Kaldrifjuð fésýsla hefur verið í miklum uppgangi innan stjórnmálaflokkanna á undanförnum árum. Til sögunnar eru komnir menn, sem kunna að braska með aðstöðu stjórnmálaflokkanna og breyta henni í beinharða peninga.
Alþýðuflokkurinn hefur sokkið dýpst í þetta nýja fen. Hann hefur leigt tveimur bílsölum sjálfa rödd jafnaðarstefnunnar, Alþýðublaðið, fyrir rúmlega tuttugu milljónir króna á ári og tekið að sér að vinna ýmis skítverk fyrir bílasalana í staðinn.
Athygli manna hefur þó mest beinzt að rambi Framsknarflokksins í þessu feni. Þar hafa ýmsir kraftaverkamenn í fjármálum siglt í kjölfar Ólafs Jóhannessonar og eru orðnir innstu koppar í búri flokksins.
Ólafur á það sammerkt með flestum öðrum stjórnmálamönnum að hafa fremur lítið vit á peningum. Slíkum mönnum hættir til að verða mjög fegnir, þegar braskarar bjóðast til að bera fyrir þá þann kross, sem felst í óseðjandi fjárhungri stjórnmálaflokkanna.
Ráðamenn Alþýðuflokksins urðu mjög fegnir, þegar bílasalarnir losuðu þá undan persónulegum ábyrgðum á vanskilum Alþýðublaðsins. Á sama hátt varð Ólafur Jóhannesson mjög feginn, þegar Framsóknarflokknum fór að græðast fé og eignir fyrir tilverknað hinna nýju kraftaverkamanna.
Ólafur setti jafnan kíkinn fyrir blinda augað þegar gamaldags framsóknarmenn bentu honum á ólyktina, sem var af hinni nýju fjáröflun flokksins. Smám saman varð hann ónæmur fyrir misbeitingu bankaráðsstóla og annarri hliðstæðri kraftaverkafésýslu.
Þetta hefur haft sitt að segja, þegar Ólafur fékk til meðferðar ósk Klúbbsins um endurnýjun vínveitingaleyfis. Ólafur fann sér lögfræðilega afsökun fyrir því að verða við óskinni. Þar með drógu kraftaverkamennirnir Ólaf með sér niður í svaðið.
Flestum er ljóst, aðó opnun Klúbbsins var þungamiðjan í umfangsmikilli verzlun, þar sem Framsóknarflokkurinn seldi aðstöðu fyrir peninga. Hafi Ólafur þá talið sér trú um annað, getur hann það ekki lengur núna, þegar ýmsar ófrýnilegar staðreyndir eru komnar Í ljós.
Margir bjuggust við og gamaldags framsóknarmenn vonuðu, að Ólafur Jóhannesson mundi vakna upp við vondan draum og fara að moka flórinn í flokknum. Menn töldu hann að eðlisfari of heiðarlegan til að þola ólyktina af kraftaverkamönnunum.
En Ólafur virðisst hafa kosið að halda kíkinum fyrir blinda auganu. Vegur braskaranna í flokknum er nú meiri en nokkru sinni áður. Undir verndarvæng hans hafa þeir nú treyst stöðu sína í Reykjavíkurdeild flokksins. Og Tíminn hælist mjög af þeim sigri.
Margir gamlir framsóknarmenn munu vafalaust fylgja með trega leiðtoga sínum í að leiða hina kaldrifjuðu fésýslumenn til hásætis. Þeir hefðu heldur kosið að leggja honum lið við að moka flórinn.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
