Launþegar þjóðarinnar á alþingi hafa tekið forustu í kröfugerð og kröfuhörku. Þingmennirnir skammast sín ekki fyrir óhóflegar launahækkanir og óvenjugróf skattsvik. Þingfararkaupsnefnd þeirra birtir Í þess stað greinargerð um, að allt sé þetta gott og fagurt.
Broslegust er hótun þingfararkaupsnefndar um birtingu samanburðar á kjörum þingmanna á Íslandi og Norðurlöndum. Slíkur samanburður var í tízku fyrir nokkrum árum, áður en menn áttuðu sig á markleysi hans.
Gallinn er nefnilega sá, að stjórna þarf landinu betur, ef Íslendingar eiga að hafa sömu kjör og starfsbræður í útlöndum. Að þessu geta frystihúsakerlingar ekki gert, en þingmenn okkar eru hins vegar beinlínis ábyrgir fyrir því, að kjör eru verri hér.
Þingfararkaupsnefnd ver margvísleg skattsvik þingmanna með því, að ríkisskattanefnd sé samsek. En það bætir ekki hlut þingmanna, þótt þeir dragi skrifstofustjóra sinn, skattstjóra og aðra embættismenn inn í svindlið.
Kjarni málsins er sá, að þingmenn hafa sett strangar reglur um meðferð hlunninda til skatts. En þeir smeygja sér sjálfir hjá því að fara eftir þessum reglum. Fyrir bragðið ættu þeir allir með tölu að sitja á Litla-Hrauni, ásamt þeim embættismönnum, sem um málið hafa fjallað.
Það er ekki lítið mál að koma á mánuði hverjum undan skatthlunnindum, sem nema 200.000 krónum á hvern utanbæjarþingmann. Það eru 2.4 milljónir á einu ári og 9,8 milljónir króna á einu kjörtímabili. Aðrir skattsvikarar gera ekki betur.
Þingfararkaupsnefnd er svo langt leidd, að hún segir það rangt, að þingmenn ákveði laun sín sjálfir. Hún segir kjaradóm hafa ákveðið laun í þriðja efsta flokki kjarasamninga Bandalags háskólamanna. Lög mæli svo um, að þingmenn taki laun eftir þriðja efsta flokki ríkisstarfsmanna. Þess vegna hafi þingmenn hoppað úr samningum Bandalags starfsmanna ríkis og bæja yfir í samninga Bandalags háskólamanna.
Auðvitað var það þingfararkaupsnefnd, sem ákvað að túlka kjarasamningana með þessu hoppi og útvega þingmönnum á þann hátt 80% launahækkanir meðan alþýðufólk fékk 60% launahækkanir. Og auðvitað er það þingfararkaupsnefnd, sem ákveður, hver hin skattsviknu hlunnindi eigi að vera.
Vel getur verið, að þingmenn ættu að hafa betri laun. Kannski fengjum við þingmenn, sem gegndu skyldum sínum, ef þeir fengju fjórum sinnum hærri laun. En gagnrýnin á sjálftekt þingmanna á launum, hlunnindum og skattsvikum snýst ekki um þetta.
Þingmenn eru gagnrýndir fyrir að hækka laun sín meira en annarra manna, einmitt þegar neyðarástand er í efnahagslífinu. Þeir eru gagnrýndir fyrir að smeygja sér hjá skattsvikareglum, sem þeir ætlast til að aðrir menn fari eftir.
Þessi atriði hefur þjóðin til sanninda um, að þingmenn hennar séu ekki þeir pappírar, sem þeir þyrftu að vera.
Jónas Kristjánsson
Dagblaðið
