Stöðvuð hefur verið sókn þeirra manna í Framsóknarflokknum, sem töldu andlitslyftingu nauðsynlega á forustuliði flokksins í Reykjavík. Eini áþreifanlegi árangurinn, sem þeir hafa náð, er brottför Alfreðs Þorsteinssonar af Tímanum til Sölunefndar varnarliðseigna, sem væntanlega leiðir einnig til hvarfs hans úr borgarstjórn.
Atlagan gegn Kristni Finnbogasyni sjálfum við formannskjör í Fulltrúaráði framsóknarfélaganna í Reykjavík mistókst hins vegar alveg. Reyndist hann snjallari andstæðingum sínum, er voru undir forustu Guðmundar G. Þórarinssonar verkfræðings, Kristjáns Benediktssonar borgarfulltrúa, Helga H. Jónssonar fréttamanns og Eiríks Tómassonar ráðherraritara.
Kristinn fann það snjallræði að semja bak við tjöldin við sjálft formannsefni andlitslyftingamanna, Sverri Bergmann lækni. Þetta bragð kom þeim í opna skjöldu á fundinum. Þeir voru svo berir fyrir slægðinni, að þeir buðu fram lækninn, sem síðan neitaði kjöri og lýsti stuðningi við Kristin Finnbogason.
Forustumenn Framsóknarflokksins í Reykjavík, þeir Einar Ágústsson utanríkisráðherra og Þórarinn Þórarinsson ritstjóri, studdu Kristin í þessari styrjöld. Hið sama má sennilega segja um Ólaf Jóhannesson flokksformann, sem lengst af hefur mest stutt Kristin, en hefur eitthvað gert af því að hlusta á andstæðinga hans í seinni tíð.
Bardaginn í fulltrúaráðinu er mikill sigur Kristins Finnbogasonar. Staða hans er nú styrkari en hún hefur verið um langt skeið. Ekki verður séð, að andlitslyftingamenn geti náð árangri í nýrri atlögu í náinni framtíð. Þeir munu verða að sleikja sár sín um langt skeið.
Líklega hæfir þessi niðurstaða Framsóknarflokknum og hugmyndafræðilegri stöðu hans alls staðar og hvergi í stjórnmálunum. Framsóknarflokkurinn getur hér eftir jafnt og áður sinnt stjórnmálunum sem hinu hreina tafli um auð og völd.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
