðimönnum, sem segja tunguna eiga að vera lifandi, ekki frosna. Með beygingunum hverfa mikilvægir þættir í stíl. Íslenzka er eins og latína. Getur sagt drjúgt í fáum orðum vegna blæbrigða, sem misjafnar myndir orða sýna. Þegar orðabeygingar hverfa, verða forsetningar og fleiri smáorð að brúa bilið. Smáorð fletja tungumálið.
http://blog.eyjan.is/esg/
