Réttarfar og framsóknarfar

Greinar

Framvinda réttarfars á Íslandi á síðustu vikum, mánuðum og misserum hefur vakið nokkra undrun leikmanna. Upp hrannast spurningar, sem ekki fást svör við.

Af hverju eru sakamál, er varða framsóknarmenn, falin störfum hlöðnum og aðstoðarmannalausum undirfulltrúum í málastífluðum Sakadómi Reykjavíkur, meðan sett er upp sérstakt embætti umboðsdómara með ótakmörkuðum mannafla til að kanna sakir á hendur Hauki Guðmundssyni lögreglumanni um ranga embættisfærslu?

Af hverju eru embættismenn úr Framsóknarflokknum, sem liggja undir grun um ranga embættisfærslu, látnir halda fullum launum meðan á rannsókn málsins stendur, meðan hálf laun eru tekin af Hauki Guðmundssyni aðeins mánuði eftir að farið er að kanna sakir á hendur honum?

Af hverju er fanga sleppt af Litla-Hrauni eftir fjórðung fangavistar í stað hinna hefðbundnu þriggja fjórðu hluta, þegar hann hafði sakað Hauk Guðmundsson lögreglumann um að hafa samið fyrir sig kæru á hendur Guðbjarti Pálssyni?

Af hverju er Guðbjarti Pálssyni sleppt úr gæzluvarðhaldi rétt fyrir sakbendingu, þótt hugsanlega geti slík aðgerð haft áhrif á niðurstöðu sakbendingarinnar?

Af hverju finnur dómsmálaráðuneytið einstaka sinnum hjá sér hvöt til að benda einstökum embættum á, að aðgát skuli höfð í nærveru sálar, þegar um er að ræða hagsmunaaðila í teng!slum við Framsóknarflokkinn?

Af hverju leggur ríkissaksóknari svo mikla áherzlu á að lasta Hrafn Bragason borgardómara, að hann kemur þeim misskilningi hvað eftir annað á framfæri, að Hrafn telji ávísanamálið komið að ákærustigi, og krefst vinnubragða, sem gera rannsóknina endalausa?

Af hverju beitir ríkissaksóknari ekki frumkvæðisskyldu sinni, þegar á prenti birtast skjöl, sem hljóta að leiða til gruns um vafasamar aðgerðir stjórnarformanns flugfélags og áhrifamanns í Framsóknarflokknum.

Af hverju beinist rannsókn Grjótjötunsmálsins eingöngu að strengbrúðum þeim, sem skráðar voru fyrir skipinu, en ekki neitt að þeim, sem komu í ferðalögum, samningum og öðrum viðskiptum fram fyrir fyrirtækið?

Af hverju heimilaði dómsmálaráðherra opnun Klúbbsins einmitt þegar eigandi hans hafði samið við Framsóknarflokkinn um að falla frá skaðabótakröfum á hendur flokknum?

Af hverju fékk Listasafn ríkisins langþráða fyrirgreiðslu úr leynisjóði Í fjármálaráðuneytinu einmitt þegar Framsóknarflokkurinn þurfti að koma brunarústum í verð.

Hér er ekki rúm fyrir fleiri slíkar spurningar, sem eiga það allar sameiginlegt, að í hverju tilviki er matsatriði, hversu rétt eða rangt hefur verið að málunum staðið. Og eflaust byggjast einhverjar spurningarnar á misskilningi.

En þær eru margar spurningarnar. Og þeim mun fleiri, sem þær eru, þeim mun erfiðara er að trúa því, að um tilviljanir sé að ræða í öllum tilvikum. Í dómsmálakerfinu sitja framsóknarmenn á toppnum, allt frá ráðherra og ríkissaksóknara niður í umboðsdómara.

Mikið yrðu menn fegnir, ef þeir treystu því, að á bak við þetta framsóknarfar væri eðlilegt réttarfar.

Jónas Kristjánsson

Dagblaðið