Höfundur þessa pistils hefur þau ein afskipti haft af samtökum náttúrulækningamanna að flytja þeim eins konar afmælisræðu fyrir nokkrum árum. Þetta urðu hálfgerð veizluspjöll, því að ræðan var einkum kurteisleg gagnrýni á ráðamenn samtakanna fyrir að hafa ekki tekizt að endurnýja hugmyndafræðina.
Þá þegar voru þessi samtök stöðnuð sem eins konar sérvitringaklúbbur aldraðs fólks. Ráðamenn klúbbsins höfðu ekki áttað sig á nýjum straumum í mataræði, útilífi og annarri heilsugæzlu, sem féllu vel að hugmyndum náttúrulækningamanna. Þeim hafði ekki tekizt að virkja þessa strauma.
Nú hafa samtökin mætt sínu kynslóðabili og það á hastarlegri hátt en þurft hefði að vera. Í sex ár hafa aðalfundir Náttúrulækningafélags Reykjavíkur leikið á reiðiskjálfi í smalamennsku og annarri valdabaráttu.
Mikið af hinu unga fólki, sem gengið hefur í félagið á undanförnum mánuðum og árum, er vel til þess fallið að endurnýja félagið og magna hugmyndir þess í stíl við nýjan tíma. En þessi viðleitni hefur ekki runnið í heilbrigðan farveg.
Á nýafstöðnum aðalfundi félagsins höfðu hinir ungu smalamenn ekkert til málanna að leggja. Öll efnisrök voru flutt af hálfu hinna gömlu, sem gagnrýndu innrásina og báðu um að fá að vera í friði fyrir nýju og nýju hlaupafólki.
Efnisrök hinna gömlu voru upp og ofan. En einhver rök eru þó betri en engin rök hinna, sem þögðu og létu sér nægja að smala, skipuleggja og stjórna. Það var gert með slíku offorsi, að fundurinn varð ekkert annað en skrípaleikur.
Rakið hefur verið í blöðum, hvernig stjórn fundarins var út í hött allt frá upphafi til enda. Afhending atkvæðaseðla fór í handaskolum, þannig að sumir gátu, ef þeir vildu, tekið heila pakka af seðlum. Atkvæðagreiðslan fór síðan fram með svo augljóslega röngum hætti, að fulltrúakosning ónýttist alveg og stjórnarkosning verður vafalaust vefengd.
Verstur var hlutur fundarstjórans, sem hinir ungu völdu. Hann var með slíkum endemum, að höfundur þessa pistils hefur aldrei séð neitt líkt því. Ekki þurfti mikla efahyggju til að gruna fundarstjórann beinlínis um græsku.
Svona er ekki skipulagt, þegar ungir hugsjónamenn vilja ýta gömlum nátttröllum til hliðar. Enda stóðu að baki aðilar, sem létu sig hafa það að reiða fram hundruð þúsunda króna til að greiða félagsgjöld fyrir fólk, sem sumpart vissi ekki um smölunina og kærði sig ekki um að ganga í félagið.
Hvers vegna fara menn slíku offari til að ná tökum á sérvitringaklúbbi, sem áður velti örfáum hundruðum þúsunda króna á ári? Auðvitað er það til að ná meirihluta fulltrúa á aðalfundi landssamtakanna, er ráða heilsuhælinu í Hveragerði, sem veltir ekki hundruðum þúsunda, heldur hundruðum milljóna.
Þetta heilsuhæli hefur frá upphafi verið samtökunum til mikils sóma. Þar hafa menn séð meiri snyrtimennsku en almennt hefur tíðkazt í landinu. Þar hafa þúsundir kynnzt mataræði náttúrulækningamanna á landsins bezta veitingahúsi. Vinsældir hælisins hafa aukizt jafnt og þétt með hverju árinu.
Þegar slíkt hæli er orðið bitbein hatrammrar valdabaráttu, er eðlilegt að telja fjárhagslega hagsmuni liggja að baki. Slík barátta hefur og slæm áhrif á starfsfólk og gesti.
Við slíkar aðstæður er rétt að varpa fram þeirri hugmynd, að ríkið taki að sér bókhald hælisins og jafnvel reksturinn. Það er ekki skemmtileg hugmynd, en ef til vill orðin óhjákvæmileg.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
