Það er góðs viti, aðfélög launþega eru um þessar mundir ekki að flýta sér að segja upp samningum, þrátt fyrir áskorun meirihluta stjórnar Alþýðusambandsins. Í þeirri áskorun fólst tiltölulega harkaleg ögrun, sem minnihluti stjórnarinnar varaði við. Virðast flestir forustumenn launþega vera þeirrar skoðunar að rétt sé að bíða um stund og sjá, hvaða árangur verður af viðræðum ríkisstjórnarinnar við aðila vinnumarkaðsins.
Komið hefur í ljós, að í landinu ríkir almennur skilningur á, hve alvarlegt efnahagsástandið er. Þessi skilningur gerir þeim erfitt fyrir, sem vilja af pólitískum ástæðum reyna að koma illu af stað. Fólk áttar sig á, að lengur verður ekki lifað um efni fram og komið er að þeim skuldadögum, sem felast í skerðingu lífskjaranna.
Svo virðist sem sífellt fleiri átti sig á, að það er ekki á valdi stjórnvalda að ráða lífskjörum með beinum aðgerðum. Aðgerðir eða aðgerðaleysi stjórnvalda getur að vísu gert þjóðinni kleift að lifa um efni fram um skamman tíma. En fyrr eða síðar segja lögmál efnahagslífsins til sín. Og þá er betra að grípa í taumana til að hindra samdrátt og gjaldþrot í atvinnulífinu og atvinnuleysið, sem fylgir í kjölfarið.
Og það er einmitt þetta,.sem ríkisstjórnin er núna að gera. Hún er að tryggja, að hjól efnahagslífsins geti snúizt með eðlilegum hætti. Það er forsenda hagvaxtar í landinu og hann er svo aftur á móti forsenda bættra lífskjara. Ef menn fara almennt að átta sig á þessu einfalda samhengi, má vænta þess, að menn fari að líta meira á það, sem sameinar þá í atvinnulífinu, en það, sem sundrar þeim.
Gott samstarf ríkisstjórnar og aðila vinnumarkaðsins er bezta leiðin til að gera núverandi kjararýrnun sem minnsta og til að flýta því, að kjörin fari að batna á nýjan leik. Því betra sem þetta samstarf er, þeim mun skjótari verður endurreisn efnahagslífsins, hagvaxtarins og lífskjaranna.
Viðræðurnar við aðila vinnumarkaðsins eru nú í fullum gangi. Þær viðræður eiga að geta eflt gagnkvæman skilning allra aðila. Ríkisstjórnin fær upplýsingar um erfiðleika láglaunafólks á að mæta kjararýrnuninni og væntanlega tillögur um, hvernig megi létta byrðar þeirra, sem minnst mega sín. Enn er engu hægt að spá um niðurstöðurnar, né hvort friður helzt í atvinnulífinu. En alténd er ekki loku fyrir það skotið, að jákvæð niðurstaða náist og friður verði um hinar nauðsynlegu aðgerðir.
Því miður eru engar horfur á, að hin ytri skilyrði séu að batna. Enn hefur verið tilkynnt hækkun erlendis á benzíni og olíum. Og freðfiskverðið á erlendum markaði hækkar ekki, þrátt fyrir vonir um hið gagnstæða. Almenn verðbólga erlendis heldur áfram að hækka innfluttar vörur
Það eru því engar horfur á, að þjóðin geti forðað sér frá því að horfast í augu við þá erfiðleika, sem úttekt efnahagssérfræðinga hefur leitt í ljós.
Á slíkum tímum er óráðlegt að hefja innbyrðis átök um skiptingu þjóðarkökunnar. Menn verða þvert á móti að snúa bökum saman til að hindra rýrnun kökunnar og leggja grundvöll að stækkun hennar í náinni framtíð.
Jónas Kristjánsson
Vísir
