Fæstir útrásarvíkingar framleiddu nein verðmæti. Þeir framleiddu hvorki vöru né þjónustu. Þeir keyptu bara fyrirtæki og seldu. Ekki fyrir neina peninga, heldur fyrir ímyndaða peninga. Þeir skrúfuðu upp bókhaldsmat á eignum sínum. Samsekir með þeim voru allir bankarnir og nokkur endurskoðunarfyrirtæki. Útrásin var sýndarveruleiki, sem hlaut að springa. Fjármálaeftirlitið gaf út reiknilíkön um, að allt væri í lagi. Seðlabankinn útvegaði lán allt fram í andlát útrásarinnar. Veðin reyndust engin, voru bara bókhald. Vilhjálmur Bjarnason telur, að 33 einstaklingar séu sekir um þessa bíræfnu fjárglæfra.
